การเปรียบเทียบความสามารถด้านความคล่องแคล่วว่องไวระหว่างนักกีฬาฟุตซอลกับนักกีฬาฟุตบอล คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการกีฬามหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี

Thawatchai  Kaithongsuk; Parnrada  Pacharasitangoon; Thawatchai  Kanchanathaweekul; Yutphichai  Chanlekha

doi:10.14456/iarj.2023.253

Authors

Thawatchai Kaithongsuk Faculty of Sports Science and Technology Bangkokthonburi University, Thailand https://orcid.org/0009-0001-4854-0415
Parnrada Pacharasitangoon Faculty of Sports Science and Technology Bangkokthonburi University, Thailand https://orcid.org/0009-0004-4907-6302
Thawatchai Kanchanathaweekul Faculty of Sports Science and Technology Bangkokthonburi University, Thailand https://orcid.org/0009-0007-1435-5143
Yutphichai Chanlekha Faculty of Sports Science and Technology Bangkokthonburi University, Thailand https://orcid.org/0009-0002-8782-0353

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.253

Keywords:

Agility Ability; , S Agility test; , Z Agility test

Abstract

Agility performance is especially important for athletes of all kinds, especially futsal, and soccer because futsal and soccer players require agility to dodge the opposing team or dribble and compare since they are similar sports. This article aims to (1) test the S and Z agility performance of futsal players and football players of the Faculty of Science and Sports Technology. Bangkok Thonburi University (2) To compare the S and Z agility performance of futsal players and football players of the Faculty of Science and Sports Technology. Bangkok Thonburi University between futsal players and soccer players the samples used in this research were Futsal and football players, Faculty of Science and Sports Technology Bangkok Thonburi University, 30 people. The subjects were divided into 15 futsal players and 15 football players, aged between 18 and 24 years old, and had more than 5 years of experience in sports. The research tool was an agility test. The S and Z agility tests were used for 5 rounds each. All 5 rounds were analyzed by means and standard deviations and compared by using independent statistics. The results showed that all 30 athletes had a total average of 10.30 (± 0.19) seconds, which was in good shape. It was found that Athlete 2 had the best time on the S test at 9.19 (± 0.18) seconds, which was considered very good, and Athlete 13 had the worst time on the S test at 9.19 (± 0.18) seconds. 11.09 (± 0.10) seconds, which is within the standard. and in a Z-shaped agility test. The results showed that 30 athletes had a total average of 9.55 (± 0.18) seconds within the standard. Athlete 29 found that athlete 29 had the best time on the Z test at 8.21 (±0.07) seconds, which was very good, and Athlete 23 had the worst time on the Z test. at 10.86 (± 0.07) seconds, which is low. In addition, showed that in comparing the agility abilities between futsal players and football players divided into 15 futsal players and 15 football players, it was found that from the results of the agility performance test, S, which showed that the average total time of futsal players took 10.05 seconds in the test, while football players spent 10.54 seconds in the test, indicating that futsal players were nimbler than footballers. Comparison using independent statistics, and found that in the S-test, futsal players and football players were not significantly different at .05 and from the results of the Z-type agility test. Futsal took 9.40 seconds to test, while soccer players took 9.70 seconds to test. It was found that futsal players were faster than football players. by comparison from the Comparison using independent statistics and found that in the Z test, futsal players and football players were significantly different at .05

References

เสาวลักษณ์ ศิริปัญญา. (2550). ผลของการฝึกเชิงซ้อนแบบผสมผสานการฝึกด้วยน้ำหนักกับการเคลื่อนที่ลักษณะแรงระเบิดที่มีต่อสมรรถภาพของกล้ามเนื้อในนักกีฬาเซปักตะกร้อหญิงทีมชาติไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จุฑาวัฒน์ กำลังทวี. (2560). ผลของการฝึก เอส เอ คิว ที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาแบดมินตัน. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (พลศึกษา); บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ชูศักดิ์ เวชแพศย์ และกันยา ปาละวิวัธน์. (2536). สรีรวิทยาของการออกกำลังกาย. พิมพ์ครั้งที่ 4: กรุงเทพฯ

นิพนธ์ กิติกุล. (2525). หลักการเล่นฟุตบอลสมัยใหม่. กรุงเทพฯ: พิทักษ์อักษร,

พชรพล บุญเรือน (2562). การศึกษาผลการฝึกการวิ่งรูปแบบตัว Z และตัว S ที่มีผลต่อความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาฟุตบอล. (ปริญญานิพนธ์. กศ.ม. (พลศึกษา)), บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ภัทรดล เพชรพลอยนิล. (2560). ผลการฝึกแบบผสมผสานที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไวและ ความเร็วของนักกีฬาฟุตบอลชาย. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (สุขศึกษาและพลศึกษา): มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

วิศาล ไหมวิจิตร. (2549). ผลการฝึกวิ่งรูปแบบตัว Z และตัว S ที่มีต่อความคล่องแคล่วว่องไว ของนักกีฬาฟุตซอลหญิง. ปริญญานิพนธ์วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (วิทยาศาสตร์การกีฬา). บัณฑิต วิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

ศิลปชัย สุวรรณธาดา. (2548). การเรียนรู้ ทักษะการเคลื่อนไหว ทฤษฎีและปฏิบัติการ. กรุงเทพฯ: สำนักวิชา วิทยาศาสตร์การกีฬาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุขสวัสดิ์ชนะพาล. (2550). ผลของการฝึกเสริมด้วยโปรแกรมการฝึกความคล่องแคล่วว่องไวที่มีต่อ ความสามารถในการเลี้ยงลูกฟุตบอลของนักกีฬาฟุตบอล อายุ 12-14 ปี. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย: ม.ป.ท

อุดม จอกรบ. (2545). ผลของการฝึกความอ่อนตัว และความแข็งแรงของกล้ามเนื้อที่มีต่อความแม่นยำในการเตะลูกฟุตบอล. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Carter V. Good. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill Book Company.