Digital Leadership Affecting the Personnel Administration Effectiveness of School Administrators in the office of Secondary Educational Service area Nonthaburi

Authors

DOI:

https://doi.org/10.60027/iarj.2024.271927

Keywords:

Educational Institution Administrators; , Digital Leadership; , Personnel Administration

Abstract

Background and Aims: Educational institution administrators play an important role in leading the organization to success according to its vision and mission. School administrators must be good role models in adapting to the context of changes in digital technology. Educational administrators in the digital age must keep up with changes in technology. Thus, the objectives of this research were: 1) to study digital leadership of the administrators of educational institutions in the Nonthaburi Secondary Education Service Area Office; 2) to study the effectiveness of the educational institutions in the Nonthaburi Secondary Educational Service Area Office; 3) to study the digital leadership of school administrators affecting the effectiveness of personnel administration institutions in the Office of Secondary Education Service Area, Nonthaburi.

Methodology: The sample group included basic education institutions. In the Office of Secondary Education Service Area, Nonthaburi Contributors include School administrators and teachers in total were 317 people. The research instrument was a questionnaire. The confidence value was 0.979. The statistics used in the data analysis consisted of percentage, mean, and standard deviation: Pearson correlation coefficient and stepwise multiple regression analysis.

Results: 1) Digital leadership of educational institute administrators in all aspects were at a high level. 2) The effectiveness of educational establishments in the Nonthaburi Secondary Education Service Area Office. Overall, all aspects were at a high level. and 3) Digital leadership that affects the personnel administration effectiveness of educational institutions in the Office of Secondary Educational Service Area, Nonthaburi, namely communication, digital vision, collaboration, and digital literacy. Together, they predicted the variance of the effectiveness of educational establishments in the Secondary Education Service Area Office of Nonthaburi by 81.70% with a statistical significance at the .01 level.

Conclusion: The research confirms the advanced ability of educational institution administrators to be digital leaders. This represents a comprehensive and high level of competence. The study also established a strong link between the key issues of digital leadership and the overall effectiveness of educational institutions in the Nonthaburi Secondary Educational Service Area Office. It provides valuable insights for promoting improved education administration through strategic digital leadership practices.

References

เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2559). การบริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล (School Management in Digital Era). Retrieved on 1 March 2023, from: http://www.trueplookpanya.com/knowledge/ content.

กนกภรณ์ เทศผล. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างการรู้ดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับการบริหารเทคโนโลยีสารสนเทศในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร.

กระทรวงศึกษาธิการ, (2562). แผนพัฒนาทักษะด้านดิจิทัลของข้าราชการครูและสังกัดกระทรวง ศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห งชาติพุทธศักราช 2542 แก้ ไข เพิ่มเติม (ฉบับที่2) พุทธศักราช 2545. กรุงเทพมหานคร : คุรุสภา.

กันตชาติ กุดนอก. (2565). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

จงกลนี ช้อนทอง. (2556), การบริหารงานบุคคลของโรงเรียนนวมินทราชินูทิศ สวนกุหลาบวิทยาลัย ปทุมธานี. สารนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

จอมพงศ์ มงคลวนิช. (2555), การบริหารองค์การและบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จันทนา แสนสุข. (2559). ภาวะผู้นำ Leadership. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: บริษัท ทริปเพิ้ล กรุ๊ป.

จิรารัตน์ เขียนรูปครุฑ. (2558). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3. งานนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.

ฉัตรชัย นาถ้ำพลอย. (2562). การบริหารงานแบบมุ่งผลสัมฤทธิ์ในสังคมปัจจุบัน. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 3(3), 171-178.

ชนมณี ศิลานุกิจ. (2559). ประสิทธิผลการบริหารจัดการบุคลากรของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 6(3), 35 - 54.

ชุติรัตน์ กาญจนธงชัย (2562). ตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำดิจิตอลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหามงกุฏราชวิทยาลัย.

ดาวรุวรรณ ถวิลการ. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัล Digital Leadership. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ทินกร บัวชู, และทิพภาพร บัวชู. (2562). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา. เพชรบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.

ธีระวัฒน์ มอนไธสง. (2561). การบริหารสถานศึกษาอย่างผู้บริหารมืออาชีพ. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาสน์.

ปารวี สยัดพานิช. (2562). การสร้างทีมให้มีประสิทธิภาพงานจัดการความรู้. กรุงเทพฯ : คณะแพทยศาสตร์ ศิริราชพยาบาล

พรทิพย์ เพ็งกลัด. (2560). การสื่อสารของผู้บริหารกับมาตรฐานการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดกาญจนบุรี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยลปากร.

ภูรีรัตน์ สุกใส. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับความเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรมของสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษาในจังหวัดอุตรดิตถ์. สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร.

มนจันทร์ ปามุทา. (2559), สภาพการบริหารงานบุคคลของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญสังกัดสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ ในจังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.

มูนีเราะห์ เจ๊ะมิง. (2559), การบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาเอกชนสอนศาสนาอิสลาม สังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดยะลา. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

วาทิตยา ราชภักดี. (2561). ปัจจัยทางการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานบุคคลในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

วิชัย โถสุวรรณจินดา. (2556).การบริหารทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ : ก้าวใหม่

วิภาดา สารัมย์. (2562). การบริหารงานบุคคลของผู้บริหารโรงเรียนในเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต การบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

ศิริรัตน์ มกรพฤกษ์. (2559). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมผู้นำของผู้บริหาร สถานศึกษากบัการบริหารงานบุคคลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาววิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏ พระนครศรีอยุธยา.

ศุภมาส วิสัชนาม. (2560). คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต การบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

สงกรานต์ ตะโคดม. (2563). ประสิทธิผลการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษา สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี. (2563). ข้อมูลบุคลากรของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี. นนทบุรี: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานนทบุรี.

สำนักนโยบายและแผนการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). คู่มือการบริหารโรงเรียนในโครงการพัฒนาบริหารรูปแบบนิติบุคคล. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. พิษณุโลก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.

สุชญา โกมลวานิช และคณะ. (2563). องค์ประกอบของภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สุดากาญจน์ ลีลานุเกษมพงศ์. (2557). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยบูรพา.

Gorton, C., & Gorton, B. (2018). Characteristics of Digital Leadership. Retrieved March 25, 2023, from: https://www.digileaders.com/6-characteristics-digital-leadership/

Kane, G.C., & et al. (2018). Findings from the 2018 Digital Business Report Global Executive Study and Research Project. Retrieved March 25, 2023, from: https://sloanreview.mit.edu/projects/coming-of-age-digitally/.

Krejcie, R.V., & Morgan, D.W. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities”. Educational and Psychological Measurement. 30(3), 607 – 610

Sheninger, E. (2014). Digital Leadership: Changing Paradigms for Changing Times. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.

Sullivan, L. (2017). “8 Skills Every Digital Leader Needs.” Retrieved March 25, 2023, Form: https://www.cmswire.com/digital-workplace/8-skills-every-digital-leader-needs/.

Downloads

Published

2024-01-17

How to Cite

Yasanop, K. ., & Lertamornsak, G. . (2024). Digital Leadership Affecting the Personnel Administration Effectiveness of School Administrators in the office of Secondary Educational Service area Nonthaburi. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 4(1), 93–112. https://doi.org/10.60027/iarj.2024.271927