The Motivation for Teacher Performance under the Vocational Education in  Chonburi Province, under the Office of the Vocational Education Commission

Supaporn  Srinangyam

doi:10.14456/iarj.2023.24

Authors

Supaporn Srinangyam Faculty of Education, Nakhon Ratchasima College, Thailand https://orcid.org/0000-0003-4660-2640

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.24

Keywords:

Motivation; , Teacher; , Office of Vocational Education Commission

Abstract

Motivation, therefore, is an essential component of a person's behavior, a factor that is of paramount importance to the successful performance of the goal. Executives, therefore, need to understand and have the ability to motivate personnel in the organization to work together to their full potential, satisfaction, and commitment to the organization. This research has the objectives (1) To study the level of motivation in working performance of teachers under vocational education in Chonburi Province under the Office of the Vocational Education Commission. And (2) to compare the performance motivation of teachers under Vocational Education in Chonburi Province under the Office of the Vocational Education Commission classified by level of education, work experience, and status. The population used in this research were 916 teachers under the vocational education in Chonburi Province under the Office of the Vocational Education Commission, and 274 samples. The statistics used for data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, and F-test. The results showed that (1) The job motivation of the teachers under Vocational Education, Chonburi Province, under the Office of the Vocational Education Commission as a whole and each side was at a high level in all aspects, in order of average from descending, including the nature of work, aspect. Responsibility, career advancement, job success, and recognition. (2) The results of comparing teachers' performance motivation revealed that (a) Teachers who graduated differently had the motivation to perform tasks in terms of responsibility and job advancement differently at the statistical significance level of 0.05, other aspects were not different. (b) Teachers with different work experiences had no difference in overall work motivation, however, in terms of work success, the difference was statistically significant at the 0.05 level. (c) Teachers with different statuses had no difference in overall performance motivation, but in terms of responsibility, job position progression was significantly different at 0.05 level.

References

จินตนา อุทยานิก. (2559). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของข้าราชการครูในกลุ่มบางละมุง 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3. งานนิพนธ์ สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยบูรพา.

ณัฐดนัย ไทยถาวร. (2561). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนระดับประถมศึกษาจังหวัดสระบุรี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

นวพัชญ์ ฉีดจันทร์. (2564). การบริหารงานบุคคลกับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร. 5(1),133-146.

พัชรี พันธุ์แตงไทย. (2564). แรงจูงใจที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนมหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. วิทยานิพนธ์ สาขาวิชาบริหารธุรกิจคณะวิทยาการจัดการ: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.

ภัทรดา จำนงประโคน. (2561). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนในกลุ่มสหวิทยาเขตวังบูรพา จังหวัดสระแก้วสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 7. งานนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยบูรพา.

วรวิมล ทองเยียม. (2558). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูกลุ่มศรีเมืองสังกัดสำนักงานเขตพื้นทีการศึกษาประถมศึกษาระยอง เขต 1. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

วัชริศ เจริญกุล. (2563). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนบ้านยางสูง. การค้นคว้าอิสระศึกษาศาสตร์. มหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

มนัสนันท์ มีทรัพย์ทอง. (2563). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูสังกัดวิทยาลัยเทคนิคในภาคตะวันออก.วิทยานิพนธ์.ค.ม. (การบริหารการศึกษา). จันทบุรี : มหาวิทยาลัยราชภัฏรําไพพรรณี.

สุนทรี พัชรพันธ์. (2551). รูปแบบการดำเนินชีวิตและพฤติกรรมการซื้อสินค้าจากร้านค้าสะดวกซื้อในสถานีบริการน้ำมัน เขตเมืองและชานเมืองของกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ นศ.ม. (ประชาสัมพันธ์). กรุงเทพฯ : บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อรสา เพชรนุ้ย. (2560). การศึกษาแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2. การค้นคว้าอิสระตามหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

อรอุมา จันทนป และสงวน อินทร์รักษ์. (2562). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนโสตศึกษาจังหวัดนครปฐม. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 10(1), 378-390.

Herzberg, Frederick, et al. (1959). The Motivation to work. New York: John Wiley and Sons.

Krejcie, R.v.& Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities, Jour of education and Psychological Measurement. 30 (3), 607-610.

Likert, Rensis. (1961). New Pattern of Management. New York: McGraw – Hill.

Pinder, C. (1998). Work Motivation in Organizational Behavior. Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.

Vroom, V. H. (1970). Work and Motivation. New York: John Willey & son.