การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์กับการส่งเสริมพระพุทธศาสนาของพุทธศาสนิกชน ตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์ในตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช 2) เพื่อศึกษาการมีส่วนร่วมในการส่งเสริมพระพุทธศาสนาของพุทธศาสนิกชนตำบลปริก  อำเภอทุ่งใหญ่  จังหวัดนครศรีธรรมราช และ 3)  เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเผยแผ่พระพุทธศาสนากับการส่งเสริมพระพุทธศาสนาของพุทธศาสนิกชนตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ พุทธศาสนิกชนที่อาศัยอยู่ในเขตตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 260  คน โดยการกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่าง โดยวิธีใช้ตารางสำเร็จรูปของ เคร็ซซี่ และ มอร์แกน จะได้กลุ่มตัวอย่าง 155 คน โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่าย (Simple Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเป็นแบบสอบถามที่มีค่าความเชื่อมั่น .930 สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าความถี่, ค่าร้อยละ, ค่าเฉลี่ย, ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน, และทดสอบความสัมพันธ์ของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ค่าสถิติ ไคสแควร์ (Chi – square test)

ผลการวิจัยพบว่า                                            

1) การเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์ในตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยรวมทั้ง 4 ด้าน อยู่ในระดับมาก ( = 4.09) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านโดยเรียงลำดับตามค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย พบว่า ด้านผู้เผยแผ่ธรรม มีค่าเฉลี่ยสูงสุด (= 4.20) รองลงมา คือ ด้านประโยชน์ที่ได้รับจากการเผยแผ่ธรรม (= 4.09) ด้านเทคนิควิธีการเผยแผ่ธรรม (= 3.07) และด้านเนื้อหาการเผยแผ่ธรรม ค่าเฉลี่ยต่ำสุด (= 4.03) และเมื่อพิจารณาโดยจำแนกตามเพศ อายุ อาชีพ และระดับการศึกษา พบว่า โดยรวมอยู่ในระดับมาก

2) ผลการศึกษาการส่งเสริมพระพุทธศาสนาของพุทธศาสนิกชนตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่  จังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า พุทธศาสนิกชนรักษาศีลเป็นประจำ ร้อยละ 89.0 จัดพิมพ์หนังสือธรรมะและจัดทำวีซีดีธรรมะ ร้อยละ 63.23 ทำบุญตักบาตรเป็นประจำ ร้อยละ 50.32 ฟังธรรมเป็นประจำ ร้อยละ 49.68 และปฏิบัติธรรมมากกว่า 10 ครั้งต่อปี ร้อยละ 34.38

3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเผยแผ่พระพุทธศาสนากับการส่งเสริมพระพุทธศาสนาของพุทธศาสนิกชนตำบลปริก อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า การรักษาศีล การฟังธรรม การจัดพิมพ์หนังสือธรรมะและจัดทำวีซีดีธรรมะ มีความสัมพันธ์กับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนการทำบุญตักบาตร การบรรพชาอุปสมบท  และการปฏิบัติธรรม ไม่มีความสัมพันธ์กับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์