A MODEL OF HEALTH PROMOTION ACCORDING TO 4 DEVELOPMENT (BAVANA) PRINCIPLES FOR THE SENIOR SCHOOL OF WAT NONG MAI KAEN, THAMAKA DISTRICT, KANCHANABURI PROVINCE

Main Article Content

Phrakhrukittichaiyakan .
Phrakhrusridhammawaraporn .
Phramaha Suwat Suwatthano

Abstract

This research article intended to: (1) study health behavior. (2) study the health promotion and (3) propose a model of health promotion for the elderly of the elderly school at Wat Nong Mai Kaen, Thamaka District, Kanchanaburi Province according to 4 development (Bavana) principles. It is a mixed research. Contains quantitative research, the sample group in this research was 65 seniors of the elderly school at Wat Nong Mai Kaen by simple random sampling. Tools used for data collection as a questionnaire estimate scale model and the statistics used in the analysis were percentage, mean, standard deviation and         t – test. And qualitative research contains the study of documents in - depth interviews and group discussions with experts, community leaders and management committee of the elderly school at Wat Nong Mai Kaen, 7 persons. Content analysis of the research were found that: 1) The health behaviors of samples group, the most common practices are emotional development, followed by the moral development, intellectual development and physical development. 2) The health promotion of the sample group has detail as follows: 2.1) The health promotion before providing knowledge, there are many practices that are emotional development, followed by moral development, physical development and intellectual development. 2.2) The health promotion after providing knowledge, there were many practices which were physical development, followed by moral development, emotional development and intellectual development. 2.3) Comparison of the health promotion before providing knowledge and after providing knowledge, it was found that there was no significant difference at the level of 0.05. 3) The health promotion model of the sample group, it is found that the model of the health promotion according to 4 development principles resulted in the elderly understand and be able to follow the pattern in 4 aspects very well, consisting of physical development, moral development, emotional development and intellectual development.

Article Details

How to Cite
., P., ., P. ., & Suwatthano, P. S. (2020). A MODEL OF HEALTH PROMOTION ACCORDING TO 4 DEVELOPMENT (BAVANA) PRINCIPLES FOR THE SENIOR SCHOOL OF WAT NONG MAI KAEN, THAMAKA DISTRICT, KANCHANABURI PROVINCE. Journal of MCU Nakhondhat, 7(12), 222–237. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JMND/article/view/249109
Section
Research Articles

References

เบญจมาศ นาควิจิตร. (2551). ปัจจัยทางจิตสังคมที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองและความสุขของผู้สูงอายุในชมรมผู้สูงอายุของโรงพยาบาลสังกัดสำนักการแพทย์ กรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิทยาศาสตร์. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

กรมอนามัย. (2556). รายงานการสำรวจสุขภาวะผู้สูงอายุไทย ปี 2556 ภายใต้แผนงานส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุและผู้พิการ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์วัชรินทร์ พี.พี.

กันยา วงศ์ชัยวัฒน์. (2561). แนวทางการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุหลังเกษียณอายุ. ใน ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ชื่น เตชามหาชัย. (2560). งานผู้สูงอายุในแผนพัฒนาสาธารณสุข ฉบับที่ 8 และโครงการต่าง ๆ ของกรมอนามัย. เรียกใช้เมื่อ 3 กันยายน 2560 จาก http://Advisor.anamai.moph. go.th/main.php?Filename=J.HealthVol20No2_08)

พระกองสี ญาณธโร (พรมโพธิ์). (2560). ศึกษาวิเคราะห์การดำเนินชีวิตตามหลักภาวนา 4 ในพระพุทธศาสนา. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาสุทิตย์ อาภากโร. (2558). การเสริมสร้างสุขภาวะและการเรียนรู้ของสังคมตามแนวพระพุทธศาสนา. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระสราวุฒิ ปญฺญาวุฑฺโฒ. (2560). การพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุตามแนวพระพุทธศาสนา ในเขตเทศบาลตำบลวังหงส์ อำเภอเมือง จังหวัดแพร่. วารสาร มจร. พุทธปัญญาปริทรรศน์, 6(2), 50-65.

วิภาพร สิทธิสาตร์. (2550). พฤติกรรมส่งเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในชุมชน เขตความรับผิดชอบสถานีอนามัยบ้านเสาหิน ตำบลวัดพริก อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก. ใน วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพยาบาลศาสตร์. วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีพุทธชินราช.

ศิริวรรณ ศิริบุญ. (2538). การตอบสนองของชุมชน ต่อปัญหาด้านสุขภาพของผู้สูงอายุ. ใน รายงานการวิจัย. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12. เรียกใช้เมื่อ 3 กันยายน 2560 จาก http://www.nesdb.go.th/ewtdllink.php?Nid=6422

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). สำมะโนประชากรและเคหะ พ.ศ. 2553 (ทั่วราชอาณาจักร). เรียกใช้เมื่อ 3 กันยายน 2560 จาก http://popcensus.nso.go.th/

อนุกูล บุญรักษา. (2554). การพัฒนามนุษย์ตามหลักภาวนา 4 ของกองบัญชาการมณฑลทหารบกที่ 31. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Journal Education and Psychology Measurement, 3(30), 607-610.