การส่งเสริมการรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช

Main Article Content

สุพัฒน์ ไชยคช
กันตภณ หนูทองแก้ว
สุปรีชา ชำนาญพุฒิพร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการส่งเสริมการรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน 2) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช รูปแบบการวิจัยเป็นแบบผสมผสาน ประกอบด้วย การวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างตามตารางสำเร็จรูปของเครซี่ & มอร์แกน ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 361 คน ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกในการเก็บรวบรวมข้อมูลกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 5 คน และใช้การวิเคราะห์เชิงพรรณนา ผลการวิจัย พบว่า 1) การรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งมีค่าแปลผลโดยรวม อยู่ในระดับมาก เมื่อเรียงลำดับตามด้านค่าเฉลี่ยจากสูงสุดไปต่ำสุด พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านความพึงพอใจ รองลงมา คือ ด้านการรับรู้ข่าวสาร และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านทัศนคติ ตามลำดับ 2) แนวทางการพัฒนาการรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช จากผลสัมภาษณ์ พบว่า ด้านการรับรู้ข่าวสาร คือ การที่ประชาชน ได้รับความรู้จากข้อมูลข่าวสารต่าง ๆ ขององค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา เช่น จากจดหมายข่าว เสียงตามสาย และอินเตอร์เน็ต เป็นต้น ด้านทัศนคติ องค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา ควรมีกล่องแสดงความคิดเห็นจากประชาชนสู่หน่วยงาน จากหน่วยงานสู่ประชาชน และด้านความพึงพอใจ มีความพึงพอใจกับองค์การบริหารส่วนตำบลมาก เพราะได้กระจายข่าวสารหลายช่องทาง และได้ช่วยเหลือประชาชน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ไชยคช ส. ., หนูทองแก้ว ก., & ชำนาญพุฒิพร ส. . (2023). การส่งเสริมการรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10(7), 97–109. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/270685
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กัณณ์ฐิยา วงศ์วรวรรณ. (2560). การส่งเสริมความรู้งานคุ้มครองผู้บริโภค ด้านอาหารและยาให้แก่ประชาชนของสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารจัดการสาธารณะ. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2542). 100 ปี การปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2540 (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.

ธีระพร อุวรรณโณ. (2535). ทฤษฎีและการวัดเจตคติ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรมะ สตะเวทิน. (2539). การสื่อสารมวลชน: กระบวนการและทฤษฎี. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.

เมตตา วิวัฒนานุกุล. (2545). การสื่อสารต่างวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ลักขณา สรีวัฒน์. (2544). จิตวิทยาในชีวิตประจำวัน. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.

วินิจ อนันตวงศ์. (2562). ช่องทางการรับรู้ข้อมูลและความพึงพอใจในการจัดเก็บภาษีท้องถิ่นของ องค์การบริหารส่วนตำบลวัดยม อำเภอบางปะอินจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

ศักดิ์ สุนทรเสณี. (2531). เจตคติ. กรุงเทพมหานคร: รุ่งวัฒนา.

สิทธิ์ธนัชท์ วารุณสหรัชภณ. (2561). การมีส่วนร่วมของประชาชนต่อการบริหารงานปกครองส่วนท้องถิ่นองค์การบริหารส่วนตำบลตลาดจินดา อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองการปกครอง. หาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2533). การสื่อสารกับสังคมคณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชนมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2545). หลักและทฤษฎีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ประสิทธิ์ภัณฑ์แอนด์ พริ้นติ้ง.

อรวรรณ ปิลันธน์โอวาท. (2542). การสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.