แนวทางการส่งเสริมทักษะดิจิทัลสำหรับครูไทยในยุค 4.0
บทคัดย่อ
ปัจจุบันเทคโนโลยีด้านการศึกษามีวิวัฒนาการที่รวดเร็ว ส่งผลให้ระบบการศึกษาในหลายประเทศต้องเร่งพัฒนาให้ก้าวทันเทรนด์การเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีใหม่และความต้องการของนักเรียนและครูเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและยกระดับประสบการณ์การเรียนรู้ของนักเรียน ดังนั้น การนำเทคโนโลยีดิจิทัลสมัยใหม่มาประยุกต์ใช้ในระบบการเรียนการสอนจึงกลายเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญในการขับเคลื่อนระบบการศึกษาไทยให้มีความทันสมัยเพื่อตอบสนองความต้องการของครูและนักเรียนในยุค 4.0 โดยอาศัยแนวคิดการออกแบบการบริหารจัดการระบบการเรียนการสอนผ่านการวางกลยุทธ์การเปลี่ยนผ่านทางดิจิทัลในโรงเรียน รวมถึง การวางแนวทางพัฒนาทักษะดิจิทัลให้แก่ครู เช่น 1.การวางแผนการเปลี่ยนผ่านทางเทคโนโลยีดิจิทัลและแผนพัฒนาตนเอง 2.การพัฒนาทักษะดิจิทัลด้วยตนเองผ่านแหล่งเรียนรู้ออนไลน์ 3.การสนับสนุนทุนการศึกษาให้ครูสามารถเรียนต่อในหลักสูตรเทคโนโลยีดิจิทัล 4.การสนับสนุนให้ครูได้เข้าร่วมอบรมและสัมมนาทักษะดิจิทัล 5.การเรียนรู้ทักษะดิจิทัลผ่านสถานการณ์จำลอง 6.การเรียนรู้ทักษะดิจิทัลผ่านห้องเรียนเสมือนจริง 7.การสนับสนุนด้านเครื่องมือ อุปกรณ์ดิจิทัล และสัญญาณอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง 8.การสนับสนุนด้านการศึกษาดูงานหรือทัศนศึกษา 9.การสนับสนุนให้ครูได้ศึกษาและเรียนรู้จากกรณีศึกษาจริง 10.การส่งเสริมและสนับสนุนให้ครูเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนการเรียนรู้ออนไลน์สำหรับวิชาชีพครู เป็นต้น ดังนั้น บทความนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อวิเคราะห์และแนะนำแนวทางการส่งเสริมทักษะดิจิทัลสำหรับครูในยุค 4.0 เพื่อให้ผู้บริหารโรงเรียนและครูนำแนวทางในบทความวิชาการนี้ไปประยุกต์ใช้ตามความเหมาะสมและบริบทของแต่ละโรงเรียน
Downloads
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ (Academic Articles)
Copyright & License
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กิตติศักดิ์ สังฆะกาโล และคณะ. (2565). การใช้เทคโนโลยีเพื่อสนับสนุนการจัดการเรียนการสอน. https://www.starfishlabz.com/blog/760
ฐานเศรษฐกิจ. (2564). ผ่างบประมาณ “กระทรวงศึกษาธิการ” ใช้อะไรในปี 2566 ถึงได้สูงสุด 3.25 แสนล้านบาท. https://www.thansettakij.com/insights/517964
นวพัฒน์ เก็มกาแมน. (2563). แนวทางการพัฒนาการรู้ดิจิทัลสำหรับครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 7. คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
ปิยนันท์ สวัสิ์ศถุงฆาร. (2561). 70-20-10 Rule สัดส่วนการเรียนรู้แบบผสมผสาน. https://drpiyanan.com/2018/11/19/702010/
พรชนิตว์ ลีนาราช. (2560). ทักษะการรู้ดิจิทัลเพื่อพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้. คณะมนุษยศาสตร์, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เพ็ญจันทร์ กิตติวัฒน์. (2555). ครูตามแนวคิดของ Constructivism. https://www.gotoknow.org/posts/204088
ภัทรพันธุ์ นิธิวรัตน์สกุล และคณะ. (2565). การเรียนรู้ดิจิทัลสำหรับครูยุคใหม่. วิทยาลัยสงฆ์พิจิตร, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สนอง โลหิตวิเศษ. (2559). ชุมชนการเรียนรู้. คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. https://ejournals.swu.ac.th/index.php/ENEDU/article/view/7820
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2566ก). Digital Literacy คือ อะไร. https://www.ocsc.go.th/DLProject/mean-dlp
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2566ข). การพัฒนาทักษะด้านดิจิทัลของข้าราชการด้วยเครื่องมือประเมิน. https://www.ocsc.go.th/DLProject/dev-skill-dlp
สุภาพรรณ อนุตรกุล. (2564). ทักษะความเข้าใจและใช้เทคโนโลยีดิจิทัล. https://erp.mju.ac.th/acticleDetail.aspx?qid=1246
เอกปวีร์ สีฟ้า. (2565). ชวนรู้จัก Digital Mindset - ของดีที่ครูต้องมี. https://www.educathai.com/knowledge/articles/665