การศึกษาสมรรถนะของข้าราชการที่ทำการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์

ผู้แต่ง

  • ปาริชาติ สังข์วงษ์ นักศึกษาหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต คณะมนุษยศาสตร์และและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ https://orcid.org/0009-0002-1023-7418
  • ธัญญรัตน์ พุฑฒิพงษ์ชัยชาญ อาจารย์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต คณะมนุษยศาสตร์และและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ https://orcid.org/0009-0002-1122-6227
  • สถาพร วิชัยรัมย์ อาจารย์หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต คณะมนุษยศาสตร์และและสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ https://orcid.org/0009-0009-0103-0758

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2023.271992

คำสำคัญ:

สมรรถนะ; , ข้าราชการ; , ปกครองจังหวัด

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: การพัฒนาสมรรถนะ (Competency) ของบุคลากร เป็นหนึ่งในภารกิจสำคัญที่ฝ่ายทรัพยากรบุคคลต้องการพัฒนาบุคลากรให้มีศักยภาพเพิ่มมากขึ้น ทั้งทรัพยากรมนุษย์คือปัจจัยสำคัญรวมถึงเป็นกลยุทธ์ที่ดีที่สุดอย่างหนึ่งที่จะสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันกับองค์กรอื่น ๆ ตลอดจนเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้องค์กรประสบความสำเร็จได้ด้วย          การวิจัยครั้งนี้ เป็นการศึกษาสมรรถนะของข้าราชการที่ทำการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์ โดยมีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาความคิดเห็นเกี่ยวกับระดับสมรรถนะของข้าราชการที่ทำการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์ 2) เพื่อศึกษาความคิดเห็นและข้อเสนอแนะ เพื่อเป็นแนวทางการพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการที่ทำการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์

ระเบียบวิธีการวิจัย: กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง แจกให้กับข้าราชการที่ทำการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์ จำนวน 47 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม โดยใช้สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย : สมรรถนะของข้าราชการที่ทำการปกครอง จังหวัดบุรีรัมย์ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าทุกด้านอยู่ในระดับมากที่สุด โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการยึดมั่นในความถูกต้องชอบธรรมและจริยธรรม รองลงมา คือ ด้านการบริการที่ดี ด้านการทำงานเป็นทีม ด้านการมุ่งผลสัมฤทธิ์ และด้านการสั่งสมความเชี่ยวชาญในงานอาชีพ ตามลำดับ ผลการวิจัยเกี่ยวกับความคิดเห็นและข้อเสนอแนะอื่น ๆ พบว่า ควรมีการรณรงค์ส่งเสริมให้ข้าราชการ มีการจัดทำคู่มือการปฏิบัติงานที่เป็นของตนเอง รองลงมา คือ ควรจัดอบรมหรือศึกษาดูงานในสถานที่ที่นำเทคโนโลยีมาใช้ในการปฏิบัติงานได้จริง ตามลำดับ

สรุปผล: สมรรถนะของข้าราชการที่ทำการปกครอง จังหวัดบุรีรัมย์เฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุดทุกด้าน โดยด้านการยึดมั่นในความถูกต้องชอบธรรมและจริยธรรมเป็นด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ตามลำดับ ผลวิจัยแนะนำให้มีการรณรงค์ส่งเสริมให้ข้าราชการทำการปฏิบัติงานมีคู่มือการปฏิบัติงานส่วนตัวและการจัดอบรมในสถานที่ที่นำเทคโนโลยีมาใช้จริง

References

ชลธิชา ทิพย์วัฒน์. (2563). การพัฒนาสมรรถนะของข้าราชการสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรเพื่อก้าวไปสู่การเป็น SMART Parliament. การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ณัฐดาวรรณ มณีวร. (2561). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะของพนักงานเทศบาลตำบลหนองป่าคลั่ง อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยแม่โจ้.

ทะเบียนการปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดบุรีรัมย์. (2565). รายชื่อปลัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดบุรีรัมย์. บุรีรัมย์ : สำนักงานส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดบุรีรัมย์.

ธาดา ราชกิจ. (2562). การสร้างมนุษยสัมพันธ์ในองค์กร. Retrieved on 2 October 2020 from https://th.hrnote.asia/ orgdevelopment/190523-human-relation-organization/

ธาริณี อภัยโรจน์. (2554). การศึกษาสมรรถนะหลักเพื่อการพัฒนาบุคลากร : กรณีศึกษาสำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยมหิดล วิทยาเขตศาลายา. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ธีระพล เจริญสุข. (2564). การพัฒนาสมรรถนะของบุคลากรกรมสรรพสามิตในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

รัชนิดา รักกาญจนันท์. (2560). การพัฒนาบุคลากรตามกรอบสมรรถนะของข้าราชการ สายงานวิชาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศศิธร จิมากรณ์. (2556). สมรรถนะหลักกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของเลขานุการสำนักงานศาลยุติธรรม. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยเกริก.

ศิรภัสสรศ์ วงศ์ทองดี. (2559). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สมพิศ สุขแสน. (2556). เทคนิคการทางานให้มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.

สฤษฏ์ ฉ่ำมะนา (2558). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะการปฏิบัติงานของพนักงานส่วนตำบลที่สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตอำเภอทับสะแก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. ภาคนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน (ก.พ.). (2553). คู่มือการกำหนดความรู้ความสามารถ ทักษะ และสมรรถนะสำหรับตำแหน่ง. กรุงเทพฯ : ประชุมช่าง.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2552). คู่มือสมรรถนะหลัก : คำอธิบาย และตัวอย่าง พฤติกรรมบ่งชี้. พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี : บริษัท พี.เอ.ลีฟวิ่ง จำกัด.

สุภาภรณ์ ประทุมชัน. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างการมุ่งเน้นสมรรถนะหลักกับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงานปฏิบัติการมหาวิทยาลัยมหาสารคาม. ปริญญานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

อรนุช กบรัตน์ เรียงดาว ทวะชาลี และ ธงชัย สิงอุดม. (2561). สมรรถนะการปฏิบัติงานของบุคลากรสำนักงานคดีศาลสูงภาค 4. วารสารมณีเชษฐาราม วัดจอมมณี. 1(2), 30-40.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2023-12-04

How to Cite

สังข์วงษ์ ป. ., พุฑฒิพงษ์ชัยชาญ ธ. ., & วิชัยรัมย์ ส. (2023). การศึกษาสมรรถนะของข้าราชการที่ทำการปกครองจังหวัดบุรีรัมย์. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 3(6), 765–782. https://doi.org/10.60027/iarj.2023.271992