ข้อยกเว้นความรับผิดทางกฎหมายของแพทย์ในการยุติการรักษา

บทคัดย่อ

บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาให้ได้มาซึ่งข้อยกเว้นความรับผิดทางกฎหมายในการยุติการรักษาที่เหมาะสม อันเป็นการยกเว้นความรับผิดให้แก่แพทย์ที่ยุติการรักษาผู้ป่วยด้วยเหตุผลที่กฎหมายรับรองให้ยุติการรักษาได้โดยชอบด้วยกฎหมาย ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปริมาณ โดยศึกษาค้นคว้าจากเอกสาร ข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต วิทยานิพนธ์ รวมทั้งคำพิพากษาของศาล ผลการวิจัยพบว่า ประเทศไทยมีกฎหมายยกเว้นความรับผิดของแพทย์ในการยุติการรักษาผู้ป่วยเพียงกรณีเดียวคือกรณีที่ผู้ป่วยทำหนังสือแสดงเจตนาปฏิเสธการรักษาเอาไว้ล่วงหน้า แต่เมื่อศึกษากฎหมายต่างประเทศนั้นพบว่ามีกรณีอื่น ๆ ด้วย ได้แก่ กรณีที่ผู้ป่วยแสดงเจตนาขอให้แพทย์ยุติการรักษาเนื่องจากได้รับความทรมานจากโรคที่เป็นอยู่ กรณีที่ผู้ป่วยอยู่ในสภาพผัก และกรณีที่ขาดแคลนทรัพยากรทางการแพทย์ บทบัญญัติที่ยกเว้นความรับผิดทางกฎหมายของต่างประเทศนั้น มีทั้งบทบัญญัติเฉพาะเพื่อคุ้มครองความรับผิดทางแพ่ง อาญา หรือในบางประเทศคุ้มครองถึงโทษทางวินัยด้วย อีกทั้งยังมีหลักเกณฑ์ในการพิจารณาขั้นตอนก่อนที่จะมีการยุติการรักษา รวมทั้งมีแนวคำพิพากษาที่ตัดสินให้แพทย์ที่ยุติการรักษาในกรณีดังกล่าวให้ไม่มีความผิดตามกฎหมาย การที่กฎหมายมีบทยกเว้นความรับผิดให้แก่แพทย์ในกรณีต่าง ๆ นั้น ย่อมเป็นประโยชน์แก่แพทย์ในการปฏิบัติงานมากยิ่งขึ้น แต่ก็มิได้หมายความว่ากฎหมายจะยกเว้นความรับผิดให้แก่แพทย์ในทุกรณีหรือทุกเงื่อนไข เพราะหากแพทย์ปฏิบัติงานโดยไม่สุจริต ประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรง หรือเจตนาทำให้เกิดความเสียหาย กฎหมายในหลาย ๆ ประเทศก็มิได้ให้ความคุ้มครอง