ปัจจัยในการสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของอาจารย์พยาบาล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
หัวใจหลักของการเรียนรู้ของครูรูปแบบหนึ่งที่สำคัญ คือการสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ (Professional learning community: PLC) เป็นกระบวนการสร้างการเปลี่ยนแปลงโดยเรียนรู้จากการปฏิบัติงานของกลุ่มบุคคลคือครูที่มารวมตัวกันเพื่อทำงานร่วมกันและสนับสนุนซึ่งกันและกัน ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อนำ เสนอแนวคิดของชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพและแนวทางการพัฒนาการตนเองร่วมกันผ่านชุมชนแห่งการเรียนรู้เพื่อพัฒนาอาจารย์พยาบาลให้สามารถจัดการเรียนรู้ให้แก่ผู้เรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ บทความนี้ผู้เขียนได้มีวัตถุประสงค์ เพื่อนำเสนอแนวทางการเปลี่ยนแปลงสู่ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของอาจารย์พยาบาลจากการทบทวนวรรณกรรมและสังเคราะห์ ออกมาเป็นปัจจัยที่ส่งเสริม ได้แก่ 1) การสนับสนุนของผู้บริหาร 2) การสื่อสารทางบวกของสมาชิก และ 3) การจัดการความรู้โดยการประชุมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ส่วนรูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพให้เกิดความยั่งยืน ได้แก่ 1) ระบบพี่เลี้ยงและการให้คำปรึกษาหารือ 2) การสะท้อนคิด 3) การเรียนรู้เป็นทีม/การเรียนรู้แบบร่วมมือร่วมใจ 4) การทบทวนผลการปฏิบัติงาน และ 5) การพัฒนาคุณภาพการศึกษาด้วยเทคโนโลยีการศึกษาทางไกล ผ่านเทคโนโลยีสารสนเทศ
Article Details
References
ธนพร สำลี. (2559). การทบทวนผลการปฏิบัติงาน (After Action Review). เรียกใช้เมื่อ 6 เมษายน 2562 จาก https://www.nstda.or.th/th/nstda-knowledge/144-km-knowledge/3282-after-action-review
ธีระเกียรติ เจริญเศรษฐศิลป์. (2560). นโยบายชุมชนแห่งการเรียนรู้. เรียกใช้เมื่อ 2 มีนาคม 2562 จาก https://www.moe.go.th/mobile1/viewNews.php?nCatId=news_act & moe_mod_news
ประวิต เอราวรรณ์. (2559). เรียนรู้จากการปฏิบัติจริง. เรียกใช้เมื่อ 21 มิถุนายน 2562 จาก https://www.ires.or.th/?p=804
ปริวิทย์ ไวทยาชีวะ. (2558). อาจารย์มหาวิทยาลัยกับการเป็นพี่เลี้ยง : จุดเริ่มต้นเพื่อพัฒนาทักษะแห่งศตวรรษที่ 21. ใน คู่มืออาจารย์ด้านการสอน. สำนักพัฒนาคุณภาพการศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. เรียกใช้เมื่อ 21 มิถุนายน 2562 จาก https://www.ires.or.th/?p=804
เพลินตา พรหมบัวศรี และคณะ. (2559). รูปแบบการศึกษาบูรณาการชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพ การโค้ช การสะท้อนคิดและการใช้พลังคำถาม วิทยาลัยพยาบาลสถาบันพระบรมราชชนก. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 27(1), 60-72.
มกราพันธุ์ จูฑะรสก. (2560). การสะท้อนเส้นทางการปฏิรูปกระบวนการเรียนรู้จิตบริการ ด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ภายใต้ระบบครอบครัวเสมือนสู่คณะปฏิบัติการไร้พรมแดนปัญญาปฏิบัติ. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 27(2), 31-45.
วิจารณ์ พาณิชย์. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: ตถาตา.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 31. (2559). โครงการพัฒนาคุณภาพการศึกษาด้วยเทคโนโลยีสารสนเทศ. เรียกใช้เมื่อ 24 มีนาคม 2562 จาก https://dlit.suratham.ac.th/dlit_mean
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2558). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.
DOPA KM team. (2559). การจัดการความรู้ (KM tools) ซึ่งเป็นTacit knowledge หรือความรู้ที่อยู่ในตัวบุคคล ซึ่งซ่อนเร้นอยู่ภายใน. Retrieved มีนาคม 19, 2562, from https://www.thaiall.com/km/indexo.html
DuFour. (2007). Professional Learning Communities: A Bandwagon, an Idea Worth Considering, or Our Best Hope for High Levels of Learning. Middle School Journal, 39(1), 4-8.
Hord, S. M. et al. (2009). Guiding Professional Learning Communities: Inspiration, Challenge, Surprise, and Meaning. UK : Corwin Press.
Pirtle, S.S. & Tobia, E. (2014). Implementing Effective Professional Learning Communities. SEDL insights. 2(3). Retrieved April 20, 2017, from https://www.sedl.org/ insights/2-3/implementing_effective_professional learning_communities.pdf.