THE DEVELOPMENT OF ETHICS AND SOCIAL RESPONSIBILITY OF LOCAL LEADERS IN CHAIYAPHUM PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research paper were to 1) Survey and study the development of ethics and social responsibility, 2) Design activities of the development of ethics and social responsibility, 3) Create a curriculum for ethical development and a format of social responsibility activities of local leaders in Chaiyaphum province. The qualitative research is the study of primary and secondary source documents concerned with the development of ethics and social responsibility of leaders and from interviewing about the fixed points 50 representatives, 12 experts and 8 local leaders, totally 70 people and the focus group of the knowledgeable people: 1) experts 2) local leaders 3) representatives of the people. The result of research found that: 1) the ethical development and social responsibility of local leaders are important. The successful development must be rooted from localities, so it is very necessary to develop local first. 2) The design of activities of moral development and social responsibility of the local leaders was used to form a curriculum to train local leaders as efficient people in solving problems and respectable ones for the local people by cultivating and developing ethics for the local leaders. When the leaders are moral ones, the local people follow them and are the same. 3) Field work and forming a curriculum of local leadership: building knowledge for local development of the leaders can make model local leaders for the people, being acceptable, respectable and faithful leaders rather than fearful ones. Thus, it makes peaceful and respectful community governing morally and training new moral leaders.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์. (2563). หลักสูตรสร้างศักยภาพผู้นำเยาวชนเพื่อการสร้างชาติ. เรียกใช้เมื่อ 10 มกราคม 2566 จากhttps://lsed.tu.ac.th/uploads/lsed/pdf/public_ relation/NBIYouth-LeadershipEmpowermentSummerProgramme.pdf
เย็นฤดี วงศ์พุฒ. (2543). ความเข้มแข็งของชุมชนจุลสารการศึกษาเพื่อชีวิตและสังคม ครบรอบ 30 ปี. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดี.
ไพโรจน์ พรหมสาส์น. (2537). การนำเทคนิคการรื้อปรับระบบมาใช้ในการบริหารงานอำเภอ. กรุงเทพมหานคร: กรมการปกครอง กระทรงมหาดไทย.
ครรชิต พุทธโกษา. (2554). คู่มือการพัฒนาชุมชนแห่งการเรียนรู้ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
ประเวศ วะสี. (2540). พระสงฆ์กับการรู้เท่าทันสังคม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน.
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ลำดับที่ 1. (2565). "การพัฒนาจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้นำท้องถิ่นจังหวัดชัยภูมิ". (พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ลำดับที่ 2. (2565). "การพัฒนาจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้นำท้องถิ่นจังหวัดชัยภูมิ". (พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ลำดับที่ 3. (2565). "การพัฒนาจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้นำท้องถิ่นจังหวัดชัยภูมิ". (พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ลำดับที่ 30. (2565). "การพัฒนาจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้นำท้องถิ่นจังหวัดชัยภูมิ". (พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ลำดับที่ 31. (2565). “การพัฒนาจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้นำท้องถิ่นจังหวัดชัยภูมิ”. (พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ลำดับที่ 33. (2565). “การพัฒนาจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้นำท้องถิ่นจังหวัดชัยภูมิ”. (พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ลำดับที่ 40. (2565). “การพัฒนาจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้นำท้องถิ่นจังหวัดชัยภูมิ”. (พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ลำดับที่ 41. (2565). “การพัฒนาจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้นำท้องถิ่นจังหวัดชัยภูมิ”. (พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ลำดับที่ 42. (2565). “การพัฒนาจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้นำท้องถิ่นจังหวัดชัยภูมิ”. (พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ, ผู้สัมภาษณ์)
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ลำดับที่ 5. (2565). “การพัฒนาจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมของผู้นำท้องถิ่นจังหวัดชัยภูมิ”. (พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ, ผู้สัมภาษณ์)
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2540). ถึงเวลาพัฒนาคนกันใหม่. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2548). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพมหานคร: เอส. อาร์. พริ้นติ้ง. แมส. โปรดักส์ จำกัด.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). กระแสธรรมเพื่อชีวิตและสังคม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
สมบูรณ์ สุขสำราญ. (2530). การพัฒนาตามแนวพุทธศาสนา กรณีศึกษาพระสงฆ์นักพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: สมาคมสังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมและประสานงานเยาวชนแห่งชาติ. (2545). 25 ปี สยช./สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมและประสานงานเยาวชนแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมและประสานงานเยาวชนแห่งชาติ.
Creswell J. W. (2013). Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing Among Five Approaches. 3nd. Thousand oaks CA: Sage.
Silverman D. (2000). Doing Qualitative Research: A Practical Handbook. London: Sange.