บริบทการท่องเที่ยวข้ามแดน ไทย-ลาว พื้นที่ ท่าลี่-หลวงพระบาง

บทคัดย่อ

ภูมิหลังและวัตถุประสงค์: ในการที่ภาครัฐในหลายประเทศให้ความสำคัญกับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว เนื่องจากยังคงเป็นอุตสาหกรรมเดียวที่มีโอกาสขยายตัว และนำรายได้เข้าประเทศ งานวิจัยเรื่องนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พรรณนา นโยบายและแผนงานพัฒนาการท่องเที่ยวข้ามแดนไทย-ลาว พื้นที่ท่าลี่-หลวงพระบาง 2) สำรวจบริบทแหล่งท่องเที่ยวและสภาพการณ์การบริหารจัดการการท่องเที่ยวข้ามแดนไทย-ลาว พื้นที่ท่าลี่-หลวงพระบาง ทำการสำรวจในพื้นที่ อำเภอล่าที่-แขวงไซยะบุรี-หลวงพระบาง

ระเบียบวิธีการวิจัย: การศึกษาครั้งนี้ประกอบด้วย การวิจัยเอกสารซึ่งเป็นศึกษาแผนยุทธศาสตร์ระดับชาติ ระดับจังหวัด ระดับพื้นที่และสำรวจแหล่งท่องเที่ยว และประเมินศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวทั้งสองพื้นที่โดย ทำการประเมินและวิเคราะห์ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยว การร่วมระดมความคิดเห็นประกอบด้วย ผู้บริหารและเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงานด้านการท่องเที่ยวของหน่วยงานภาครัฐและเอกชนจังหวัดเลย ในสังกัด สำนักงานยุทธศาสตร์จังหวัดเลย สำนักงานท่องเที่ยวกีฬาจังหวัดเลย สำนักงานพื้นที่พิเศษเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนเลย (อพท.5) สมาคมธุรกิจการท่องเที่ยวจังหวัดเลย การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานเลย(ททท.เลย) สมาคมธุรกิจท่องเที่ยวและโรงแรม สำหรับหน่วยงานใน สปป.ลาว ได้แก่ กระทรวงท่องเที่ยวและวัฒนธรรม สปป.ลาว สมาคมธุรกิจการท่องเที่ยว สปป.ลาว และห้องการท่องเที่ยวประจำแขวงและเมือง และใช้แบบสำรวจแหล่งท่องเที่ยวตามมาตรฐานการสำรวจแหล่งท่องเที่ยวของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย

ผลการวิจัย: (1) ด้านนโยบายและแผนงานพัฒนาการท่องเที่ยวข้ามแดนไทย-ลาว พื้นที่ท่าลี่-หลวงพระบาง พบว่า จังหวัดเลยได้กำหนดยุทธศาสตร์ “โครงการพัฒนาการท่องเที่ยวพื้นที่พิเศษเลยเชื่อมโยงกับประเทศเพื่อนบ้าน”และโดยมอบหมายให้องค์การบริหารพื้นที่พิเศษเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสำนักงานเลย (อพท.5) ประสานงานวางแผนกำหนดเส้นทางเชื่อมโยงการท่องเที่ยวเชื่อมโยงในแม่น้ำโขงจังหวัดเลย กับสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.ลาว) รวมทั้งการจัดกิจกรรมการท่องเที่ยวร่วมกันในแต่ละปี (2) สถานการณ์การท่องเที่ยวของจังหวัดเลย ในเขตอำเภอท่าลี่ ไม่ได้มีจัดการการท่องเที่ยวที่เป็นระบบ การข้ามแดนที่บริเวณด่านนากะเซ็ง อำเภอท่าลี่มีการเดินทางเข้า-ออกเพื่อค้าขาย การเข้ามารักษาตัวที่โรงพยาบาลเป็นหลัก มีเพียงร้อยละ 0.5 ของจำนวนผู้ที่เดินทางเข้า-ออกประเทศเท่านั้นที่เป็นนักท่องเที่ยวเพื่อข้ามไปท่องเที่ยวยังแขวงหลวงพระบางที่เป็นเมืองมรดกโลกและเป็นจุดมุ่งหมายของนักท่องเที่ยว ส่วนแหล่งท่องเที่ยวอื่นๆยังไม่มีจุดเด่นพอที่จะดึงดูดนักท่องเที่ยวได้

สรุปผล: ผลการวิจัยพบว่าในพื้นที่ท่อลี่-หลวงพระบางของจังหวัดเลยมียุทธศาสตร์การท่องเที่ยวที่เชื่อมโยงกับประเทศเพื่อนบ้านและโดยมีการประสานงานกับ สปป.ลาว เน้นการเชื่อมโยงในแม่น้ำโขง แต่สถานการณ์ท่องเที่ยวในอำเภอท่าลี่ยังไม่เป็นระบบ และการข้ามแดนที่ด่านนากะเซ็งมีเพียงร้อยละ 0.5 ของผู้เดินทางเข้า-ออกประเทศ โดยเน้นที่ค้าขายและการรักษาตัวที่โรงพยาบาล มีเพียงหลวงพระบางที่มีศักยภาพดึงดูดนักท่องเที่ยวในฐานะเมืองมรดกโลกและจุดมุ่งหมายท่องเที่ยว