รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนปฐมวัยเอกชน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4

Soranee  Soontharamat; Chuanchom  Chinatangkul; Kamolmal  Chaisirithanya; Peerapong  Tipanark

doi:10.60027/iarj.2024.279422

Authors

Soranee Soontharamat Bangkokthonburi University, Thailand https://orcid.org/0009-0000-4973-8143
Chuanchom Chinatangkul Bangkokthonburi University, Thailand https://orcid.org/0009-0000-1551-5961
Kamolmal Chaisirithanya Bangkokthonburi University, Thailand https://orcid.org/0009-0007-6679-843X
Peerapong Tipanark Bangkokthonburi University, Thailand https://orcid.org/0009-0000-4521-4692

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.279422

Keywords:

Customer Satisfaction, landline Services Provided, Total Access Communication PLC

Abstract

Background and Aims: Education is a crucial instrument for developing human resources, particularly when it comes to the full range of development from birth to age five, the time before starting first grade, which is frequently referred to as "early childhood" in order to have developed appropriately in accordance with academic standards. After that, they'll be able to develop into admirable adults who will benefit society and the country going forward. Thus, this paper aims (1) to study the pattern A causal model of the factors effectiveness of private early childhood schools under the Nakhon si Thammarat primary educational service area office 4, (2) to present the model A causal model of the factors effectiveness of private early childhood schools under the Nakhon si Thammarat primary educational service area office 4.

Methodology: The sample consisted of administrators and teachers of 26 private early childhood schools, 378 people under the Office of Nakhon Si Thammarat Primary Educational Service Area 4, The sample size was determined using the G *Power method and proportional stratified random sampling. Research tools used Questionnaire By collecting data from administrators and teachers. of private early childhood schools Under the office of Nakhon Si Thammarat Primary Educational Service Area 4. Statistics used in data analysis include; Percentage, Mean, Standard Deviation, and Structural Equation Model Analysis (SEM).

Results: The hypothesized causal relationship pattern is consistent with empirical data with the GFI and AGFI harmony level indices equal to 0.96 and 0.93, respectively, which are higher than 0.82 and closer to 0.79, and the RMSEA value is 0.013, which is less than 0.086.

Conclusion: The results showed that the patterns of causal relationships among the four factors were leadership and community participation. Academic institutions that influence the quality of private early childhood education Under the control of the Nakhon Si Thammarat Primary Educational Service Area Office, Area 4, there is a significant relationship.

References

กรองกาญจน์ อรุณเมฆ. (2564). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9.ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา ระดับปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้ คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศ ไทย.

จันทิมา รุ่งเรือง. (2563). โมเดลเชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลโรงเรียนเอกชนในยุคดิจิทัล.วารสารสังคมศาสตร์วิจัย. 11 (1), 55-75.

จุฑามาศ เยี่ยมกร. (2566). ภาวะผู้นำแบบนักพัฒนาของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมของชุมชนในสถานศึกษาขนาดเล็ก สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 1. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 10 (7), 40-52.

ชญานิกา ศรีวิชัย. (2555). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่สัมพันธ์กับประสิทธิผลภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนอนุบาลสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ (Online). 2 (2), 221-231.

ชัยอานนท์ แก้วเงิน. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารแบบมีส่วนร่วมกับประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ จังหวัดปทุมธานี.

ชูชาติ พ่วงสมจิตร์. (2544). ภาวะผู้นำ. เอกสารประกอบการสอนวิชา 1065101 หลักและทฤษฎีบริหารการศึกษา. กาญจนบุรี.

ณัฏฐกิตติ์ บุญเก่ง. (2565). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษากับสมรรถนะครูในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

ปณิลิน จันภักดี. (2565). ภาวะผู้นำเหนือผู้นำของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขต พื้นที่การศึกประถมศึกษาราชบุรี เขต 2. ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร ระดับปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ประคอง บาทสุวรรณ. (2564). การศึกษาความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนในกลุ่มเครือข่ายสถานศึกษาทุ่งศรีอุดม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานีธานี เขต 5.วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 5 (3), 632-647.

ไพรัตน์ เตชะรินทร์. (2527). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.

วรัชญ์ธารี ประกิ่ง. (2562). องค์การแห่งการเรียนรู้กับประสิทธิผลของสถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปกร, 10(2), 270-280.

วารุณี จันพร (2566) ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการจัดการศึกษาโรงเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชลบุรี.วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 10 (2), 40-53.

วิบูลอร นิลพิบูลย์. (2563). การบริหารแบบมีส่วนร่วมกับประสิทธิผลของโรงเรียนสังกัดสำนักงาน. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร

วีระชัย บุญเพ็ง. (2561). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีอิทธิพลต่อองค์การแห่งการเรียนรู้ ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน กรุงเทพมหานคร. วารสารการวิจัยกาสะลองคำ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. 8 (1), 139-150.

สิรากรณ์ พูลสวัสดิ์. (2562). ภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเสริมสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากระบี่. การศึกษาค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์.(2540). ความขัดแย้ง: การบริหารเพื่อความสร้างสรรค์.กรุงเทพฯ: เลิฟ แอนด์ ลิฟเพรส จำกัด.)

อมรประภา ชุมประทีป สุพรรณี สมนญาติ และราชันย์ บุญธิมา. (2562). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของการบริหารโรงเรียนเอกชน ที่จัดตั้งในรูปแบบมูลนิธิ สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. 19 (1), 134-151.

Cohen, J.M., & Uphoff, N.T. (1980). Effective Behavior in Organizations. New York: Richard D. Irwin Inc.

Hoy, W.K., & Miskel, C.G. (1991). Educational administration, theory, research and practice. New York: McGraw-Hill.

Senge, P.M. (2004). The Fifth Discipline: The Art and Practice of Learning Organization. New York London Toronto Sydney Auckland