การบริหารจัดการด้านการสร้างระเบียบวินัยนักเรียนของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์

ผู้แต่ง

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.276167

คำสำคัญ:

การบริหารจัดการ; , การสร้างระเบียบวินัยนักเรียน

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ: 1) ศึกษาและเปรียบเทียบระดับความคิดเห็นของบุคลากรเกี่ยวกับการบริหารจัดการด้านการสร้างระเบียบวินัยของนักเรียนในสถานศึกษาที่อยู่ภายใต้สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์ โดยจำแนกตามเพศ ขนาดของสถานศึกษา และตำแหน่งทางวิชาการ และ 2) สำรวจแนวทางในการพัฒนาการบริหารจัดการด้านการสร้างระเบียบวินัยนักเรียนในสถานศึกษาที่อยู่ภายใต้สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์

ระเบียบวิธีการวิจัย: กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยนี้ประกอบด้วยบุคลากรที่สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์ จำนวน 349 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้น เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วยแบบสอบถามที่มีค่า IOC อยู่ระหว่าง 0.80 – 1.00 และมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.79 รวมถึงการสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง สำหรับการวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติ เช่น ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-test) และค่าเอฟ (F-test)

ผลการศึกษา: ผลการวิจัยพบว่า (1) การบริหารจัดการด้านการสร้างระเบียบวินัยของนักเรียนในสถานศึกษาที่สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์ โดยรวมอยู่ในระดับมาก ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่าการบริหารจัดการในทุกด้านอยู่ในระดับมากเช่นกัน (2) ผลการวิเคราะห์เปรียบเทียบการบริหารจัดการด้านการสร้างระเบียบวินัยของนักเรียน จำแนกตามเพศและขนาดของสถานศึกษา พบว่ามีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนการจำแนกตามตำแหน่งทางวิชาการ พบว่าไม่มีความแตกต่าง (3) . แนวทางในการพัฒนาการบริหารจัดการด้านการสร้างระเบียบวินัยนักเรียนในสถานศึกษาที่สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์ พบว่าควรมีการศึกษาสาเหตุของปัญหา ใช้วัฒนธรรมในสังคมเพื่อเสริมสร้างวินัยนักเรียน กำหนดและจัดกิจกรรมต่าง ๆ นอกหลักสูตรเพื่อเสริมสร้างวินัยนักเรียน เสริมสร้างคุณธรรมภายในชั้นเรียน และสร้างเครือข่ายความร่วมมือในการส่งเสริมวินัยนักเรียน

สรุปผล: การศึกษานี้เน้นย้ำถึงประสิทธิผลของการจัดการวินัยนักศึกษาในสถาบันการศึกษาของจังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการจัดการโดยรวมมีความแข็งแกร่งในทุกด้าน นอกจากนี้ยังเน้นย้ำถึงความจำเป็นของแนวทางเชิงวัฒนธรรม กิจกรรมนอกหลักสูตร และเครือข่ายความร่วมมือเพื่อปรับปรุงวินัยนักศึกษา ขณะเดียวกันก็จัดการกับด้านที่ระบุไว้เพื่อการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง

References

เกษรา เพิ่มสุขรุ่งเรือง และ ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์. (2563). การเสริมสร้างวินัยนักเรียนในโรงเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต ภาควิชาการบริหารการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นนฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง 2560). กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.

ณัฐพงศ์ ดาราเพ็ญ. (2564). การศึกษาการมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในกระบวนการเสริมสร้างระเบียบวินัยนักเรียน โรงเรียนเมืองศรีเทพ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 40. วารสารครุศาสตร์, 4(1), 34 -50.

ธวาทิตย์ ทองทับ. (2565). ความต้องการจำเป็นในการบริหารงานกิจการนักเรียนโรงเรียนสังกัดเทศบาลตำบลปลายบาง จังหวัดนนทบุรี ตามแนวคิดการสร้างวินัยเชิงบวก. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 7(3), 767 -778

ธัญญลักษณ์ เวชกามา. (2560). การพัฒนาการดำเนินงานเสริมสร้างวินัยด้านความรับผิดชอบของนักเรียน โรงเรียนบ้านท่าเยี่ยมวิทยายล อำเภอเมืองยาง จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนอร์ท กรุงเทพ.

ธีร์ธัช เกษโร. (2564). รูปแบบการบริหารกิจกรรมนักเรียนเพื่อเสริมสร้างวินัยนักเรียนด้านความรับผิดชอบของโรงเรียนในกลุ่มเครือข่ายสถานศึกษาที่ 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 8(3), 210 -221.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.

สุรศักดิ์ เพ่งพิศ. (2565). การบริหารจัดการกิจกรรมพัฒนานักเรียนด้านความมีวินัยในตนเองของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 9(1), 503 – 512.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-10-19

How to Cite

ทาโม้ ข. ., & สุดแท้ ค. . (2024). การบริหารจัดการด้านการสร้างระเบียบวินัยนักเรียนของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 4(5), 771–788. https://doi.org/10.60027/iarj.2024.276167