ศาสตร์คหกรรมสู่การสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร

ผู้แต่ง

  • พรดารา เขตต์ทองคำ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง https://orcid.org/0009-0005-4281-1826
  • จันทนี ธีรเวชเจริญชัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง https://orcid.org/0009-0002-5876-4444
  • จุฑาภรณ์ มาสันเทียะ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง https://orcid.org/0000-0003-0117-0426

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2025.280529

คำสำคัญ:

ศาสตร์คหกรรม, มูลค่าเพิ่ม, ผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร, พริกทอด

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: โครงการบริการวิชาการและวิชาชีพแก่ชุมชนชาวชัยภูมิ ภายใต้การดำเนินงานของมหาวิทยาลัยรามคำแหง ได้จัดการอบรมเชิงปฏิบัติการเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร ได้แก่ การฝึกอบรมให้ความรู้และสาธิตการทำผลิตภัณฑ์พริกทอด ซึ่งภายหลังจากการดำเนินโครงการ ผู้วิจัยในฐานะวิทยากรและผู้รับผิดชอบโครงการ จึงดำเนินการวิจัยเพื่อนำผลที่ได้มาใช้ในการพัฒนาและปรับปรุงโครงการในปีงบประมาณถัดไป โดยมีวัตถุประสงค์การวิจัยดังนี้ (1) เพื่อประเมินโครงการบริการวิชาการและวิชาชีพแก่ชุมชนชาวชัยภูมิในหัวข้อ “การแปรรูปผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร (พริกทอด)” และ (2) เพื่อศึกษามุมมองของผู้เข้ารับการอบรมที่มีต่อการสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์พริกทอด

ระเบียบวิธีการวิจัย: กลุ่มเป้าหมายในการวิจัย ได้แก่ ประชาชนชาวจังหวัดชัยภูมิที่เข้ารับการอบรมเชิงปฏิบัติการ จำนวน 30 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามแบบมาตรประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย: (1) ผลการประเมินโครงการบริการวิชาการและวิชาชีพแก่ชุมชนชาวชัยภูมิในหัวข้อ “การแปรรูปผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร (พริกทอด)” ในภาพรวมมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด โดยด้านปัจจัยนำเข้า มีความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก ด้านกระบวนการ มีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด และด้านผลผลิต มีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด (2) ผลการศึกษามุมมองของผู้เข้ารับการอบรมที่มีต่อการสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์พริกทอด ในภาพรวมมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด

สรุปผล: จากผลการวิจัยสามารถสรุปได้ว่า โครงการบริการวิชาการและวิชาชีพแก่ชุมชนชาวชัยภูมิในหัวข้อ “การแปรรูปผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร (พริกทอด)” มีปัจจัยนำเข้า กระบวนการ และผลลัพธ์บรรลุตามเป้าหมายและในมุมมองผู้เข้ารับการอบรมเห็นว่าโครงการอบรมช่วยสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์พริกทอดได้

References

คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. (2563). แผนกําหนดการศึกษา โครงสร้างหลักสูตร เทียบโอนหน่วยกิต. Retrieved May 30, 2024, from: https://www.ru.ac.th/th/Center_study_plan /15/03-4

ชุติเดช สุวรรณมณี. (2566). การพัฒนากลยุทธ์การบริการวิชาการแก่สังคมของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์, 8(2), 159-179.

ทรงยุทธ ต้นวัน และรัชตาพร บุญกอง. (2566). การพัฒนาผลิตภัณฑ์เชิงสร้างสรรค์ด้านการแปรรูปอาหารเพื่อสุขภาพ จากภูมิปัญญาท้องถิ่นของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนในกลุ่มจังหวัดสนุก (สกลนคร นครพนม มุกดาหาร). วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(1), 112-126.

ประทุมพร วีระสุข. (2563). การบริการวิชาการเพื่อการพัฒนาท้องถิ่นของสำนักวิทยบริการและเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มภาคใต้. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช.

มหาวิทยาลัยรามคำแหง สาขาวิทยบริการเฉลิมพระเกียรติ จังหวัดชัยภูมิ. (2567). ประวัติความเป็นมา. Retrieved May 29, 2024, from: http://www.chaiyaphum.ru.ac.th/index.php

มหาวิทยาลัยรามคำแหง. (2563). รายงานผลการประเมินคุณภาพการศึกษาภายในหลักสูตรเศรษฐศาสตรบัณฑิต ระดับปริญญาตรี คณะเศรษฐศาสตร์. Retrieved May 31, 2024, from: http://www.eco.ru.ac.th/images/document/quality/P2.pdf

มหาวิทยาลัยรามคำแหง. (2567). วิสัยทัศน์และพันธกิจ. Retrieved May 31, 2024, from: https://www.ru.ac.th/th/AboutUs/page?view=Vision

สุนทร ปัญญะพงษ์, อัญชลี ชัยศรี, ทัศไนวรรณ ดวงมาลา และอัญชิรญา จันทรปิฎก. (2566). ปัจจัยสู่ความสำเร็จของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนเกษตรผสมผสานบ้านไทรงาม ตำบลนาเสียว อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ. วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์, 8(2), 39-51.

อินทุราภรณ์ มงคลขจรกิตติ และอรรถ อภินนท์ธีระศักดา. (2562). การพัฒนาศักยภาพและกระบวนการผลิตของเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนเกษตรอินทรีย์วิถีชัยภูมิ.วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(2), 169-181.

Babcock, B. A., & Clemens, R. (2004). Geographical indications and property rights: Protecting value-added agricultural products. Iowa Ag Review, 10(4), 4-7.

Barham, E., Lind, D., Jett, L., & Stewart, K. (2015). Regional foods and rural development: What is the role of value-added agriculture? Journal of Rural Social Sciences, 30(1), 25-46.

Bushnell, D. S. (1990). Input, process, output: a model for evaluating training. Training & Development Journal, 44(3), 41-43.

Duarte, P., Silva, S. C., Roza, A. S., & Dias, J. C. (2024). Enhancing consumer purchase intentions for sustainable packaging products: An in-depth analysis of key determinants and strategic insights. Sustainable Futures, 7, 1-10.

Garcia-Garcia, G., Stone, J., & Rahimifard, S. (2017). Opportunities for waste valorization in the food industry – A case study with four UK food manufacturers. Journal of Cleaner Production, 118, 276-286.

Ilbery, B., & Maye, D. (2005). Alternative (shorter) food supply chains and specialist livestock products in the Scottish-English borders. Environment and Planning A, 37(5), 823-844.

Kostanjevec, S., & Kozina, F. L. (2021). Home Economics Education as Needed in the 21st Century. Center for Educational Policy Studies Journal, 11(4), 7-11.

Pomarici, E., & Vecchio, R. (2014). Millennial generation attitudes to sustainable wine: An exploratory study on Italian consumers. Journal of Cleaner Production, 66, 537-545.

Subiyakto, A. & Ahlan, A. R. (2014). Implementation of Input-Process-Output Model for Measuring Information System Project Success. TELKOMNIKA Indonesian Journal of Electrical Engineering, 12(7), 4893 – 4899.

Vasileiadis, T., Tzotzis, A., Tzetzis, D., & Kyratsis, P. (2019). Combining product and packaging design for increased added value and customer satisfaction. Journal of Graphic Engineering and Design, 10(2), 5-15.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2025-01-10

How to Cite

เขตต์ทองคำ พ. ., ธีรเวชเจริญชัย จ. ., & มาสันเทียะ จ. (2025). ศาสตร์คหกรรมสู่การสร้างมูลค่าเพิ่มของผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 5(1), 543–556. https://doi.org/10.60027/iarj.2025.280529