ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนขยายโอกาสสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ

ศรัญญา  อิงเอนุ

doi:10.14456/iarj.2023.48

ผู้แต่ง

ศรัญญา อิงเอนุ คณะศึกษาศาสตร์ วิทยาลัยนครราชสีมา https://orcid.org/0009-0005-4683-2536

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.48

คำสำคัญ:

ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน; , โรงเรียนขยายโอกาส; , สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ

บทคัดย่อ

ระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียน จึงถือเป็นกระบวนการสำคัญกระบวนการหนึ่ง ในการบริหารจัดการศึกษาของสถานศึกษาที่จะดำเนินงานดูแลช่วยเหลือนักเรียนให้เป็นบุคคลที่สมบูรณ์พร้อมด้วยคุณลักษณะความเป็นคนดี มีความรู้ มีความสามารถที่จะดำรงชีพ ในศตวรรษที่ 21 ได้อย่างมีคุณภาพชีวิตที่ดี ด้วยขั้นตอนวิธีการ และเครื่องมือการทำงานที่ชัดเจน การวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ และ (2) เปรียบเทียบระดับความคิดเห็นของบุคลากรต่อระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ จำแนกตามเพศ ระดับการศึกษาสูงสุด และตำแหน่งหน้าที่ ประชากรที่วิจัยในครั้งนี้ ได้แก่ บุคลากรของโรงเรียนขยายโอกาส จำนวน 962 คน และกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 275 คน สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน F-test และ t-test ผลการวิจัย พบว่า (1) ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ โดยรวมอยู่ในระดับมาก และ (2) ระดับความคิดเห็นของบุคลากรต่อระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ พบว่า (ก) จำแนกตาม เพศ โดยรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน (ข) จำแนกตาม ระดับการศึกษา โดยรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน และ (ค) จำแนกตาม ตำแหน่งหน้าที่ โดยรวมไม่แตกต่างกัน ส่วนรายด้านแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). คู่มือการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือและคุ้มครองนักเรียนของสถานศึกษา.กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.

ขวัญเนตร มูลทองจาด. (2564). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนวัดอุดมรังสี.วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 12(2), 35 -49.

ณัฐพัชร์ ทะไร. (2564). การศึกษาการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียน ในกลุ่มสหวิทยาเขตวังทองหลาง. Journal of Roi Kaensarn Academi. 6(3), 199 -213.

ธนกฤต อั้งน้อย. (2563). การพัฒนารูปแบบการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนที่มีประสิทธิผลของโรงเรียนขนาดเล็ก: กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านวังจาน. คุรุสภาวิทยาจารย์: วารสารเพื่อการพัฒนาวิชาชีพครู. 1(3), 31 - 43.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2565). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนธัญบุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 9(3), 221 – 239.

พรเพ็ญ จิระณัฐวีรกุล. (2562). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนพระปฐมวิทยาลัย. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 10(1), 326 – 337.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. (2565). คู่มือการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา. บึงกาฬ : สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.