New Era Leadership Model for School Administrators under Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office

Authors

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.275

Keywords:

Model; , New Leadership

Abstract

School administrators are an important element of administration in school administration organizations to succeed or fail in that performance. The most important factor is the management. If an organization has an effective leader, it will be able to direct and influence subordinates to perform tasks, as well as to complete various activities in the organization. This research aimed to develop a new leadership model for school administrators under the Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office, using mixed method research by doing 4 steps: 1) Studying the state of modern leadership by interviewing five experts. 2) Studying a level of New Leadership for Administrators under the Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office by surveying the opinions of 375 school administrators, teachers, and educational personnel, in the Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office, using questionnaires. 3) Create a new leadership model for the school administrators by exploratory factor analysis. 4) Confirmatory factor analysis and focus group by interviewing 7 experts. The statistical devices were mean, standard deviation, median, exploratory factor analysis, and confirmatory factor analysis.     The results revealed that: (1) The actual state of new leadership consists of 4 main components: transformational leadership, visionary leadership, innovation leadership, and technology leadership. (2) Levels for the new leadership model for school administrators under Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office were at the highest level in every aspect. And (3) A new leadership model for the school administrators under the Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office consists of 5 components: integrated leadership, technology leadership, communication strategy leadership, process leadership, and research leadership. 4) The confirmatory factors analysis indicated that the theoretical model was consent with empirical data with Chi-Square = 97.94, df = 99, p-value = .51110, RMSEA = 0.000, Chi-Square/df = 97.94/99=0.989, RMR = 0.018, GFI = 0.97, AGFI = 0.95 which was constructed by the researcher was structural validation with the empirical data.

References

กนกวรรณ โพธิ์ทอง; วินัย คำสุวรรณ; มณฑป ไชยชิต และสุดารัตน์ สารสว่าง (2559, กันยายน-ธันวาคม). ผลของภาวะผู้นำทางเทคโนโลยีของผู้บริหารโรงเรียนและบรรยากาศโรงเรียน โดยมีการรู้เทคโนโลยีและการบูรณาการเทคโนโลยีในการสอนของครูเป็นสื่อกลางต่อประสิทธิผลครูในโรงเรียนดีศรีตำบล ระดับมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. 10(3). 255-269.

กมลทิพย์ อินแก้วเครือ. (2564). ทักษะและภาวะผู้นาของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. การประชุมวิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 14. 985-991.

กิติ ตยัคคานนท์. (2543). เทคนิคการสร้างภาวะผู้นำ. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บัตเตอร์ ฟลาย.

กุลจิรา รักษนคร. (2563). คุณลักษณะผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. Journal of Modern Learning Development. 5(3), 328-344.

จักรกฤษณ์ สิริริน. (2561). IQ ใช้วัดระดับเชาวน์ปัญญามานานกว่าร้อยปี นี่ยุค 4.0 ต้องวัดกันที่ ‘DQ’ แล้ว. Retrieved from: https://www.salika.co/2018/09/17/40-era-iq-dq/.

จิราพัชร ไผ่วุฒิพันธ์; ปพนสรรค์ โพธิพิทักษ์ และทีปพิพัฒน์ สันตะวัน. (2565). การวิเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์. วารสารรัชต์ภาคย์. 16(44), 236-250.

จิรายุ ศรีสง่าชัย. (2561). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารจัดการการศึกษา. มหาสารคาม: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

ชวาลี สกุลเอี่ยมไพบูลย์. (2558). กลยุทธ์การบูรณาการเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารกับการจัดการศึกษาโรงเรียนประถมเพื่อนำไปสู่ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21: การใช้วิธีการเทียบเคียงสมรรถนะ. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชิตวันพัทณ์ วีระสัย (2562). อิทธิพลของภาวะผู้นำต่อผลการดำเนินงานด้านบริการผ่านนวัตกรรมการจัดการ. วารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร. 16(1), 1-26.

ชิรยุตน์ วงศ์ยุทธรัตน์. (2561). องค์ประกอบและตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำสำหรับศตวรรษที 21 ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที การศึกษาประถมศึกษา ภาคตะวันตก. วารสารบัณฑิตศึกษา: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. 11(2), 14-25.

ฐิตินันท์ นันทะศรี. (2563). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นําเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษาและพัฒนาการศึกษา. สกลนคร: บัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ฐิติพร หงส์โต. (2560). รูปแบบการพัฒนาคุณลักษณะภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษายุคใหม่เพื่อก้าวสู่ประชาคมอาเซียน. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารเพื่อการพัฒนาการศึกษา. กาญจนบุรี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.

