คุณภาพชีวิตและความสมดุลของชีวิตในการทำงานของผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์ที่ทำงานในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล: การศึกษาเปรียบเทียบระหว่างเจเนอเรชั่น X และเจเนอเรชั่น Y

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: สัตวแพทย์เป็นอาชีพหนึ่งที่ได้รับความนิยมในประเทศไทย และคุณภาพชีวิตและความสมดุลของชีวิตในการทำงานเป็นแนวคิดที่มีความแพร่หลายในปัจจุบัน ดังนั้นหากองค์กรมีความเข้าใจปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจในการทำงานและความสุขในการปฏิบัติงานของสัตวแพทย์ จะเกิดประโยชน์แก่บุคลากรและองค์กร โดยการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาคุณภาพชีวิตและความสมดุลของชีวิต ของผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์ในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล: เจเนอเรชั่น X และเจเนอเรชั่น Y และ (2) เปรียบเทียบความแตกต่างของคุณภาพชีวิตและความสมดุลของชีวิต ของผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์ในกรุงเทพมหานครและปริมณฑลของทั้งสองเจเนอเรชั่น

ระเบียบวิธีการวิจัย: งานวิจัยนี้ใช้วิธิวิจัยเชิงเชิงคุณภาพ โดยใช้แบบสัมภาษณ์ แบบกึ่งโครงสร้าง (Semi-structured Interview) และใช้คำถามปลายเปิด ( Open-ended questions) มีการเก็บรวบรวมข้อมูล และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา (Content Analysis) ผู้ร่วมวิจัยได้แก่  ผู้ประกอบวิชาชีพการสัตแพทย์ เจเนเรชั่น X ที่ปฏิบัติงานในภาครัฐ จำนวน 5 คน และปฏิบัติงานในภาคเอกชน จำนวน 5 คน และผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์ เจเนเรชั่น Y ที่ปฏิบัติงานในภาครัฐบาล จำนวน 5 คน และปฏิบัติงานในภาคเอกชน จำนวน 5 คน รวม 20 คน

ผลการศึกษา: ผลการศึกษาพบว่า ผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์เจเนอเรชั่น X และเจเนอเรชั่น Y มีคุณภาพชีวิตและความสมดุลของชีวิตแตกต่างกัน  ในด้านความแตกต่างของคุณภาพชีวิตและความสมดุลของชีวิต พบว่าผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์เจเนอเรชั่น X ที่ปฏิบัติงานในภาคเอกชน มีคุณภาพชีวิตและความสุมของชีวิตในการทำงานมากกว่าผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์เจเนอเรชั่น X ที่ปฏิบัติงานในภาครัฐ เนื่องจากอายุ ประสบการณ์ในการทำงาน ค่าตอบแทน สถานะทางสังคม ตำแหน่งบริหาร เจ้าของธุรกิจ ส่งผลให้มีคุณภาพชีวิตและความสมดุลในการทำงานเพิ่มขึ้น และความแตกต่างของคุณภาพชีวิตของผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์เจเนอเรชั่น Y ที่ปฏิบัติงานในภาครัฐบาล มีคุณภาพชีวิตในการทำงานมากกว่าผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์เจเนอเรชั่น Y ที่ปฏิบัติงานในภาคเอกชน เนื่องจาก ความก้าวหน้าและการพัฒนาในอาชีพของภาครัฐชัดเจน เป็นระบบกว่าภาคเอกชน ถึงแม้ว่าจำนวนชั่วโมงในการทำงานจะมากกว่า แต่ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นอาจส่งผลดีต่อตัวเองในการก้าวหน้าในตำแหน่งงาน ถึงแม้ว่าค่าตอบแทนของผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์เจเนอเรชั่น Y ที่ปฏิบัติงานในภาคเอกชนจะสูงกว่า แต่ภาครัฐบาลสนับสนุนสิทธิสวัสดิการค่ารักษาพยาบาล การวางแผนเกษียณมากกว่าภาคเอกชนกัน

สรุปผล: ผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์เจเนอเรชั่น X และเจเนอเรชั่น Y ที่ปฏิบัติงานในภาครัฐและภาคเอกชน มีทัศนคติเกี่ยวกับคุณภาพชีวิตและความสมดุลของชีวิตที่แตกต่างกัน และมีความเห็นด้วยอย่างยิ่งในการสร้างคุณภาพชีวิตและความสมดุลของชีวิตในการทำงาน แต่เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ปัจจัยด้านสภาพแวดล้อมในการทำงาน ปัจจัยด้านความก้าวหน้าและพัฒนา ปัจจัยด้านค่าตอบแทนและสวัสดิการ ปัจจัยด้ายพื้นฐานความสมดุลของชีวิต มีความแตกต่างกัน ดังนั้น ภาคเอกชนควรปรับปรุงนโยบายในการทำงาน และมีการพูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับผู้ปฏิบัติงาน เพื่อสร้างคุณภาพชีวิตและความสมดุลของชีวิตในการทำงานและควรปรับปรุงในเรื่องของสิทธิสวัสดิการให้กับผู้ปฏิบัติงานในหน่วยงาน เพื่อสร้างความพึงพอใจในสวัสดิการและส่งผลต่อผูกพันต่อองค์การ และภาครัฐควรปรับปรุงในเรื่องของค่าตอบแทนให้กับผู้ปฏิบัติงานภายในองค์การ เพื่อสร้างแรงกระตุ้นให้ผู้ประกอบวิชาชีพการสัตวแพทย์เข้ามาทำงานมากยิ่งขึ้น