กฎหมายต้นแบบว่าด้วยการประกอบธุรกิจให้บริการดูแลผู้สูงอายุ

Anuratch  Permsin; Siwanporn  Saowakon; Suthee  Usathaporn

doi:10.60027/iarj.2024.273799

Authors

Anuratch Permsin Doctor of Laws Program student, Faculty of Law, Sripatum University, Thailand https://orcid.org/0009-0000-9465-1637
Siwanporn Saowakon Doctor of Laws Program, Faculty of Law, Sripatum University, Thailand https://orcid.org/0009-0001-8596-2203
Suthee Usathaporn Doctor of Laws Program, Faculty of Law, Sripatum University, Thailand https://orcid.org/0009-0001-0143-6100

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.273799

Keywords:

Model Law; , Business; , Elderly Care

Abstract

Background and Aims: Providing care services for the elderly in service facilities Operators provide housing and care services to elderly people staying in such facilities. Some facilities only provide personal care services. The model for providing care for the elderly therefore needs to be clearly specified in detail beyond just specifying the format for providing care for the elderly in facilities and providing care for the elderly at home. Thus, the research on the model law on elderly care business aims to (1) investigate concepts, theories, and principles related to the nursing home business; (2) explore the legal measures of Thailand and foreign countries on nursing home business; (3) analyze the nursing home business; and (4) draft the model law on nursing home business.

Methodology: This research applied a qualitative research methodology consisting of documentary research, in-depth interviews, and focus group discussions.

Results: The results revealed that regarding the use of theories, principles, and concepts in analyzing nursing home business, specified the Health Establishment Act B.E.2559, the Ministerial Regulation specified healthcare business for elderly or dependent persons as other enterprises in health establishment B.E.2563, and the regulations of Department of Older Persons do not legislate a specific law to control nursing home business. Therefore, this kind of business lacks the criteria to control the standard of people performing the duties in taking care of and nursing older persons, to follow up a nursing home business, and to have no specific agencies to follow up a nursing home business. This causes the business to be conducted freely without keeping an eye on the performance, which is a gap for unlawful acts among some entrepreneurs and leads to physical damage or death of older persons. Moreover, older persons’ families must lose a large amount of income but do not get quality and standardized nursing as specified in the contract.

Conclusion: According to the conclusion of this research, the researcher would like to propose the model law on nursing home business, that is, the draft act for nursing home business B.E. … consisting of (1) definition, (2) Section 1: Qualifications of Nursing Home Entrepreneurs, (3) Section 2: Registration and Licensing, (4) Section 3: Duties of Licensee, Manager, and Service Provider on Nursing Older Persons, (5) Section 4: Committees to Control Nursing Home Entrepreneurs, and (6) Section 5: Punishment.

References

คณะกรรมการผู้สูงอายุแห่งชาติ. (2553). แผนผู้สูงอายุแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2545-2564) ฉบับปรับปรุงครั้งที่ 1 พ.ศ.2552. กรุงเทพฯ: เทพเพ็ญวานิสย์.

ปรีชญา รัตนนันทนาถ และสุพิชา บูรณะวิทยาภรณ์. (2564). การเปรียบเทียบระดับความคาดหวังและระดับความพึงพอใจของลูกค้า เพื่อเป็นแนวทางการพัฒนาปรับปรุงธุรกิจที่พักอาศัยให้เช่าในอำเภอปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี. 15 (1), 286-303.

ปุรินทร์ ศรีศศลักษณ์ และคณะ. (2563). นวัตกรรมในการดูแลผู้สูงอายุในประเทศไทย ในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารวิจัยสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. 9 (2), 47-54.

มณีรัตน์ กุลวงษ์ และคณะ. (2559). รูปแบบการพึ่งตนเองตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลพุเตย อำเภอวิเชียรบุรี จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 11 (1), 165-174.

เมธี จินะโกฎิ และ การันต์ พงษ์พานิช. (2561). การเปลี่ยนแปลงของระบบหายใจในผู้สูงอายุและการจัดการทำกายภาพบำบัดทรวงอก. เวชสารแพทย์ทหารบก. 71 (4), 279-284.

ยุวดี รอดจากภัย และ กุลวดี โรจน์ไพศาลกิจ. (2560). การพัฒนาเครือข่ายทางสังคมในการดูแลผู้สูงอายุ. โครงการวิจัยประเภทงบประมาณเงินรายได้จากเงินอุดหนุนรัฐบาล (งบประมาณแผ่นดิน) มหาวิทยาลัยบูรพา.

โรจนศักดิ แสงธศิริวิไล และ ชาคริต สกุลอิสริยาภรณ์. (2560). การพัฒนาธุรกิจการบริการดูแลสุขภาพ ตามความคาดหวังของผู้สูงอายุเพื่อการบริการในอนาคตในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารวิทยาลัยพาณิชยศาสตร์บูรพาปริทัศน์. 12 (2), 71-92.

วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดตรัง. (2556). คู่มือการสร้างเสริมสุขภาพผู้สูงอายุ ตำบลควนธานี อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง. สถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธารณสุข.

สุนีย์ เครานวล และคณะ. (2563). รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุโดยบูรณาการการมีส่วนร่วมในชุมชนภายใต้สังคมพหุวัฒนธรรม เทศบาลตำบลยุโป อำเภอเมือง จังหวัดยะลา. งานวิจัยได้รับทุนอุดหนุนจากงบประมาณบำรุงการศึกษาประจำปี 2563 มหาวิทยาลัยราชภัฎยะลา.

Care Standards Act 2000. (2565). Care Standards Act 2000. Retrieved on 15 June 2022 from: https://www.legislation.gov.uk/ukpga/2000/14/contents.

Older American Act. (2565). UNOFFICIAL COMPILATION OF THE OLDER AMERICANS ACT OF 1965 As Amended In 2006 (Public Law 109-365). Retrieved on 15 June 2022 from: https://health.hawaii.gov/eoa/files/2013/07/oaa1.pdf

Private Hospital and Medical Clinic Act 1980. (2565). THE STATUTES OF THE REPUBLIC OF SINGAPORE PRIVATE HOSPITALS AND MEDICAL CLINICS ACT (CHAPTER 248). Retrieved on 15 June 2022 from: https://www.moh.gov.sg/docs/librariesprovider8/resources/e-1-savings-and-transitional-provisions_30dec21.pdf