การพัฒนาคุณลักษณะภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

Sasanat  Supakulwichai; Anujit  Chinasan; Chacattrai  Rayasawath

doi:10.60027/iarj.2024.279020

Authors

Sasanat Supakulwichai Nakhon Ratchasima Rajabhat University, Thailand https://orcid.org/0009-0002-4930-0728
Anujit Chinasan Nakhon Ratchasima Rajabhat University, Thailand https://orcid.org/0000-0001-5180-3063
Chacattrai Rayasawath Nakhon Ratchasima Rajabhat University, Thailand https://orcid.org/0000-0001-8935-1437

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.279020

Keywords:

Organization Climate, Emotional Quotient, Depth Knowledge, Creativity, Innovative Leadership, Local Government

Abstract

Background and Aims: Innovation is the capacity to create new things that can lead to success or have a variety of positive effects on the organization, resulting in a higher level of competitiveness. It is the ability to use knowledge, creativity from technological skills and experience, and management. Thus, this research aims to investigate 1) the level of organizational climate, emotional quotient, depth of knowledge, and creativity of local government leaders in the northeast region of Thailand and 2) the level of innovative leadership of local government leaders in the northeast region of Thailand, 3) Factors affecting innovative leadership of local government leaders in the northeast region of Thailand, and 4) develop the characteristics of innovative leadership of local government leaders in the northeast region of Thailand.

Methodology: This research employed a qualitative research methodology, involving 10 leaders or managers working in local government organizations in the northeastern region with a focus on units that have received awards for organizational innovation. Additionally, a quantitative research methodology was employed, with 706 questionnaires responded to by leaders or managers working in local government organizations in the northeastern region. Descriptive analysis and multiple linear regression analysis were conducted using a statistical package program for data analysis.

Results: The results showed that 1) the level of agreement among the respondents regarding variables aligned with the conceptual framework was consistently high. The highest importance was attributed to organization climate, followed by emotional quotient, creativity, innovative leadership, and depth of knowledge. The analysis of factors affecting the innovative leadership of local government leaders in the northeast region of Thailand found that the organization climate and creativity significantly influence the innovative leadership of local government administrators.

Conclusion: This finding is statistically significant at the 0.05 level. However, emotional quotient and depth of knowledge do not significantly impact the innovative leadership of local government administrators, with statistically significant observed at the 0.05 level. Based on the findings, the development guidelines for fostering innovative leadership among local government leaders in the northeast region of Thailand suggest that innovative leadership should possess a visionary mindset, be attentive to opportunities for innovation, and possess skills in creative thinking and innovation generation. They should demonstrate the ability to think and act innovatively and play a role in creating an organizational climate that stimulates, promotes, and facilitates efficient and effective work performance among staff.

References

โกวิทย์ พวงงาม. (2558). นวัตกรรมท้องถิ่นขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: เสมาธรรม.

กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น (2563). ข้อมูลองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทั่วประเทศ. Retrieved on December 15, 2022, from: http://www.dla.go.th

กรมสุขภาพจิต. (2543). คู่มือความฉลาดทางอารมณ์. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ. กระทรวงสาธารณสุข.

การุณันทน์ รัตนแสนวงษ์. (2555). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสตรีมหาวิทยาลัยภาครัฐและภาคเอกชน ในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาด้านการจัดการ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.

กิตติ์กาญจน์ ปฏิพันธ์. (2555). โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผุ้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

กุลชลี จงเจริญ. (2561). เอกสารประกอบการสอน หน่วยที่ 12 ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรม ชุดวิชา 23728 นวัตกรรมการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

กุลนาถ แย้มวงค์ และชนมณี ศิลานุกิจ. (2566). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา โรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร กลุ่มกรุงเทพตะวันออก. วารสารวิจัยราชภัฎกรุงเก่า, 10 (1),137-150.

นิกัญชลา ล้นเหลือ. (2554). โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นําเชิงวิสัยทัศน์ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

นิติกร ระดม และชลาภรณ์ สุวรรณสัมฤทธิ์ (2566).ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 ในสหวิทยาเขตรัชวิภา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2. วารสารวิชาการสถาบันการอาชีวศึกษาภาคใต้ 1. 8 (2), 73-84

นิรันดร์ เนตรภักดี. (2555). โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นำอย่างแท้จริงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ประดิษฐ์ ศรีประไหม (2562).ข้อเสนอเชิงนโยบายการบริหารจัดการงบประมาณแบบมีส่วนร่วมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในเขตภาคตะวันอออกเฉียงเหนือตอนกลาง. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (ปร.ด.) สาขาวิชา การบริหารการพัฒนา: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม

ภาวิณี ลักขษร และกฤชวรรธน์ โล่ห์วัชรินทร์. (2562). เงื่อนไขการเกิดนวัตกรรมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทย. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 10(2),109-126.

ศุภกานต ประเสริฐรัตนะ. (2555). โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นําแบบกระจายอำนาจของผู้บริหารถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สัมฤทธิ์ กางเพ็ง. (2551). การพัฒนาและการตรวจสอบความตรงของตัวแบบ. ดุษฎีนิพนธ์ กศ.ด. (การบริหารการศึกษา). ขอนแก่น : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น

สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2542). พระราชบัญญัติข้อกำหนดและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้องค์กรปกครองท้องถิ่น พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.

