การส่งเสริมการรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการส่งเสริมการรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน 2) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช รูปแบบการวิจัยเป็นแบบผสมผสาน ประกอบด้วย การวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างตามตารางสำเร็จรูปของเครซี่ & มอร์แกน ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 361 คน ใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกในการเก็บรวบรวมข้อมูลกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 5 คน และใช้การวิเคราะห์เชิงพรรณนา ผลการวิจัย พบว่า 1) การรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งมีค่าแปลผลโดยรวม อยู่ในระดับมาก เมื่อเรียงลำดับตามด้านค่าเฉลี่ยจากสูงสุดไปต่ำสุด พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านความพึงพอใจ รองลงมา คือ ด้านการรับรู้ข่าวสาร และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านทัศนคติ ตามลำดับ 2) แนวทางการพัฒนาการรับรู้ข่าวสารของท้องถิ่นแก่ประชาชน ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช จากผลสัมภาษณ์ พบว่า ด้านการรับรู้ข่าวสาร คือ การที่ประชาชน ได้รับความรู้จากข้อมูลข่าวสารต่าง ๆ ขององค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา เช่น จากจดหมายข่าว เสียงตามสาย และอินเตอร์เน็ต เป็นต้น ด้านทัศนคติ องค์การบริหารส่วนตำบลลานสกา ควรมีกล่องแสดงความคิดเห็นจากประชาชนสู่หน่วยงาน จากหน่วยงานสู่ประชาชน และด้านความพึงพอใจ มีความพึงพอใจกับองค์การบริหารส่วนตำบลมาก เพราะได้กระจายข่าวสารหลายช่องทาง และได้ช่วยเหลือประชาชน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กัณณ์ฐิยา วงศ์วรวรรณ. (2560). การส่งเสริมความรู้งานคุ้มครองผู้บริโภค ด้านอาหารและยาให้แก่ประชาชนของสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารจัดการสาธารณะ. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธเนศวร์ เจริญเมือง. (2542). 100 ปี การปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2540 (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
ธีระพร อุวรรณโณ. (2535). ทฤษฎีและการวัดเจตคติ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรมะ สตะเวทิน. (2539). การสื่อสารมวลชน: กระบวนการและทฤษฎี. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.
เมตตา วิวัฒนานุกุล. (2545). การสื่อสารต่างวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลักขณา สรีวัฒน์. (2544). จิตวิทยาในชีวิตประจำวัน. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์.
วินิจ อนันตวงศ์. (2562). ช่องทางการรับรู้ข้อมูลและความพึงพอใจในการจัดเก็บภาษีท้องถิ่นของ องค์การบริหารส่วนตำบลวัดยม อำเภอบางปะอินจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ศักดิ์ สุนทรเสณี. (2531). เจตคติ. กรุงเทพมหานคร: รุ่งวัฒนา.
สิทธิ์ธนัชท์ วารุณสหรัชภณ. (2561). การมีส่วนร่วมของประชาชนต่อการบริหารงานปกครองส่วนท้องถิ่นองค์การบริหารส่วนตำบลตลาดจินดา อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการเมืองการปกครอง. หาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2533). การสื่อสารกับสังคมคณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชนมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2545). หลักและทฤษฎีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ประสิทธิ์ภัณฑ์แอนด์ พริ้นติ้ง.
อรวรรณ ปิลันธน์โอวาท. (2542). การสื่อสารเพื่อการโน้มน้าวใจ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.