ณฐินี สุรกาญจน์กุล. (2563). ผลกระทบของภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่มีผลต่อพฤดิกรรมสร้างนวัตกรรมในการทำงานของบุคลากรกรมศุลกากร. วิทยานิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ณัฐ ธาระสืบ. (2560). ความสัมพันธ์ของภาวะผู้นำนวัตกรรม ประสิทธิผลของผู้นำและความสามารถในการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในกรุงเทพมหานคร. ปริญญาบริหารธุรกิจดุษฎีบัณฑิต. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

เดชา ลุนาวงค์, วาโร เพ็งสวัสดิ์ และวันเพ็ญ นันทะศรี. (2564). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์. 2(4). 213-220.

ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนกฤต พราหมน์นก. (2559). รูปแบบภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยีของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. ชลบุรี: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

ธนเดช ทิพยอภิชยากุล. (2564). บทบาทการเป็นผู้นำสำหรับโลกยุคใหม่. Retrieved on January 4, 2022, from: https://www.challengeto.com/16595764/บทบาทการเป็นผู้นำสำหรับโลกยุคใหม่.

ธนัญชนก แสนจันทร์. (2564). การวิเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นําเชิงนวัตกรรมของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม. 11(1). 82-91.

ธิดา เมฆวะทัต. (2562). กลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานศึกษาธิการภาค 9. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา.กรุงเพทฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

นิกัญชลา ล้นเหลือ. (2554). โมเดลสมการโครงสร้างภาวะผู้นำเชิงวิสัยทัศน์ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. ขอนแก่น: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

นิตยา หอยมุข. (2563). กลยุทธ์การพัฒนาทักษะภาวะผู้นำในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 7(1), 83-79.

เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2558). การพัฒนาองค์การและการเปลี่ยนแปลง (ORGANIZATION DEVELOPMENT AND CHANGE). กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล กรุ๊ป.

พงกะพรรณ ตะกลมทอง. (2553). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำผู้บริหารระดับกลางสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. อุดรธานี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.

พัชรินทร์ วงสารี. (2564). คุณลักษณะภาวะผู้นำในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษา. การประชุมวิชาการนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 14. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. 2(14), 1079.

พัชรี พลอยเทศ. (2560). การพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. ปทุมธานี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์.

พิชาย รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2552). องค์การและการบริหารจัดการ. นนทบุรี: ธิงค์ บียอนด์ บุ๊คส์.

พิเชษฐ์ ภู่เฉลิมตระกูล. (2561). ภาวะผู้นำเชิงวิสัยทัศน์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของเทศบาลตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี. วารสารสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ (สาขามนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์). 4(ฉบับบพิเศษ), 300-310.

พิสิฐธวัฒน์ กลิ่นไธสงค์. (2559). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. ขอนแก่น:

รุ่งอรุณ หงษ์เวียงจันทร์. (2560). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ในเขตภาคตะวันตก. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารเพื่อการพัฒนาการศึกษา. กาญจนบุรี: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.

วรปรัชญ์ หลวงโย. (2564). องค์ประกอบภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. 21(1), 182-195.

วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2557). ภาวะผู้นำ: ทฤษฎีและนานาทัศนะร่วมสมัยปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ.

วุฒิพงศ์ รงค์ปราณี. (2564). องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน. 27(4), 91-102.

ศิรภัสสร สีใหม่. (2564). ภาวะผู้นำทางเทคโนโลยีการศึกษาของผู้บริหารโรงเรียน สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดสระแก้ว. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี. 13(2), 516-526.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์และคณะ. (2550). การจัดการและพฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.

สกล คามบุศย์. (2559). การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างภาวะผู้นาทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 2. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. ร้อยเอ็ด: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด.

สท้าน วารีง. (2560).การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำทางเทคโนโลยีสารสนเทศของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด. 11 (1), 120-129.

สัมมา รธนิธย์. (2554). การวิเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารมหาวิทยาลัยราชภัฏที่มีผลต่อประสิทธิผลการบริหารมหาวิทยาลัย. วารสารวิจัยและพัฒนา. 3 (1), 59-67.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการบริหารจัดการคุณภาพ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกาญจนบุรี. (2564ก). ข้อมูลสารสนเทศด้านการศึกษา จังหวัดกาญจนบุรี (ปีการศึกษา 2563 ภาคเรียนที่ 2). กาญจนบุรี: กลุ่มนโยบายและแผน สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกาญจนบุรี.

สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกาญจนบุรี. (2564ข). แผนปฏิบัติราชการระยะ 3 ปี (พ.ศ.2563-2565) ของสำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกาญจนบุรี (ฉบับปรับปรุงปี พ.ศ.2564). กาญจนบุรี: กลุ่มนโยบายและแผน สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกาญจนบุรี.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2562). การบริหารการศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุรีรัตน์ โตเขียว. (2560). รูปแบบภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในศตวรรษที่ 21. ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, นครสวรรค์: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

อรสา มาสิงห์. (2560). การพัฒนาทักษะภาวะผู้นำในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นำทางการบริหารการศึกษา. นครราชสีมา: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.

อริญญา เถลิงศรี. (2563). ผู้นำยุคใหม่นำองค์กรด้วยหัวใจอย่างไรในสภาวะวิกฤต (Empathetic Leader). Retrieved on January 3, 2022, from https://www.seasiacenter.com/th/insights/empathetic-leader/

Ailin, M., & Lindgren, P. (2008). Innovation Leadership in Danish SMEs. In Management of Innovation and Technology, ICMIT 2008. 4th IEEE International Conference on 21-24 September 2008, 98-103.

Bass, B.M., & Avolio, B.J. (1994). Transformational Leadership Development. Pola Alto, California: Consulting Psychologists.

Braun, J.B. (1991). An analysis of principal leadership vision and its relationship to school climate. Dissertation abstract international. 52(4), 1139-A.

Center for the Advanced Study of Technology Leadership in Education. (2021). Principals Technology Leadership Assessment. Retrieved October 30, 2021, from http://dangerouslyirrelevant.org/wpcontent/uploads/2017/04/PTLA-Packet.pdf

Dyer, J. H., Gregersen, H. B., & Christensen, C.M. (2011). The Innovator’s DNA: Mastering the Five Skills of Disruptive Innovators. Boston: The Harvard Business Review Press.

Glover, J., Rainwater, K., Jones, Gordon, F.H. (2002). Adaptive leadership (Part Two), Four principles for being adaptive. Organization Development Journal. 20(4), 18-38.

Hogan, T.J. (2008). The adaptive leadership maturity model. Organization Development Journal. 26(1), 55-61.

Horth, D., & Buchner, D. (2014). Innovation Leadership: How to Use Innovation to Lead Effectively, Work Collaboratively and Drive Results. Center for Creative Leadership, 18. Retrieved December 25, 2022, from https://imamhamzatcoed.edu.ng/library/ ebooks/resources/Innovation_Leadership_by_david_horth.pdf

Hoy, W. K., & Miskel, C.G. (2013). Education Administration: Theory, Research and Practice. 9th ed. New York: McGraw Hill.

James, B. (2010). 21st Century skills: Rethinking how students learn. New York, The Free Press.

Kay, K. (2010). 21st Century Skills: Why the Matter, What They are, and How We Get There. In Bellanca, J. & Brandt, R. (Eds.), 21st Century Skills: Rethinking How Students Learn. Bloomington, In Solution Tree Press. Martin.2010

Krejcie, R.V., & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.

Kriengsak, P., Stewart, R. A. and Mohamed, S. (2008). The Role of Climate for Innovation in Enhancing Business Performance. The Case of Design Firms. Engineering Construction and Architectural Management. 15(5), 407-422.

National Electronics and Computer Technology Center. (2016). New economy indicators. Retrieved January 9, 2017, from https://www.nectec.or.th/por/differ.html

Robbins, S.P. (2003). Organizational behavior: Concepts controversies and application. 10th ed. New Jersey: Pearson Prentice Hall.

Sena, A. & Erena, E. (2012). Innovative Leadership for the Twenty-First Century. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 41(2012), 1 – 14

Smith, T. (2004). Innovative leadership In Encyclopedia of Leadership. Thousand Oaks. CA: Sage Pub.

Thomas, R.J. (2008). Crucibles of leadership: How to learn from experience to become a great leader. Boston: Harvard Business Press.

Vlok, A. (2012). A Leadership Competency Profile for Innovation Leaders in a Science-Based Research and Innovation Organization in South Africa. Procedia—Social and Behavioural Sciences. 41, 209-226.

Yukl, G.A. (2012). Effective Leadership Behavior: What we know and what questions need more attention. The Academy of Management Perspectives. 26(4), 66–85.

Zhang, Y. (2012). Blend Daoism, The Chinese cultural philosophy, with Western leadership theories to enhance innovative capabilities of Chinese enterprises. Retrieved April 11, 2022, from http://search.proquest.com/pqdtglobal

Downloads

Published

2023-10-16

How to Cite

Kunsuwan, L. ., Sikkhabandit, S. ., & Theerawitthayalert, P. . (2023). New Era Leadership Model for School Administrators under Kanchanaburi Primary Educational Service Area Office. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 3(5), 687–716. https://doi.org/10.14456/iarj.2023.275