IMPROVING THE AGING QUALITY OF LIFE IN WANG MAN SUB-DISTRICT, WAT SING DISTRICT, CHAINAT PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were 1) to study the quality of life of the elderly in Wang Man Subdistrict, Wat Sing District, Chai Nat Province, 2) to survey the population data of the elderly, and 3) to create an integrated Buddhist quality of life development model of the elderly. This is a mixed methods research consisting of quantitative and qualitative research. The sample was elderly people in Wang Man Subdistrict, Wat Sing District, Chai Nat Province from 8 villages. Yamane's calculated sample size was determined and a 90% confidence level was achieved for 88 people. Research tools include questionnaires, semi-structured interviews, quantitative data analysis for frequency, percentage, mean and standard deviation. Qualitative studies used the instrument of semi-structured questionnaires and collected data with group discussions and in-depth interviews. Analyze data with content analysis and quality check with triangular techniques. The research found that 1) the life quality according to the 6 main measures, they mostly were supported good help from the officers in charge of the aging in trouble, informed news about the religious activities, provided the occupational groups for the aging, respected by the relatives and family members, provided the information area for the aging such as community hall, public broadcast tower, 2) for supporting the development of the aging’s quality of life found that they ate the food which is good for health, did the useful things for their village, participated in the religious activities, and applied sufficiency economy for earning a living, and 3) the model of the aging quality of life created in form of the activity titled “The Way of Life through Simple Path in the New Normal” by applying eightfold path; right view, right resolve, right speech, right conduct, right livelihood, right effort, right mindfulness, and right samadhi to daily life was implemented.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กุหลาบ รัตนสัจธรรม และคณะ. (2535). การพัฒนารูปแบบที่เหมาะสมในวิธีการดำเนินงานวางแผนพัฒนาคุณภาพชีวิตตามเกณฑ์จำเป็นพื้นฐานในระดับหมู่บ้าน. กรุงเทพมหานคร: โครงการมหาวิทยาลัยโครงการน้ำพระทัยจากในหลวงเพื่อพัฒนาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.
ดวงใจ เปลี่ยนบำรุง. (2540). พฤติกรรมการดูแลตนเองและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.
ต้อย คตพระอินทร์. (25 กันยายน 2565). หลังการใช้รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตเชิงพุทธบูรณาการของผู้สูงอายุ. (ปัตถนะ สิงห์ซอม, ผู้สัมภาษณ์)
นริสา วงศ์พนารักษ์ และสายสมร เฉลยกิตติ. (2557). ภาวะซึมเศร้า: ปัญหาสุขภาพจิตสำคัญในผู้สูงอายุ. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(3), 24-30.
บริบูรณ์ พรพิบูลย์. (2558). โลกยามชราและการเตรียมตัวเพื่อเป็นสุข. เชียงใหม่: โรงพิมพ์พระสิงห์การพิมพ์.
ผู้สูงอายุตำบลวังหมัน. (20 สิงหาคม 2563). สภาพคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ. (ปัตถนะ สิงห์ซอม, ผู้สัมภาษณ์)
ภัทรธิรา ผลงาม. (2561). การส่งเสริมคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดเลย. วารสารประชากรศาสตร์, 34(2), 56-75.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชัยนาท. (2562). ผู้สูงอายุที่มาเข้ารับบริการ. เรียกใช้เมื่อ 15 มิถุนายน 2563 จาก https://cnt.hdc.moph.go.th/hdc/reports
องค์การบริหารส่วนตำบลวังหมัน. (2563). สภาพทั่วไป. เรียกใช้เมื่อ 12 มิถุนายน 2563 จาก https://www.wangmun-chainat.go.th/social.php
อภินันท์ สนน้อย และคณะ. (2559). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 8(2), 153-169.
อาวุธ อมรทวีสิน และคณะ . (2562). การพัฒนายุทธศาสตร์การส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุในจังหวัดเลย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (สทมส.), 25(4), 111-125.
Lawton, M. & Brody, E. (1969). “Assessment of older people: self-maintaining and instrumental activities of daily living”. Journal Gerontologist, 9(3), 179-186.
Yamane, T. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: Harper & Row.