การพัฒนากลยุทธ์การตลาดของสถาบันอาชีวศึกษาไทย
DOI:
https://doi.org/10.60027/iarj.2024.276352คำสำคัญ:
กลยุทธ์การตลาด; , สถาบันอาชีวศึกษา;, 7 องค์ประกอบของการตลาดบทคัดย่อ
ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: กลยุทธ์การตลาดของสถาบันอาชีวศึกษาเน้นไปที่การเติบโตและพัฒนาตัวเองให้เป็นที่รู้จักในตลาดและมีความสามารถในการแข่งขันในอาชีพต่างๆ ซึ่งสถาบันอาชีวศึกษาจะต้องใช้กลยุทธ์การตลาดเพื่อเสนอข้อเสนอที่น่าสนใจและสอดคล้องกับความต้องการของลูกค้า โดยกลยุทธ์ดังกล่าวจะต้องใช้ 7Ps ของการตลาด การพัฒนากลยุทธ์การตลาดของสถาบันอาชีวศึกษาในประเทศไทย เพื่อเพิ่มโอกาสในการเข้าสู่ตลาดแรงงานและเติบโตอย่างยั่งยืนในอนาคต โดยบทความนี้จะสอดคล้องกับแนวคิดของ 7P (Product; Price; Place; Promotion; People; Process; Physical) ซึ่งเป็นการจัดการกลยุทธ์การตลาดอย่างเหมาะสมหลักสูตรอาชีวศึกษาควรถูกออกแบบให้ตรงกับความต้องการของตลาดแรงงาน เพื่อเพิ่มโอกาสในการได้งานที่ต้องการและเติบโตอย่างยั่งยืนในอาชีพ นอกจากนี้มีการเข้าใจความต้องการของกลุ่มเป้าหมายและสร้างสื่อสารที่เหมาะสมเพื่อเพิ่มความน่าสนใจในหลักสูตร
ระเบียบวิธีการศึกษา: การศึกษาครั้งนี้ทำการศึกษาเอกสารทางวิชาการที่เกี่ยวข้องแล้วนำเสนอเชิงพรรณนาความตามวัตถุประสงค์การศึกษา
ผลการศึกษา: กลยุทธ์การตลาดของสถาบันอาชีวศึกษาไทยสามารถดำเนินการตามแนวคิดกลยุทธ์การตลาด 7P’s ประกอบด้วย (1) หลักสูตร (Programs) (2) ค่าเล่าเรียน (Price) (3) สถานที่ (Place) (4) การประชาสัมพันธ์ (Promotion) (5) บุคลากร (People) (6) กระบวนการผลิต(Processes) และ (7) สิ่งแวดล้อมทางกายภาพ (Physical facilities)
สรุปผล: สถาบันอาชีวศึกษาของไทยสามารถกำหนดกลยุทธ์การตลาดได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยปฏิบัติตามกรอบแนวคิดกลยุทธ์การตลาดของ 7P ที่ครอบคลุม สิ่งนี้นำมาซึ่งความเอาใจใส่อย่างพิถีพิถันต่อหลักสูตร การกำหนดราคา ตำแหน่ง การเลื่อนตำแหน่ง บุคลากร กระบวนการ และสิ่งอำนวยความสะดวกทางกายภาพ เพื่อให้มั่นใจว่ามีแนวทางแบบองค์รวมในการบรรลุวัตถุประสงค์
References
กชกร โสไกรรังคะภูติสรชาติ. (2565). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7P’s) ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาระบบการศึกษาทางไกลในจังหวัดชลบุรี. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 6(3), 43-56.
กรมการจัดหางาน, (2557). แผนปฏิบัติราชการ 4 ปี พ.ศ.2554 - 2557 กรมการจัดหางาน. กรุงเทพฯ: กรมการจัดหางาน.
เกรียงไกร ปัญญาประเสริฐ. (2564). กุลธนะแพทย์จุฬาพรรณภรณ์..การบริหารงานวิทยาลัยอาชีวศึกษาของผู้บริหารสถานศึกษา. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 6(1), 449-568.
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2562). เรียนให้รู้: ใช้ข้อมูลอย่างผู้ชนะ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ซัคเซส มีเดีย
นพดล สุตันติวณิชย์กุล. (2554). การศึกษาความพร้อมด้านเทคโนโลยีของสถานศึกษาอาชีวศึกษาไทย เพื่อรองรับการเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. กรุงเทพฯ:มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
นวลอนงค์ อุชุภาพ. (2562). กลยุทธ์การตลาดเพื่อการบริหารอาชีวศึกษาในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี. 30(1), 1- 10
บุญเกิด กลมทุกสิ่ง. (2555). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมภาษาอังกฤษสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1. ดุษฎีนิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา.ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ปรัชญานันท์ นิลสุข. (2560). อาชีวศึกษากับประเทศไทย 4.0. วารสารอาชีวะก้าวไกล, 3(2),1-6.
