Participate in Business Model Development of Native Chicken Farmers Group at Chiang Klang, Chiang Klang District, Nan Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this study was to develop the business model of native chicken farmers group in Chiang Klang, Chiang Klang District, Nan Province. Methodology was the qualitative research that collected data using purposive sampling 14 samples as using the interviews and focus group discussions included in 3 steps: 1) evaluation of their business, 2) doing the business model, 3) doing the action plan, measurement and review their business model. The result showed the medium potential of farmers group which chickens for fattening about 1,000 -1,200 chick/farm as developing to be Good Agricultural Practice (GAP) standard. SWOT analysis of this group as strength was system approach to management. Weaknesses was a lack of standard of the slaughterhouse. Opportunity was farmers’ network in northern part. Threats were a high livestock feed cost and livestock law. Business model canvas (BMC) consisted of 9 parts that customer segments (1) were a wholesale traders and local markets. Value propositions (2) were a free-range chicken, a variety of sizes’ chicken meat, an on-time delivery and an improve their quality of life. Channels (3) was a shop of the farmer groups. Customer relationship (4) was an activity to promote native chicken. Revenue streams (5) was the most income from whole meat chicken 80%. Key resources (6) were farmers, money, raw materials and management. Key activities (7) were free-range chicken farming and a whole meat chicken. Key partnerships (8) were a government sector and a farmers’ network. Cost structure (9) were a fixed costs and variable costs. The business model evaluation was that the target group wanted a whole meat chicken in high season between October to January. The retail sales’ community was higher profit 20% than wholesale. Therefore, it will be focused in retail sales and awareness in the community.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
The article must be considered and accepted for publication by the editorial board of the Faculty of Management Science, Lampang Rajabhat University. The articles have been reviewed by a peer (peer review) and the author must update according to the suggestion if available before publication. Articles that are not considered the editorial team will inform the results of the consideration but will not send the original to the author.
JMMS is the Faculty of Management Science journal, Lampang Rajabhat University. Jmms published both print and online editions. We allow the use of articles for academic use under the scope of copyright law.
References
กรุงเทพธุรกิจ. (2561). เลี้ยง 'ไก่พื้นเมือง' โจทย์วิจัย..เพื่อความมั่นคงทางอาหารในชุมชน?. สืบค้น 20 สิงหาคม 2563. จาก https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/788971
เจตนิพิฐ มุสุเกตุ และศักดิ์ชัย เจริญศิริพรกุล. (2565). แบบจำลองธุรกิจของฟาร์มเลี้ยงจิ้งหรีด KK Cricket Farm ตำบลท่าพระ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. Journal of Modern Learning Development, 7(1), 286-300.
ชาย โพธิสิตา. (2552). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
นภา นาคแย้ม. (2566). การบริิหารความเสี่่ยงเพื่่อความสำเร็็จขององค์์กร: การนำแบบจำลองธุุรกิิจแคนวาสมาใช้้ในการระบุุความเสี่่ยง. วารสารวิิทยาลััยบััณฑิิตศึึกษาการจััดการ มข., 16(1), 124-139.
นิยม กริมใจ. (2565). ธุรกิจเปลี่ยนผ่านสู่วิถีปกติใหม่ ด้วยโมเดลธุรกิจ CANVAS. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 8(1), 66-78.
พรหมพร นุ้ยบุญแก้ว (2567). การมีส่วนร่วมในการจัดทําแผนยุทธศาสตร์ของบุคลากร. วารสารเมธีวิจัย, 1(3), 31-40.
มนตรี เชี่ยวสุวรรณ. (2565). กลุ่มเครือข่ายเกษตรกรผู้เลี้ยงไก่พื้นเมืองเชียงกลาง. สัมภาษณ์ 12 มีนาคม 2565.
ศิริพร กิรติการกุล. (2563). ระบบการสร้างอาชีพการเลี้ยงไก่ประดู่หางดำแก่เกษตรกรรายย่อย เส้นทางผลลัพธ์ต้นแบบธุรกิจชุมชน. รายงานวิจัย สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
สมบัติ นามบุรี. (2562). ทฤษฎีการมีส่วนร่วมในงานรัฐประศาสนศาสตร์. วารสารวิจัยวิชาการ, 2(1), 183-197.
สุธาวี กลิ่นอุบล. (2562). การศึกษาการมีส่วนร่วมของชุมชนต่อความสำเร็จในการพัฒนาชุมชนตามแนวทางปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง บ้านหัวเขาจีน ตำบลห้วยยางโทน อำเภอปากท่อ จังหวัดราชบุรี. สาขาวิชาพัฒนศึกษา ระดับปริญญาดุษฎีบัณฑิต ภาควิชาพื้นฐานทางการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อารณี โชติโก, สายฝน โพธิสุวรรณ, สินิทรา สุขสวัสดิ์, รุจิกาญจน์ สานนท์ และภูริณัฐ ยมกนิษฐ์. (2566). การสร้างมูลค่าเพิ่มกลยุทธ์การตลาดและการพัฒนาแบบจําลองธุรกิจของผลิตภัณฑ์ไส้กรอกหน่อไม้หวานแปรรูปของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนบ้านไทรงาม จังหวัดปราจีนบุรี. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 9(7). 90-104.
Brand buffet. (2020). 4 ทักษะที่นักการตลาดต้องมี เพื่อรับมือ New Normal ของโลกการตลาดยุคหลัง Covid-19. สืบค้น 20 สิงหาคม 2563, จาก https://www.brandbuffet.in.th/2020/04/covid-19-change-behavior-new-normal/.
Carter, M. and Carter, C. (2020). "The Creative Business Model Canvas", Social Enterprise Journal, 162, 141-158.
Gustafon and Hertting. (2017). Understanding Participatory Governance: An Analysis of Participants’ Motives for Participation. American Review of Public Administration, 47(5): 538-549.
Kotler, P., & Armstrong G. 2021. Principles of Marketing. 18th ed. New Jersey: Pearson Education Inc.
Nilda Tri Putri, Muhammad Akbar Sahala Lubis, Ikhwan Arief. (2022). Developing Business Model for Food-Small Medium Enterprise Using Business Model Canvas (Case Study: Bolu Kemojo Insan Sukses). Proceedings of the 4th Asia Pacific Conference on Research in Industrial and Systems Engineering May 2021, 248–253. doi.org/10.1145/3468013.3468339.
Osterwalder, Alexander; Pigneur, Yves; Clark, Tim. (2010). Business Model Generation: A Handbook for Visionaries, Game Changers, and Challengers. Strategyzer series. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
Sort, J.C. & Nielsen, C. (2018). "Using the business model canvas to improve investment processes". Journal of Research in Marketing and Entrepreneurship, 20(1), 10-33.
Umar, Abdullah; Sasongko, Agung Hari; Aguzman, Glory; Sugiharto. (2018). Business Model Canvas as a solution for competing strategy of small business in Indonesia. International Journal of Entrepreneurship; London, 22(1): 1-9.