ORGANIZATIONAL MANAGEMENT: A BUDDHIST LEADER

Main Article Content

Phrathepkhunaphorn Sophanachitto (Phumphuang)

Abstract

Modern organizational management requires management science. To be used for the best benefit of the organization. Administration or management It is one of the branches of science that is important and essential to the activities of all agencies at all levels, with administration being used in the public sector or work related to policy and management. Leaders must be interested in managerial work, which is essential to all organizational leaders. Especially the Buddhist leaders The Buddha said Leaders must have an eye. Having long eyesight, thinking foresight, having vision. Therefore, the application of Buddhist principles to the management of the new era of Brahma Vihara is: 1) compassion, love, good wishes for others to be happy; 3) Emitment of joy when others live in happiness. 4) Embrace impartial trust. Have a simple mind, uprightness, virtue, 4: 1) I am big in love for what I do, and I am satisfied with the purpose of what I do. Chitta, a bound mind, focus on that work, not let it be distracted 4) Mind the use of wisdom, contemplate, meditate, inspect carefully, rationalize, and sangkhahthan. 2 ) Piyawarai, polite speech, sweetness, harmoniousness To create goodwill and love and respect 3) attitude to help business Perform public welfare Editing, improving and promoting ethics; and 4) Samanatta practices consistently among all peoples. As well as placing oneself suitable for the status Events and Environment

Article Details

How to Cite
Sophanachitto (Phumphuang), P. . (2021). ORGANIZATIONAL MANAGEMENT: A BUDDHIST LEADER. Journal of MCU Nakhondhat, 8(7), 217–232. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/253520
Section
Academic Article

References

ติน ปรัชญพฤทธิ์. (2555). การบริหารการพัฒนา : ความหมาย เนื้อหา แนวทางและปัญหา. (พิมพ์ครั้งที่ 13).กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธงชัย สันติวงษ์. (2543). องค์การและการบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพมหานคร : ไทยวัฒนาพานิช.

เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2552). ภาวะผู้นำและผู้นำเชิงกลยุทธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: บริษัท ทริปเพิ้ลกรุ๊ป จำกัด.

พยอม วงศ์สารศรี. (2542). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: พรานนกการพิมพ์.

พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2544). พุทธวิธีในการบริหาร. (พิมพ์ครั้ง 41). กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี (ว.วชิรเมธี). (2550). คนสำราญงานสำเร็จ. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: บริษัทอัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พลับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตโต). (2540). ความสุขที่สมบูรณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตโต). (2542). พุทธธรรม เล่ม 3 บทที่ 11–15. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2543). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 9).กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2554). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 20).กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ บริษัท สหธรรมิก จำกัด.

วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2534). คุณธรรมสำหรับนักบริหาร. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.

ว.วชิรเมธี. (2551). รักแท้คือกรุณา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: บริษัท สำนักพิมพ์สุภา จำกัด.

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช, (เจริญ สุวฑฺฒโน). (2543). รวมธรรมะ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง มหาชน.

ส.พินิจจันทร์. (2534). คติธรรม. กรุงเทพมหานคร : อำนวยสาสน์.

สมพร เทพสิทธา. (2542). คุณธรรมและจริยธรรม. กรุงเทพมหานคร: สภาสังคมสงเคราะห์แห่งประเทศไทยในพระบรมราชินูปถัมภ์.