การตลาดดิจิทัลเพื่อการซื้อซ้ำของผู้บริโภค

พิทยุช ญาณพิทักษ์; พัชรี  ทับสุริ; ชัยนรินท์  ธีรไชยพัฒน์

doi:10.14456/iarj.2023.10

ผู้แต่ง

พิทยุช ญาณพิทักษ์ มหาวิทยาลัยเกริก https://orcid.org/0000-0001-7040-472X
พัชรี ทับสุริ มหาวิทยาลัยเกริก https://orcid.org/0000-0002-7087-9669
ชัยนรินท์ ธีรไชยพัฒน์ มหาวิทยาลัยเกริก https://orcid.org/0000-0003-0398-9128

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.10

คำสำคัญ:

พฤติกรรมการซื้อซ้ำ; , การตลาดดิจิทัล; , การสื่อสารการตลาดดิจิทัล

บทคัดย่อ

การดำเนินธุรกิจในปัจจุบันจึงเป็นมิติของสังคมพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ การค้าออนไลน์ที่สามารถจำแนกองค์ประกอบออกได้เป็น 2 ส่วน ประกอบด้วย ส่วนแรก เครือข่ายสังคม ซึ่งจะทำหน้าที่เสมือนเป็นเว็บไซต์ที่สามารถเพิ่มคุณสมบัติเชิงพาณิชย์ที่อนุญาตสำหรับการโฆษณาและการซื้อ-ขาย และ ส่วนที่สอง คือ พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ได้เพิ่มความสามารถของเครือข่ายสังคมในการเพิ่มความได้เปรียบในการแข่งขันทางธุรกิจ ดังนั้นบทความนี้เป็นการศึกษาปัจจัยสำคัญที่นำไปสู่พฤติกรรมการซื้อซ้ำของผู้บริโภคในสังคมยุคดิจิทัลเพื่อใช้แนวทางการตลาดดิจิทัลเพื่อการสนับสนุนการซื้อซ้ำของผู้บริโภค จากการศึกษาพบว่า 1) ผู้บริโภคคำนึงถึงการตอบสนองด้านความต้องการของตนเองเป็นสำคัญ โดยส่วนประสมทางการตลาดทั้ง 4 ด้าน คือ ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านราคา ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย และด้านการส่งเสริมการตลาด มีส่วนกระตุ้นให้เกิดการตัดสินใจซื้อซ้ำ และ 2) แนวทางการตลาดดิจิทัลที่สำคัญคือ (1) การตลาดที่ให้ความสำคัญกับคุณค่าของสินค้าที่รับรู้ การกำหนดราคาที่มีความเหมาะสมเมื่อเทียบกับคุณภาพ มีความเหมาะสมเมื่อเทียบกับร้านอื่น และมีราคาที่เหมาะสมกับสภาวะเศรษฐกิจ (2) การให้บริการของร้านต้องมีคุณภาพ เสมอต้นเสมอปลายในการให้บริการ มีความเป็นมืออาชีพด้านการให้บริการ เว็บไซต์ควรมีความทันสมัย สวยงาม สะดุดตา ขั้นตอนในการสั่งซื้อ จัดส่ง และการชำระเงินไม่ยุ่งยาก รวมถึงจัดให้มีสินค้าหลากหลายครบวงจร (3) ด้านคุณภาพของสินค้า เอกลักษณ์เฉพาะของสินค้า และเครื่องหมายรับรองผลิตภัณฑ์ (4) คุณภาพการสื่อสารทางการตลาดที่ดีมีคุณภาพ การวาง กลยุทธ์การตลาดโดยใช้การทำการตลาดผ่านช่องทางการค้นหา ใช้คำสำคัญในการตั้งชื่อเว็บไซต์เพื่อให้เว็บไซต์ของตนเองติดอันดับต้นๆ ของหน้าการค้นหา การวางกลยุทธ์ผ่านสื่อออนไลน์ในการทำโฆษณาผ่านเฟซบุ๊กรวมถึงคลิปวีดีโอลงยูทูป

เอกสารอ้างอิง

ฉัตรสุดา กลิ่นรอด และ สมชาย เล็กเจริญ. (2563). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความพึงพอใจในการใช้บริการตรวจสภาพรถมือสองผ่านเพจเฟซบุ๊กของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารศิลปการจัดการ, 4 (2), 429-443.

ฉันธะ จันทะเสนา. (2562). ตัวแปรที่มาก่อนของการตั้งใจซื้อซ้ำในพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ไทย. วารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ, 11 (2), 34-51.

ดลนภัส ภู่เกิด. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านแอพพลิเคชั่นช้อปปี้ในกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการการตลาด บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสยาม.

ธัญญ์รวี ธรศิริปุณโรจน์ และคณะ (2562). กลยุทธ์การตลาดสู่ความสำเร็จของการประกอบธุรกิจผลิตภัณฑ์สปาผ่านช่องทางดิจิทัลในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล, วารสารสมาคมนักวิจัย. 24 (1), 72-84.

นภาพร ปิ่นภู่ (2560).กลยุทธ์การตลาดที่ส่งผลต่อความตั้งใจในการซื้อซ้ำสินค้าอุปโภคบริโภคผ่านระบบออนไลน์. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์.

บุญฑริกา ตั้งอุดมสิริ. (2560). กลยุทธ์ในการสื่อสารการตลาดดิจิทัลสำหรับธุรกิจร้านอาหารเคลื่อนที่ (Food Truck) กรณีศึกษา ร้าน Answer Cheeze (แอนเซอร์ชีส). วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

บุญสม รัศมีโชติ. (2561). การซื้อสินค้าซ้ำผ่านช่องทางการตลาดออนไลน์เว็บไซต์ Lazada ของผู้บริโภคในจังหวัดสมุทรสาคร. HUSO Journal of Humanities and Social Sciences. 2 (2), 14-34.

