PERFORMANCE EFFECTIVENESS OF EMPLOYEES IN BANGKHAYAENG SUB DISTRICT MUNICIPALITY, MUANG PATHUMTHANI DISTRICT, PATHUMATHANI PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: 1) to study level of performance effectiveness of employees. 2) to compare performance effectiveness of employees and 3) to propose performance effectiveness guideline of employees in Bangkhayaeng sub district municipality. The research methodology was a quantitative. The conceptual framework of the study was created using theory of Department of Local administration. The study target population were 140 employees of Bangkhayaeng sub district municipality. The research instrument was a questionnaire. The reliability of the questionnaire was .87. The statistic used for data analysis included percentage, mean, standard deviation, t-test and One Way ANOVA. The study results revealed that 1) performance effectiveness of employees in Bangkhayaeng sub district municipality as a whole was at much level. When considering each aspect indicated that all 4 aspects were at much levels as orderly organized from high to low as following: public service aspect was at much average, followed by financial and fiscal management aspect and personnel administration, administration aspect and council affairs aspect was at less level. 2) Compare performance effectiveness of employees in Bangkhayaeng sub district municipality classified by personal qualification, it found that employees in Bangkhayaeng sub district municipality with different ages, educational levels, work periods were no difference on performance effectiveness. By employees in Bangkhayaeng sub district municipality with different genders were difference on performance effectiveness with statistically significant level of .05 and 3) Propose performance effectiveness of employees in Bangkhayaeng sub district municipality showed as follows: 1. municipal activities must be provided to employees, 2.Their responsibilities must be clear,
appropriate position, knowledge, skills, 3 Administration must be a committee clearly and verifiable and 5. People service must be done quickly with plan management.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เชษฐวุฒิ กฤตลักษณ์. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการจัดการขยะในเขตจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐประศาสนศาสตร์ . มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
เทศบาลตำบลบางขะแยง. (2559). รายงานประจำปี 2559. ปทุมธานี : เทศบาลตำบลบางขะแยง.
ธนกฤต รอดเขียว. (2553). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมของเทศบาลตำบลในจังหวัดอุทัยธานี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2543). การวิจัยเบื้องต้นฉบับปรับปรุงใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
บุศริน กลิ่นอยู่. (2558). ประสิทธิผลในการปฏิบัติงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลตำบลในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต :มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด
เบญจวรรณ ศรีมารุต. (2558). การประเมินประสิทธิผลองค์การของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบล. ใน การประชุมวิชาการและการนำเสนอผลงาน ผลงานวิจัยระดับชาติ “ทิศทางการศึกษาไทย กับประชาคมอาเซียน” ครั้งที่ 1 มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
วรากร สังข์วงษา. (2553) ประสิทธิผลการบริหารจัดการองค์การด้านงานผังเมือง : กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลในพื้นที่ชายแดนไทย-กัมพูชา.วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก. (6 เมษายน 2560).
สำเภา ศรีสมศักดิ์. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สมนึก สอนเนย. (2564). ปัจจัยภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
อรณิชา ทศตา. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการบริหารโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 31.ใน การประชุมวิชาการและการนำเสนอผลงาน ผลงานวิจัยระดับชาติ “ทิศทางการศึกษาไทย กับประชาคมอาเซียน” ครั้งที่ 1 มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
เชษฐวุฒิ กฤตลักษณ์. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการจัดการขยะในเขตจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. ใน หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
เทศบาลตำบลบางขะแยง. (2559). รายงานประจำปี 2559. ปทุมธานี: เทศบาลตำบลบางขะแยง.
ธนกฤต รอดเขียว. (2553). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการปฏิบัติงานของกองสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมของเทศบาลตำบลในจังหวัดอุทัยธานี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2543). การวิจัยเบื้องต้นฉบับปรับปรุงใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
บุศริน กลิ่นอยู่. (2558). ประสิทธิผลในการปฏิบัติงานตามหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลตำบลในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.
เบญจวรรณ ศรีมารุต. (2558). การประเมินประสิทธิผลองค์การของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบล. ใน การประชุมวิชาการและการนำเสนอผลงาน ผลงานวิจัยระดับชาติ “ทิศทางการศึกษาไทย กับประชาคมอาเซียน” ครั้งที่ 1. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. (2560). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก. (6 เมษายน 2560).
วรากร สังข์วงษา. (2553). ประสิทธิผลการบริหารจัดการองค์การด้านงานผังเมือง : กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลในพื้นที่ชายแดนไทย-กัมพูชา. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สมนึก สอนเนย. (2564). ปัจจัยภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดปทุมธานี. ใน วิทยานิพนธ์รัฐศาสตร์ดุษฎีนิพนธ์ สาขารัฐศาสตร์. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สำเภา ศรีสมศักดิ์. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขารัฐประศาสนศาสตร์. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
อรณิชา ทศตา. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการบริหารโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 31. ใน การประชุมวิชาการและการนำเสนอผลงาน ผลงานวิจัยระดับชาติ “ทิศทางการศึกษาไทย กับประชาคมอาเซียน” ครั้งที่ 1. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
Elissa J. Burton. (2009). Organisations Effectiveness in Selected Grass Roots Sport Clubs in Western Australia. Western Australia: Edith Cowan University.