THE NURSE’S ROLES IN HEALTH PROMOTION OF PEOPLE WITH HIV/AIDS ACCORDING TO PENDER'S HEALTH PROMOTION MODEL
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This academic article is suitable for nurses, health care personnel and also people interested in health promoting of HIV/AIDS patients in order to understand the nurse’s roles and be a guideline to promote the appropriate behavior of people living with HIV/AIDS. AIDS is a major medical and public health problem in all region around the world, including Thailand. It leads to cause illness by various opportunistic infections to severe illness. As a result of this, it affects on physical, mental, family, economic aspects as well as social stigma from being viewed as a disease of the promiscuous behavior. According to these affects many patients conceal their illness from counseling and treatment. Nurse are considered people who closer to the patients than other personnel, therefore they have to understand the roles and guidelines for promoting health behaviors appropriately in HIV/AIDS patients. Currently, treatment plans for people living with HIV/AIDS are focused on reducing virus loads as much as possible in order to prevent opportunistic infections. and the self-care of people living with HIV/AIDS plays an important role in making treatment more effective. Consequently, nurses and health care personnel are important people in promoting the health care of people living with HIV so as to result in participatory learning including the promotion of motivating experiences, changing attitude as well as encouraging those people make appropriate behavior changing and continue to perform self-health care activity effectively.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรณิการ์ วีระกูล. (2554). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมความร่วมมือในการรักษาของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์ในโครงการยาต้านไวรัสเอดส์ โรงพยาบาลทุ่งตะโก จังหวัดชุมพร. ใน วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสาธารณสุข. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2562). แผนงานวิจัยด้านการป้องกัน ควบคุมโรคและภัยสุขภาพ พ.ศ. 2562 – 2564. กรุงเทพมหานคร: กรุงเทพฯการพิมพ์.
กรุงเทพฯการพิมพ์. (2557). การดูแลรักษาผู้ติดเชื้อเอชไอวีแบบผู้ป่วยนอก Ambulatory Care of HIV-infected Patients. กรุงเทพมหานคร: บริษัท บียอนด์ เอนเทอร์ไพรซ์ จำกัด.
กิตติยาภรณ์ โชคสวัสดิ์ภิญโญ. (2554). การเสริมสร้างพลังอำนาจผู้ดูแลในครอบครัวต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์. KKU Resjournal, 16(4), 416–427.
เกียรติ รักษ์รุ่งธรรม. (2557). แนวทางการตรวจรักษาและป้องกันการติดเชื้อเอชไอวีประเทศไทยปี 2557. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด.
เกียรติศักดิ์ แหลมจริง,พิมพ์มาศ เกิดสมบัติและอัมพิกา ใจคำ. (2561). พฤติกรรมการบริโภคอาหารและภาวะโภชนาการในผู้ติดเชื้อเอชไอวีวัยรุ่น. วารสารบำราศนราดูร, 12(2), 70-80.
ดาริกา สิริสุทธาและสุวรรณา บุญยะลีพรรณ. (2560). พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์ที่ได้รับการรักษาด้วยยาต้านไวรรัสเอชไอวีสูตรดื้อยา. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 35(1), 177–183.
นปภัช เมืองมาและเดชา ลลิตอนันต์พงศ์. (2561). ความยืดหยุ่นและแรงสนับสนุนทางสังคมของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์ ณ ศูนย์ประสานความร่วมมือระหว่างไทยแลนด์-ออสเตรเลีย-เนเธอร์แลนด์ เพื่อการศึกษาวิจัยทางคลินกด้านโรคเอดส์ ศูนย์วิจัยโรคเอดส์ สภากาชาดไทย. Chula Med J, 62(6), 947-963.
นิตยา กออิสรานุภาพ. (2554). พฤติกรรมสุขภาพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์ที่ได้รับยาต้านไวรรัสเอชไอวี ณ โรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่ง ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเลียบชายแดนแม่น้ำโขง. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพยาบาล. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
มัตติกา ใจจันทร์ และพรนภา คำพราว. (2557). ตราบาปจากโรคเอดส์ ตัวอย่างความเจ็บปวดทางสังคม. วารสารพยาบาลทหารบก, 15(3), 170-173.