พกานต์ ตันติกรพรรณ และ ศศิวิมล สุขบท. (2561). องค์ประกอบการจัดการเชิงการตลาดของสถานศึกษาอาชีวะเอกชน เพื่อลดการขาดแคลนแรงงานภาคอุตสาหกรรม เขตภาคใต้ประเทศไทย. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 29(1), 66-77
ภาวิณีย์ มาตแม้น. (2557). กลยุทธ์การตลาดเพื่อพัฒนาภาพลักษณ์ของวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสยาม.
มณพิไลย นรสิงห์. (2560). การพัฒนาคนเพื่อการขับเคลื่อนประเทศไทยไปสู่ Thailand 4.0. Retrieved on 5 April 2018 from: https://www.nectec.or.th/news.
วรากร ทรัพย์วิระปกรณ์ และพัชรี ถุงแก้ว. (2559). ความสุขของบุคลากรสายสนับสนุน: กรณีศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารศึกษาศาสตร์, 27(1), 113-129.
สรวงอัยย์ อนันทวิจักษณ์. (2561). คุณลักษณะผู้นำองค์กรธุรกิจในยุคไทยแลนด์4.0 วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 29 (1), 1-18
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติพ.ศ. 2542 แก้ไข เพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 127/ตอนที่ 45ก/หน้า1/22 กรกฎาคม 2553.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2559). รายงานประจำปี 2559 สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนปฏิบัติราชการประจำปีงบประมาณ 2560 ของสำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ: สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). การบรรยายทางวิชาการเพื่อสร้างควาตระหนักเรื่อง การก้าวสู่ประชาคมอาเซียน. กรุงเทพฯ: กลุ่มยุทธศาสตร์ความร่วมมือระหว่างประเทศ,
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). นโยบายและยุทธศาสตร์การปฏิรูปการศึกษาใน. ทศวรรษที่สองด้านการพัฒนาอาชีวศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภา การศึกษา.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2557). สรุปผลที่สำคัญการสํารวจภาวะการทำงานของประชากร พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
สุภาภรณ์ ตั้งดำเนินสวัสดิ์, พิภู ผ่องสุวรรณ, สุขุม เฉลยทรัพย์ และศิโรจน์ ผลพันธิน. (2562). ส่วนประสมการตลาด บริการสำหรับโรงเรียนเอกชน. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 7(1), 18-36.
หอมจันทร์ จรรยาเอก ธีระ รุญเจริญ จําเริญรัตน์ จิตต์จิรจรรย์ และ สงวนพงศ์ ชวนชม. (2560). กลยุทธ์การพัฒนาวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนสู่ความเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 13 (1), 1-10.
อารียา สตารัตน์. (2556). การจัดสภาพแวดล้อมในสถานศึกษาของโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร สำนักงานเขตราชเทวี. สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เอกชัย กี่สุขพันธ์และคณะ. (2553). การบริหารการเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Filip, A. (2012). Marketing theory applicability in higher education. Procedia-social and Behavioral Sciences, 46, 912-916.
Hitt, M.A., Ireland, R.D., & Hoskisson, R.E. (2007). Strategic Management—Competitiveness and Globalization: Concepts and Cases. Thomas Higher Education.
Kotler, P. (2015). Marketing Management (Pearson Education). New Jersey: Prentice Hall.
Kotler, P. (1999). Marketing Management Millennium edition. New Jersey: Prentice Hall.
Kotler, P., & Fox, K. (1995). Strategic Marketing for Educational Institutions. Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Kotler, Philip & Armstrong, Gary. (2006). Principles of Marketing. 11th edition. New Jersey: Pearson Prentice-Hall.
Masouleh, N.S., & Jooneghani, R.B. (2012). Autonomous learning: A teacher-less learning. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 55, 835 – 842. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2012.09.570
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 Interdisciplinary Academic and Research Journal

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ในบทความใดๆ ใน Interdisciplinary Academic and Research Journal ยังคงเป็นของผู้เขียนภายใต้ ภายใต้ Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License การอนุญาตให้ใช้ข้อความ เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ของสิ่งพิมพ์ ผู้ใช้ใดๆ เพื่ออ่าน ดาวน์โหลด คัดลอก แจกจ่าย พิมพ์ ค้นหา หรือลิงก์ไปยังบทความฉบับเต็ม รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดทำดัชนี ส่งต่อเป็นข้อมูลไปยังซอฟต์แวร์ หรือใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกฎหมายอื่นใด แต่ห้ามนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์หรือด้วยเจตนาที่จะเป็นประโยชน์ต่อธุรกิจใดๆ