สุรีย์รัตน์ พัฒนเธียร และพร้อมพิไล บัวสุวรรณ. (2552). ตัวแบบความสามารถทางภาวะผู้นำครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิทยาสารเกษตรศาสตร์ สาขาสังคมศาสตร์, 30(2), 130-142.

อรอนงค์ โรจน์วัฒนบูลย์. (2553). การพัฒนาตัวแบบผู้นำเชิงนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

อริศษา กลอยพรมราช และเสาวลักษณ์ จิตต์น้อม (2562) บรรยากาศองค์กร และความผูกพันต่อองค์กร ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงาน: กรณีศึกษา บริษัทหลักทรัพย์ A และบริษัทหลักทรัพย์ B. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 11(4), 146-159.

อุดมพร แกวประดิษฐ์. (2546). อิทธิพลของปัจจัยส่วนบุคคลและเชาวน์อารมณ์ที่มีต่อพฤติกรรมการจัดการของผู้บริหารโรงงานผลิตรองเท่ากีฬาแห่งหนึ่ง . กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

Adjei, D. (2013). Innovation leadership management. International Journal of ICT and Management, 1: 103-106

Albert, A. & Kormos, J. (2004). Creativity and narrative task performance: an exploratory study. Language Learning, 54(2), 277 - 310.

Atthirawong, W., Bunnoiko, K. & Panprung, W. (2021). Densifying factors influencing visionary leadership: empirical evidence from the Thai manufacturing industry. International Journal of Organizational Leadership, 10(1), 39-53.

Baesu, C. & Bejinaru, R. (2015). Innovative leadership styles and the influence of emotional intelligence. The USV Annals of Economics and Public Administration, Stefan cel Mare University of Suceava, Romania, Faculty of Economics and Public Administration, 15(special), 136-145.

Brown, W.B., & Moberg. D.J. (1980). Organization theory and management: a macro approach. New York: Joho Wiley and Sons.

Cicciu, J.M.V. (2003). Innovative leadership through emotional intelligence. Nurs Manage, 34(10), 28-32.

Cortina, J. M. (1993). What is coefficient alpha? An examination of theory and applications. Journal of Applied Psychology. 78(1), 98-102.

Cronbach, L.J. (1974). Essentials of psychological testing. 3rd edition. New York: Harper & Row.

Denti, L., & Hemlin, S. (2013). What connects leadership and creativity? leadership and innovation: a cross-cultural study of mediating psychological processes. Academy of Management Annual Meeting Proceedings, 1(1), 14300-14300.

Engel, R.J., & Schutt, R.K. (2005). The practice of research in social work. New York: SAGE.

Goleman, D. (1995). Emotional intelligence. New York: Bantam Books.

Guilford, J.P. (1967). The Nature of Human Intelligence. New York : McGraw

Hughes, D., Lee, A., Tian, A., Newman, A., & Legood, A. (2018). Leadership, creativity, and innovation: A critical review and practical recommendations. The Leadership Quarterly. 29 (5), 1-88. Doi: 10.1016/j.leaqua.2018.03.001.

Imanzadeh, E., Esmaeilzadeh, S., Elyasi, G., & Sedaghati, P. (2012). Relationship between innovative leadership styles and the lake of intervention with managers' emotional intelligence of sport departments. European Journal of Experimental Biology, 2(6), 2390-2396.

Kantabutra, S., & Avery, G.C. (2002) Proposed Model for Investigating Relationships between Vision Components and Business Unit Performance. Journal of Management & Organization, 8(2), 22-39.

Mayfield, R.J., & Mayfield, R.M. (2010). Leader-level influence on motivating language: A two-level model investigation on worker performance and job satisfaction. International Business Journal, 20(5), 407-422.

Osman, N.W., & Kamis, A., (2019). Innovation leadership for sustainable organizational climate in institution of technical and vocational education and training (TVET) in Malaysia. Asian Journal of Assessment in Teaching and Learning, 9 (1), 57-64. https://doi.org/10.37134/ajatel.vol9.no1.6.2019

Patton, J.D. (2002). The role of problem pioneers in creative innovation. Creativity Research Journal, 14(1), 111-126.

Pratolo, S., & Simali, M. (2019). The Influence of Participation In Budget Preparation And Uncertainty Of Environment Towards Managerial Performance Of Village Government Through Organizational Commitment As Moderating Variable (Empirical Study in Bantul Regency). Proceedings of the 5th International Conference on Accounting and Finance (ICAF 2019). DOI:10.2991/icaf-19.2019.26

Robbins, S.P. (2008). Essential of organizational behavior. Upper Saddle, New Jersey: Prentice-Hall.

Rovinelli, R.J., & Hambleton, R.K. (1977) On the Use of Content Specialists in the Assessment of Criterion-Referenced Test Item Validity. Tijdschrift Voor Onderwijs Research, 2, 49-60.

Schank, R.C., & Abelson, R.P. (2013). Scripts, Plans, Goals, and Understanding. Erlbaum Associates, Mahway.

Stringer, R. (2002). Leadership and organization climate. New Jersey, NJ: McGraw–Hill

Van Dierendonck, D. (2011). Servant leadership: A review and synthesis. Journal of Management, 37(4), 1228–1261. https://doi.org/10.1177/0149206310380462

Weberg, D. (2013). Innovation leadership behaviors: Starting the complexity journey. Burlington, NJ : Jones & Bartlett Learning

Yamane, T. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: Harper & Row.