มิลาน ราช ชิกเดล. (2558). คุณภาพชีวิตของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์ที่ได้รับยาต้านไวรัสในอำเภอกัสกี้ ประเทศเนปาล เอดส์. ใน วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสาธารณสุขศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยุทธชัย ไชยสิทธิ์ และคณะ. (2557). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสุขภาพผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์ที่รับยาต้านไวรัสเอชไอวี ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในเขตชายแดนไทย-ลาว. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 32(2), 86-96.
ยุทธชัย ไชยสิทธิ์ และคณะ. (2560). การเยียวยาผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์ที่มีภาวะบีบคั้นทางจิตวิญญาณ:บทบาทพยาบาล. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 35(3), 31–38.
วณิชา พึ่งชมพู และคณะ. (2558). ความต้องการและการตอบสนองความต้องการของผู้สูงอายุที่ได้รับผลกระทบจากเอชไอวี/เอดส์ในจังหวัดเชียงใหม่. พยาบาลสาร, 42(3), 182–193.
วรรณชาติ ตาเลิศและสุวรรณา บุญยะลีพรรณ. (2557). พฤติกรรมสุขภาพผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์วัยแรงงานที่ได้รับยาต้านไวรัสเอชไอวี ในโรงพยาบาลชุมชน จังหวัดสุรินทร์. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ, 32(1), 59–68.
วรรณ์นิภา แสนสุภา. (2555). ผลของโปรแกรมการจัดการตนเองต่อความสม่ำเสมอในการรับประทานยาต้านไวรัสเอดส์และดัชนีชี้วัดสุขภาพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/ผู้ป่วยเอดส์. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพยาบาล. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ศศิโสภิณ เกียรติบูรณกุล. (2557). การดูแลรักษาผู้ติดเชื้อเอชไอวีแบบผู้ป่วยนอก Ambulatory Care of HIV-infected Patients. กรุงเทพมหานคร: บริษัท บียอนด์ เอนเทอร์ไพรซ์ จำกัด.
สำนักโรคเอดส์ วัณโรค และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2560). แนวทางการตรวจรักษาและป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
สุวรรณา บุญยะลีพรรณ. (2554). โรคเอดส์ : การพยาบาลแบบองค์รวม. ขอนแก่น: โรงพิมพ์คลังนานา.
อรดี โชติเสน,สุรเดช ประดิษฐบาทุกาและอารี ชีวเกษมสุข. (2558). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมสุขภาพของผู้ติดเชื้อเอชไอวี/เอดส์ กรณีศึกษา โรงพยาบาลสิรินธร สังกัดสำนักการแพทย์ กรุงเทพมหานคร. วารสารพยาบาลทหารบก, 16(1), 41–50.
เอกภณ พงษ์เขตการณ์. (2558). ผลของโปรแกรมการรับรู้ความสามารถของตนเองในการออกกำลังกายโดยใช้ท่าฤาษีดัดตนต่อพฤติกรรมการออกกำลังกายและระดับภูมิคุ้มกัน (CD4) ของผู้ป่วยโรคเอดส์. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพยาบาลศาสตร์. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Bopp, C.M. et al. (2003). Clinical Implications of Therapeutic Exercise in HIV/AIDS. JANAC, 14(1), 73-78.
Earnshaw VA et al. (2015). HIV stigma and physical health symptoms: do social support, adaptive coping, and/or identity centrality act as resilience resources. AIDS Behav, 19(1), 41–49.
Fang X et al. (2015). Resilience, stress, and life quality in older adults living with HIV/AIDS. Aging Ment Health, 19, 1015-1036.
Kuria EN. (2009). Food consumption and nutritional status of people living with HIV/AIDS (PLWHA): a case of Thika and Bungoma Districts, Kenya. Public Health Nutr, 13 (4), 475-484.
Lawn SD, Kranzer K, & Wood R. (2009). Antiretroviral Therapy for Control of the HIV-associated Tuberculosis Epidemic in Resource-Limited Settings. Clinics in Chest Medicine, 30(4): 685–699.
Olagunju AT et al. (2012). HIV/AIDS and psychological distress: The experience of outpatients in a West African HIV clinic. HIV & AIDS Review, 11 (1), 31-35.
Pender NJ. (2006). Health Promotion in Nursing Practice. 5thed. New Jersey: Pearson Education.
Pender NJ, Murdaugh CL, & Parsons MA. (2002). Health Promotion in Nursing Practice. 4th ed. New Jersey: Pearson Education.
Wold Health Organization. (2003). Adherence to long-term therapies: evidence for action. Geneva: Pearson Education.