แนวทางการเปลี่ยนแปลงเพื่อการพัฒนาธุรกิจอย่างยั่งยืนตามหลักการ ESG

ผู้แต่ง

  • สุวิมล มธุรส หลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเกริกฺ https://orcid.org/0000-0003-1174-4593
  • จันทิมา ธีรรุจิขจรเดช หลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเกริกฺ https://orcid.org/0000-0003-2979-9357
  • ญาดา ชื่นชุ่ม หลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเกริกฺ https://orcid.org/0000-0002-3230-1604

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2023.14

คำสำคัญ:

การเปลี่ยนแปลง; , การพัฒนาธุรกิจอย่างยั่งยืน;, หลักการ ESG

บทคัดย่อ

การเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมด้านต่าง ๆ ในยุคปัจจุบัน ได้ส่งผลให้ผู้ประกอบธุรกิจจำเป็นที่จะต้องขับเคลื่อนเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนโดยใช้แนวคิดในด้านต่าง ๆ ซึ่งแนวคิดที่ได้รับการยอมรับเป็นอย่างมากในยุคปัจจุบันในการนำมาใช้เพื่อการสร้างความยั่งยืนได้แก่ แนวคิด ESG (Environment, Social, Governance) ซึ่งเป็นแนวคิดที่นักลงทุนใช้ประกอบการพิจารณาลงทุน โดยจะให้ความสำคัญกับการทำธุรกิจที่คำนึงถึงความรับผิดชอบ 3 ด้านหลัก คือ สิ่งแวดล้อม (Environment) สังคม (Social) และธรรมาภิบาล (Governance) โดยสิ่งแวดล้อมเป็นหลักเกณฑ์ที่คำนึงถึงในด้านความรับผิดชอบของธุรกิจต่อสิ่งแวดล้อม สังคมเป็นหลักเกณฑ์ที่ใช้วัดว่าธุรกิจมีการจัดการความสัมพันธ์และมีการสื่อสารกับลูกค้า ผู้จัดหาวัตถุดิบ ลูกค้า หรือผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอย่างไร และการกำกับดูแลเป็นหลักเกณฑ์ที่ใช้วัดว่าธุรกิจมีการจัดการบริการความสัมพันธ์ในเชิงการกำกับดูแลอย่างไร เพื่อการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพโปร่งใส ตรวจสอบได้ และคำนึงถึงผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย บทความนี้ผู้เขียนจึงมีความประสงค์ที่จะนำเสนอเกี่ยวกับแนวคิดและหลักการของการพัฒนาอย่างยั่งยืน แนวคิดและหลักการของ ESG มุมมองและผลลัพธ์จากการพัฒนาอย่างยั่งยืน และแนวทางการเปลี่ยนแปลงเพื่อการพัฒนาธุรกิจอย่างยั่งยืนตามหลักการ ESG เพื่อผู้ประกอบธุรกิจจะสามารถนำข้อมูลที่ผู้เขียนได้นำเสนอในบทความฉบับนี้ไปประยุกต์ใช้เป็นแนวทางในการพัฒนาและปรับปรุงกระบวนการทำงานให้เกิดความยั่งยืนแก่ธุรกิจได้ต่อไปทั้งในปัจจุบันและในอนาคต

เอกสารอ้างอิง

กาญจน์กมล พรมเหลา. (2564). แนวคิด ESG คืออะไร ทำไมถึงได้รับความนิยมในกลุ่มนักลงทุนในปัจจุบัน. Retrieved from: https://www.tris.co.th/esg/.

เกษร เกษมชื่นยศ. (2563). การพัฒนาของไทยตามเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารจันทรเกษมสาร, 26(1), 16-30.

คณะกรรมาธิการกองทุนหมูบ้านและชุมชนเมืองแหงชาติ. (2546). โครงการเพิ่มประสิทธิภาพการบริหารจัดการกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมือง. กรุงเทพฯ: คุรุสภา.

จีรนันท์ นาคสมทรง. (2563). เศรษฐกิจหมุนเวียนหนทางสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนและบทบาทของการบัญชี. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 12(3), 157-172.

ธารทิพย์ พจน์สุภาพ. (2563). ธุรกิจระดับโลกกับเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 12(4), 156-174.