พิริยะ เงินศรีสุข. (2563). การสื่อสารการตลาดดิจิทัลสำหรับนักท่องเที่ยวกลุ่มเจนเนอเรชั่นซี. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3 (2), 298-310.

วญาณ์กาญจน์ นุ้ยบุญแก้ว. (2560). พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ (Electronic commerce) หรือ อี-คอมเมิร์ซ (e-Commerce). เอกสารวิชาการ.กลุ่มงานคณะกรรมาธิการการพาณิชย์และทรัพย์สินทางปัญญา สำนักกรรมาธิการ 1 สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

วรรณเทพ จันทร์จรูญจิต และ สมชาย เล็กเจริญ. (2563). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความภักดีที่ มีต่อตราสินค้ายูนิโคล่ผ่านสื่อสังคมออนไลน์ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสารปัญญาภิวัฒน์. 12 (3), 120–133.

ศิริวรรณ พันธุ. (2562). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตั้งใจซื้อซ้ำผลิตภัณฑ์สมุนไพรเสริมอาหารผ่านออนไลน์. วารสาร วิทยาการจัดการปริทัศน์. 21 (1), 63-71.

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2560). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทยปี 2560. Retrieved from: https://www.etda.or.th/publishingdetail/thailand-internet-user-profile-2017.html

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์. (2560). รายงานผลการสำรวจมูลค่าพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ในประเทศไทย. Retrieved from: www.etda.or.th

สิทธิ์ ธีรสรณ์. (2562). การสื่อสารทางการตลาด. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุทธิดา บัวศรี และ สมชาย เล็กเจริญ. (2563). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความตั้งใจในการซื้อซ้ำสินค้าผ่านแอปพลิเคชันของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์, 5 (2), 82-93

หทัยชนก ว่องเจริญพร. (2565).การตลาดดิจิทัลที่ส่งผลต่อความพึงพอใจและความภักดีของลูกค้า. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฎอุตรดิตถ์.

อรอนงค์ ทองกระจ่าง. (2560). การศึกษาส่วนประสมทางการตลาด การยอมรับเทคโนโลยี และการสื่อสารแบบบอกต่อที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่านทางแอปพลิเคชั่น Shopee. การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

อัมพล ชูสนุก และคณะ. (2560). อิทธิพลของการรับรู้คุณค่าด้านราคาและด้านคุณภาพต่อความไว้วางใจ ความพึงพอใจการบอกต่อ และการกลับมาซื้อซ้ำของผู้บริโภคสินค้าไทยกูลิโกะในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารบริหารธุรกิจศรีนคริทรวิโรฒ. 8 (1), 13-26.

อาทิตยาพร ประสานพานิช. (2561). แนวทางการพัฒนาส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ของ โรงแรมในเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ, 7 (2), 10-25.

Chesshire, T., & Rowan, D. (2017). “How social networks are driving what you buy”, Commerce gets social. Retrieved 27 July 2017 from: http://www.wired.co.uk/magazine/archive/2011/02/features/social-networks-drive-commerce

Chih-Cheng, Chen, V., & Chen, C. (2017). The role of customer participation for enhancing repurchase intention. Management Decision, 55 (3), 547-562.

Chiu, C.-M., Hsu, M.-H., Lai, H., & Chang, C.-M. (2012). Re-examining the influence of trust on online repeat purchase intention: The moderating role of habit and its antecedents. Decision Support Systems, 53 (4), 835 - 845. doi:https://doi.org/10.1016/j.dss.2012.05.021

Dennison, G., Braun, S. B., & Chetuparambil, M. (2009). Social commerce defined. Retrieved March 14, 2011, from http://www-01.ibm.com/software/ genservers/commerce/socialcommerce

Hsu, L.-C. (2018). Investigating effect of service encounter, value, and satisfaction on word of mouth: An outpatient service context. International Journal of Environmental Research and Public Health, 15 (1), 1-15.

Werapongpradit, K., (2018). A survey of internet usage behavior in Thailand in January 2018-Part 2 Digital in 2018 in Thailand. Retrieved from: https://shorturl.asia/Imxre

Liang, L. J., Choi, H. C., & Joppe, M. (2018). Exploring the relationship between satisfaction, trust and switching intention, repurchase intention in the context of Airbnb. International Journal of Hospitality Management, 69, 41-48.

Lin, C. P., & Ding, C. G. (2005). Opening the black box: Assessing the mediating mechanism of relationship quality and the moderating effects of prior experience in ISP service. International Journal of Service Industry Management, 16, 55– 80.

Nadia, J., Sonia, S.-M., & Jose Ignacio, A. (2016). Trust and satisfaction: the keys to client loyalty in mobile commerce. Academia Revista Latinoamericana de Administración. 29 (4), 486-510.

Prasetya, Yafet, and Julfree Sianturi. (2019). Customer Repurchase Intention in Service Business: A Case Study of Car Repair Service Business. Management and Entrepreneurship: Trends of Development. 2 (8), 18-34.

Rain Maker. (2563). Data on consumer behavior for the year 2020. Retrieved from: https://ms-my.facebook.com/rainmakerth/photos/a.169644900342483/830976867542613

Kemp, S. (2020). DIGITAL 2020: THAILAND. Retrieved February 19, 2020, from: https://datareportal.com/reports/digital-2020-thailand