การจัดการห้องเรียนเชิงบวกของครู: กลไกสู่การพัฒนาคุณภาพผู้เรียน

เนตรคนางค์ โสภณ
Thailand
สถิรพร เชาวน์ชัย
Thailand
กฤตยากานต์ โตพิทักษ์
Thailand
ธีรศักดิ์ อุปไมยอธิชัย
Thailand
คำสำคัญ: การจัดการห้องเรียนเชิงบวก, จิตวิทยาเชิงบวก, ครูมัธยมศึกษา, การศึกษาเชิงบวก, รูปแบบ GGS และ PROSPER
เผยแพร่แล้ว: เม.ย. 30, 2025

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์แนวคิดและปัจจัยที่ส่งเสริมการบริหารจัดการห้องเรียนเชิงบวกของครูในโรงเรียนมัธยมศึกษา โดยเน้นการบูรณาการแนวคิดจิตวิทยาเชิงบวกกับการจัดการศึกษาในชั้นเรียน เพื่อสร้างบรรยากาศการเรียนรู้ที่เอื้อต่อพัฒนาการทั้งด้านวิชาการและสุขภาวะทางจิตใจของผู้เรียน การบริหารจัดการห้องเรียนเชิงบวกมุ่งส่งเสริมความสุข ความสัมพันธ์เชิงบวก ความมีส่วนร่วม และแรงจูงใจของผู้เรียน โดยมีปัจจัยสนับสนุนสำคัญ 6 ด้าน ได้แก่ บุคคล สภาพแวดล้อม สื่อและเทคโนโลยี โครงสร้างการบริหาร งบประมาณ และเครือข่ายความร่วมมือ พร้อมทั้งนำเสนอรูปแบบการจัดการศึกษาเชิงบวกผ่านกรอบแนวคิด GGS และ PROSPER ซึ่งแสดงให้เห็นการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้เรียนในมิติต่าง ๆ อย่างเป็นระบบ กลไกการจัดการห้องเรียนเชิงบวกประกอบด้วย ปัจจัยสนับสนุน กระบวนการจัดการเรียนรู้ และผลลัพธ์เชิงบวกที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนอย่างยั่งยืน บทความนี้จึงเป็นแนวทางสำหรับผู้บริหารและครูในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ สร้างแรงจูงใจ ส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิต และพัฒนาผู้เรียนอย่างเป็นองค์รวม

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง

โสภณ เ., เชาวน์ชัย ส. ., โตพิทักษ์ ก. ., & อุปไมยอธิชัย ธ. . (2025). การจัดการห้องเรียนเชิงบวกของครู: กลไกสู่การพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 9(1), 317–338. https://doi.org/10.14456/jlgisrru.2025.20

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ (Academic Articles)

เอกสารอ้างอิง

ปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. (2563). การบริหารจัดการห้องเรียนในยุคดิจิทัล. วารสารศึกษาศาสตร์.

พิชญา ชูเพชร, และ สุจิตรา จรจิตร. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหารจัดการห้องเรียนของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์.

วิรัตน์ เกตุเรือง. (2559). การพัฒนาสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ในสถานศึกษา. วารสารวิชาการ.

สถิรชัย เชาว์ชัย. (2566). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. สำนักนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สันติ บุญภิรมย์. (2557). หลักการบริหารการศึกษา. บุ๊คพอยท์.

สุรพันธ์ ฉันทแดนสุวรรณ. (2560). การบริหารงบประมาณในสถานศึกษา. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Banas, J. A., Dunbar, N., Rodriguez, D., & Liu, S. J. (2013). A review of humor in educational settings: Four decades of research. Communication Education, 60(1), 115–144.

Bluvshtein, M., Saeedi, S., DeBruyn, N., & Gillespie, K. L. (2021). Mindfulness, therapeutic metaphors, and brain functioning in Adlerian Therapy: Gemeinschaftsgefühl at work. The Journal of Individual Psychology, 77(4), 409–426.

Curby, T. W., Brock, L. L., & Hamre, B. K. (2013). Teachers' emotional support consistency predicts children's achievement gains and social skills. Early Education & Development, 24(3), 292–309.

Fredrickson, B. L. (2009). Positivity: Groundbreaking research reveals how to embrace the hidden strength of positive emotions, overcome negativity, and thrive. Crown Publishers.

Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2009). Educational administration: Theory, research, and practice (9th ed.). McGraw-Hill.

Noble, T., & McGrath, H. (2013). Well-being and resilience in school settings. In S. A. David, I. Boniwell, & A. Conley Ayers (Eds.), The Oxford handbook of happiness (pp. 563–578). Oxford University Press.

Norrish, J. M., Williams, P., O'Connor, M., & Robinson, J. (2013). An applied framework for positive education. International Journal of Wellbeing, 3(2), 147–161.

Waters, L. (2011). A review of school-based positive psychology interventions. The Australian Educational and Developmental Psychologist, 28(2), 75–90.