ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องทักษะพื้นฐานกีฬาแฮนด์บอลโดยแผนการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ (STAD) ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสตรีศึกษา

รัตนาพร  กองพลพรหม; สุชิลา  สวัสดี; เรืองวัฒน์  ประทุมอ่อน; วันเพ็ญ  สุวรรณชัยรบ; นารี  อรศรี

doi:10.14456/iarj.2023.225

ผู้แต่ง

รัตนาพร กองพลพรหม คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตมหาสารคาม https://orcid.org/0009-0006-7605-3354
สุชิลา สวัสดี คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตมหาสารคาม https://orcid.org/0009-0007-6650-0146
เรืองวัฒน์ ประทุมอ่อน คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตมหาสารคาม https://orcid.org/0009-0007-8199-9256
วันเพ็ญ สุวรรณชัยรบ คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตมหาสารคาม https://orcid.org/0009-0004-1828-343X
นารี อรศรี คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ วิทยาเขตมหาสารคาม https://orcid.org/0009-0002-7963-7612

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.225

คำสำคัญ:

ทักษะพื้นฐานกีฬาแฮนด์บอล; , แบบร่วมมือ (STAD)

บทคัดย่อ

หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ได้กำหนดเนื้อหาของวิชาพลศึกษาไว้ว่านักเรียนได้เรียนรู้เรื่อง การเคลื่อนไหวในรูปแบบต่างๆ การเข้าร่วมกิจกรรมทางกายและกีฬา ทั้งประเภทบุคคล และประเภท ทีมอย่างหลากหลายทั้งไทยและสากล การปฏิบัติตามกฎ กติกา ระเบียบ ข้อตกลงในการ เข้าร่วม กิจกรรมทางกายและกีฬา และความมีน้ำใจนักกีฬา การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมาย 1) หาประสิทธิภาพของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะพื้นฐานกีฬาแฮนด์บอล โดยใช้แผนการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ (STAD) ตามเกณฑ์ 90/90 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนทักษะพื้นฐานกีฬาแฮนด์บอล โดยใช้แผนการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ (STAD) ก่อนเรียนและหลังเรียน และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้เรื่องทักษะพื้นฐานแฮนด์บอล โดยใช้แผนการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ (STAD) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ เรื่องทักษะพื้นฐานกีฬาแฮนด์บอล แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามความพึงพอใจที่มีต่อแผนการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test ผลการวิจัยพบว่า 1) ประสิทธิภาพของแผนการจัดการเรียนรู้ เรื่องทักษะพื้นฐานกีฬาแฮนด์บอล มีค่าเท่ากับ 87.95/92.56 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) ความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ เรื่องทักษะพื้นฐานกีฬาแฮนด์บอล โดยใช้แผนการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ (STAD) โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

จิรวัฒน์ วงศ์ชุมภู สุธนะ ติงศภัทิย์ และบัญชา ชลาภิรมย์. (2565). ผลการจัดการเรียนรู้วิชาพลศึกษาโดยใช้เทคนิคการเรียนแบบร่วมมือที่มีต่อทักษะกีฬาแฮนด์บอลและการทำงานเป็นทีมของนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ, 14(1), 199-211.

ชัยยงค์ พรหมวงศ์. (2556). การทดสอบประสิทธิภาพสื่อหรือชุดการสอน. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 5 (1), 7-20.

ธนภรณ์ นนตะแสน. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์เพื่อส่งเสริมทักษะกระบวนการทำงาน กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 19(84), 41-50.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส.

ปุญญิศา เมืองจันทึก และเหมมิญช์ ธนปัทม์มีมณี. (2565). การพัฒนาการเรียนการสอนแบบร่วมมือ (STAD) โดยวิธีการจัดการเรียนรู้แบบผสมผสานที่ส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะปฏิบัติสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, 5(15), 7-22.

โรงเรียนสตรีศึกษา. (2559). หลักสูตรโรงเรียนสตรีศึกษา. ร้อยเอ็ด: โรงเรียนสตรีศึกษา.

สมปรารถนา ทองนาค. (2558). การพัฒนาชุดกิจกรรมการฝึกทักษะพื้นฐานกีฬาแฮนด์บอลโดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนมัธยมท่าแคลง จังหวัดจันทบุรี. วิทยานิพนธ์ ค.ม. (หลักสูตรและการสอน). จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

สมาคมกีฬาแฮนค์บอลแห่งประเทศไทย. (2555). แผนกลยุทธ์ของสมาคมกีฬาแฮนค์บอลแห่งประเทศไทย (2554-2558). กรุงเทพฯ: สมาคมกีฬาแฮนค์บอลแห่งประเทศไทย.

เสรี สุวรรณภักดี และณรงค์ อารมณ์รัตน์. (2551). รวมชุดสาระการเรียนรู้ แฮนด์บอลชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 - 6. กรุงเทพฯ: เอมพันธ์.

Slavin, R.E. (1995). Cooperative learning: Theory, research, and practice. Boston: Allyn & Bacon.