นิรันดร จงวุฒิเวศย. (2549). การจัดการความรู้สู่การพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารพัฒนาชุมชน, 45(4), 8-10.

บานชื่น นักการเรียน และเพ็ญศรี บางบอน. (2559). การพัฒนาที่ยั่งยืน. สิรินธรปริทรรศน์, 17(2), 64-69.

พระธรรมปิฎก (ประยุทธ ปยุตฺโต). (2539). การพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.

ไพฑูรย์ พงศะบุตร. (2544). พจนานุกรมฉบับที่ 27. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

วิไลพร ทวีลาภพันทอง. (2563). มาทำความรู้จักกับ ESG แนวคิดการดำเนินธุรกิจอย่างยั่งยืน. Retrieved from: https://www.pwc.com/th/en/pwc-thailand-blogs/blog-20201224.html.

สันติ บางอ้อ. (2546). การพัฒนาชนบทอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2545). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 9 พ.ศ. 2545-2549. Retrieved from: https://www.nesdc.go.th/ewt_w3c/ewt_dl_link.php?nid=3784

อรุณี ตันติมังกร และศุภกร เอกชัยไพบูลย์. (2560). GRI Standards: จากการรายงานสู่เครื่องมือการจัดการธุรกิจอย่างยั่งยืน. Retrieved from: https://www.set.or.th/sustainable_dev/th/sr/knowledge/files/articles/2017_vol2_03_GRIstandard.pdf.

M. (2020). การพัฒนาธุรกิจของเรา โลกของเรา และทุกชีวิต. Retrieved from: https://www.3m.co.th/3M/th_TH/sustainability-th/stories/full-story/?storyid=d9fdfeca-ed72-4df8-bf04-a5fa84a9a9bf.

Ben-Eli, M. (2018). Sustainability: Definition and five core principles a new framework the sustainability. Sustainability Science, 13, 1337-1343.

Lifshitz, I. (2015). The positive impact of sustainability labels. Retrieved from https://www.labelandnarrowweb.com/contents/view_experts-opinion/2015-09-08/the-positive-impactof-sustainability-labels/.

Murray, T. (2017). ROE (Return on Environment) Is the new ROI: How Sustainability Drives Business Success. Retrieved from https://www.forbes.com/sites/Edfenergyexchange/2017/09/20/roe-return-on-environment-is-the-new-roi-how-sustainability-drives-business-success/#f8914b57eb5d.

Nike Inc. (2020). Nike FlyKnit. Retrieved from https://www.nike.com/th/flyknit Nissan

O’Rourke, D., & Ringer, A. (2015). The Impact of Sustainability Information on Consumer Decision Making. Journal of Industrial Ecology, 20(4), 1-11.

OECD. (2018). OECD Due Diligence Guidance for Responsible Business Conduct. Retrieved from: http://mneguidelines.oecd.org/OECD-Due-Diligence-Guidance-for-Responsible-Business Conduct.pdf.

PwC. (2020). Making sense of ESG. Retrieved from: https://viewpoint.pwc.com/dt/us/en/pwc/in_the_loop/in_the_loop_US/making-sense-of-esg.html.

Smith, G. (2019). Sustainable businesses attract the best talent - here’s how to become one. Retrieved from: https://www.smartcompany.com.au/people-human-resources/recruitment-hiring/ sustainable-business-talent/.

Walmart Inc. (2020). Walmart’s Efforts Toward Sourcing Seafood Sustainably. Retrieved from: https://www.walmartsustainabilityhub.com/sustainable-Seafood.

Whelan, T., & Fink, C. (2016). The Comprehensive Business Case for Sustainability. Retrieved from: https://hbr.org/2016/10/the-comprehensive-business-case-for-sustainability.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-01-26

รูปแบบการอ้างอิง

มธุรส ส., ธีรรุจิขจรเดช จ. ., & ชื่นชุ่ม ญ. . (2023). แนวทางการเปลี่ยนแปลงเพื่อการพัฒนาธุรกิจอย่างยั่งยืนตามหลักการ ESG. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 3(1), 211–226. https://doi.org/10.14456/iarj.2023.14

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