การประเมินหลักสูตรสถานศึกษากลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โรงเรียนดาวนายร้อย จังหวัดสงขลา โดยใช้รูปแบบของไทเลอร์ (Ralph W. Tyler)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการประเมินหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ โรงเรียนดาวนายร้อย จังหวัดสงขลา โดยใช้รูปแบบการประเมินของไทเลอร์ ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงประเมินผล โดยมีกลุ่มเป้าหมายในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา ครู ผู้ปกครอง และนักเรียน รวม 216 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์ และแบบสอบถาม ในด้านจุดมุ่งหมายทางการศึกษา การจัดประสบการณ์เรียนรู้ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนมีความสอดคล้องกับจุดมุ่งหมายของหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ 1) ด้านจุดมุ่งหมายของหลักสูตร มีความสอดคล้องและครอบคลุมเพื่อทำการพัฒนานักเรียนในด้านการคิดคำนวณ สำหรับผู้บริหาร ครู และผู้ปกครอง จำนวน 18 คน แสดงผลการประเมินมีค่า () เท่ากับ 4.45 ส่วน S.D. เท่ากับ 0.55 ซึ่งมีผลการประเมินอยูในระดับมากที่สุด 2) ด้านการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ ที่จะทำให้นักเรียนเกิดความรู้ แสดงผลการประเมินมีค่า (
) เท่ากับ 4.55 ส่วน S.D. เท่ากับ 0.62 มีผลการประเมินอยูในระดับมากที่สุด 3) ด้านผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ผลการตรวจสอบผลการเรียนในรายวิชาคณิตศาสตร์ในปีการศึกษา 2565 เทียบกับแผนปฏิบัติการปี 2565 ที่ได้วางเป้าหมายความสำเร็จไว้ ซึ่งค่าเฉลี่ยผลการเรียนระดับคุณภาพ 3 ขึ้นไปที่ได้ (
) เท่ากับ 86.41 S.D. เท่ากับ 0.60 อยู่ในระดับยอดเยี่ยม บรรลุผลตามเป้าหมายและจุดมุ่งหมายที่กำหนด และผลการสนทนากลุ่ม สำหรับผู้บริหาร ครู ผู้ปกครอง และนักเรียน มีความเห็นว่า นักเรียนที่ได้เรียนหลักสูตรคณิตศาสตร์ มีความรู้พื้นฐานในการคิดคำนวณที่ดี สามารถนำความรู้ที่ได้รับนำไปต่อยอดเพื่อใช้ในการศึกษาต่อในระดับสูงขึ้นและในการสอบแข่งขันสนามต่าง ๆ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กิ่งกาญจน์ บูรณสินวัฒนกูล. (2561). การประเมินหลักสูตรการศึกษาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย (5 ปี). คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 16(1), 132 - 145.
ทิศนา แขมมณี. (2544). การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง : CIPPA MODEL. วารสารครุ ศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 30(4), 65 - 70.
พณสิทธิ์ อุเทนพันธ์. (23 มิถุนายน 2566). การประเมินการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน. (ภคปภา กำเหนิดผล, ผู้สัมภาษณ์)
พินโย พรมเมือง และปราณี คืมยะราช. (2558). ผลการประเมินโครงการปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวด้วยการผสมผสานรูปแบบการประเมินของไทเลอร์และสเต้ก. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิตศึกษา สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยมหามกฏราชวิทยาลัย.
เพ็ญนภา กุลนภาดล. (2563). วิจัยประเมินหลักสูตร ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการปรึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารวิจัยทางการศึกษาคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 15(2), 133 - 143.
ฤดีมาศ ศรีสุข. (2557). การประเมินหลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนในฝัน ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 - 6 โดยใช้แนวคิดการวัดผลเชิงดุลยภาพ (BalancedScorecard) กรณีศึกษา โรงเรียนราชวินิตบางเขน. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบัญชีธุรกิจแบบบูรณาการ. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วารีรัตน์ แก้วอุไร. (2555). การพัฒนาหลักสูตร. เรียกใช้เมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2566 จาก http://www.gotoknow. org/posts/65963
เวชฤทธิ์ อังกนะภัทรขจร. (2363). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ด้วยการเรียนรู้เชิงรุก ที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาและการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์ เรื่องสถิติของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนคณิตศาสตร์ . วิทยาลัยศาสนศาสตร์เฉลิมพระเกียรติกาฬสินธุ์ .
สมบัติ ท้ายคำเรือ. (2543). Goal- Based Evaluation Model ของ Tyler. วารสารการวัดผลการศึกษามหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 5(1), 25 - 30.
สาลี่ เพ็ญศิริ. (2544). การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมการศึกษาสำหรับผู้สูงอายุในจังหวัดสงขลา กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาพัฒนาการ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อรัญ กั่วพานิช. (23 มิถุนายน 2566). การประเมินผลด้านจุดมุ่งหมายของหลักสูตร. (ภคปภา กำเหนิดผล, ผู้สัมภาษณ์)
ฮาฟิส เจ๊ะตือเงาะ. (23 มิถุนายน 2566). การประเมินผลด้านผลสัมฤทธิ์ของกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์. (ภคปภา กำเหนิดผล, ผู้สัมภาษณ์)
