วัฒนธรรมองค์กรของสถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท มหาวิทยาลัยมหิดล

Main Article Content

ประภาศรี ดำสอาด

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบวัฒนธรรมองค์กรของสถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท และเปรียบเทียบรูปแบบวัฒนธรรมองค์กรของสถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท ตามปัจจัยส่วนบุคคล ประชากรที่ใช้เป็นบุคลากรสถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท ในปีงบประมาณ 2550 จำนวน 86 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ, ค่าเฉลี่ย, ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน, t-test, F-test และการทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยวิธีการของ Scheffé โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

ผลการวิจัยพบว่าสถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบทมีรูปแบบวัฒนธรรมองค์กรแบบสร้างสรรค์ แบบตั้งรับ-เฉื่อยชา และแบบตั้งรับ-ก้าวร้าว อยู่ในระดับปานกลางทั้ง 3 รูปแบบ โดยค่าเฉลี่ยของวัฒนธรรมองค์กรแบบตั้งรับ-เฉื่อยชาสูงกว่าแบบสร้างสรรค์และแบบตั้งรับ-ก้าวร้าว และปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกัน คือ ประเภทของบุคลากรมีผลต่อการรับรู้วัฒนธรรมองค์กร

Article Details

How to Cite
ดำสอาด ป. (2014). วัฒนธรรมองค์กรของสถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท มหาวิทยาลัยมหิดล. Journal of Language and Culture, 26(1-2), 144. retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/JLC/article/view/22103
Section
Research Articles