การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิผลเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาของนักเรียน โรงเรียนบ้านหนองบัวสะอาดโพธิ์คำ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 3

ณภัสนันท์  สมพอง

doi:10.14456/iarj.2022.132

ผู้แต่ง

ณภัสนันท์ สมพอง โรงเรียนบ้านหนองบัวสะอาดโพธิ์คำ อำเภอพิบูลย์รักษ์ จังหวัดอุดรธานี https://orcid.org/0000-0001-5040-006X

DOI:

https://doi.org/10.14456/iarj.2022.132

คำสำคัญ:

รูปแบบ; , การบริหารงานวิชาการ; , การมีส่วนร่วม

บทคัดย่อ

การบริหารงานวิชาการเป็นหัวใจสำคัญของการจัดการศึกษา ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกฝ่ายต้องมีความรู้ ความเข้าใจ ให้ความสำคัญและมีส่วนร่วมในการวางแผน กำหนดแนวทางปฏิบัติการประเมินผล และการปรับปรุงแก้ไขอย่างเป็นระบบ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วม 2) เพื่อสร้างรูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิผล 3) เพื่อศึกษาผลการทดลองใช้รูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิผล 4) เพื่อสอบถามความพึงพอใจต่อรูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิผล กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ครู จำนวน 6 คน กรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 8 คน นักเรียน จำนวน 63 คน และผู้ปกครองนักเรียน จำนวน 63 คน รวม 156 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบประเมิน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าร้อยละ ผลการวิจัย พบว่า 1) การบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วม โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) รูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิผล มี 6 องค์ประกอบ ได้แก่ (1) การพัฒนาหลักสูตรและการนำหลักสูตรไปใช้ (2) การพัฒนากระบวนการเรียนรู้ (3) การนิเทศภายใน (4) การพัฒนาสื่อ นวัตกรรม และเทคโนโลยีทางการศึกษา (5) การพัฒนาแหล่งเรียนรู้ (6) การวัดและประเมินผล และผลการประเมินโดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 3) ผลการศึกษาการทดลองใช้รูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิผล โดยรวมอยู่ในระดับมาก และ 4) ความพึงพอใจต่อรูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิผล โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด

References

กมลพรรณ เภาโพธิ์. (2558). รูปแบบการบริหารจัดการแหล่งเรียนรู้ด้านสื่อและเทคโนโลยี สารสนเทศในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา นครพนม เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ไกรพันธ์ พูลพันธ์ชู สาธร ทรัพย์รวงทอง และ นันทิยา น้อยจันทร์. (2561). รูปแบบการบริหารงานวิชาการสถานศึกษาต้นแบบพัฒนาสู่ประชาคมอาซียนของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารมหาจุฬาวิชาการ. 5 (พิเศษ), 222-223.

จรุณี เก้าเอี้ยน. (2556). คุณลักษณะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในบริบทสังคมพหุวัฒนธรรม.ยะลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา.

จิตประสงค์ ทมะนันต์ พงษ์ธร สิงห์พันธ์ และ สุวิมล โพธิ์กลิ่น. (2564). รูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมยุคใหม่ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่มีประสิทธิผล. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 9(3), 1202-1216.

ดลฤดี กลั่นภูมิศรีและสมชาย บุญศิริเภสัช. (2558). การบริหารงานวิชาการของโรงเรียนเทศบาล สังกัดเทศบาลนครลำปาง. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมสัมมนาวิชาการนำเสนองานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ(Proceeding) เครือข่ายบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏภาคเหนือครั้งที่ 15. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.

ต่อศักดิ์ บุญเสือ. (2556). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาแบบมีส่วนร่วม สำหรับสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการศึกษาและการเรียนรู้ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

ธริศร เทียบปาน นิรัรนดร์ จุลทรัพย์ และ วันชัย ธรรมสัจการ. (2561). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อยกระดับคุณภาพผู้เรียน โรงเรียนการกุศลของวัดในพระพุทธศาสนาในเขตจังหวัดภาคใต้.วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. 5 (3), 672-688.

นันทวัน แจ้งสุข. (2557). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมที่มีประสิทธิผลของวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ปรีดา บัวยก สถาพร สังข์ขาวสุทธิรักษ์ และ บรรจง เจริญสุข. (2564). รูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของโรงเรียน สังกัดเทศบาลนครสุราษฎร์ธานี จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารบัณฑิตวิจัย. 12(1), 16-19.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2553). จิตวิทยาการบริหารงานบุคคล. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.

พระครูสังฆกิจจานุรักษ์ และ สุธาสินี แสงมุกดา. (2564). รูปแบบการบริหารวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์. 6 (2), 131-132.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2558). ปฏิรูปการเรียนรู้ : ปฏิรูปการศึกษากลับทางจากล่างขึ้นบน. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.

มยุรี โพธิแสน. (2561). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาพอเพียงแบบมีส่วนร่วมตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

วิไลพร คงอินทร์. (2559). การศึกษาปัญหาและแนวทางการพัฒนาการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัยสตูล (โรงเรียนวิทยาศาสตร์ภูมิภาค) สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 16. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.

สมชัย จรรยาไพบูลย์. (2555). รูปแบบการพัฒนาการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 29. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.

สุกัญญา แก้วหล้า. (2560). แนวทางการพัฒนางานวิชาการของโรงเรียนอนุบาลสานสายใยรักเทศบาลเมืองเมืองแกนพัฒนาจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

อดิศร เนาวนนท์. (2550). ผู้นำทางวิชาการและการพัฒนาหลักสูตร.”โครงการตำราเฉลิมพระเกียรติเนื่องในวโรกาสเฉลิมพระชนมายุ 80 พรรษาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช. นครราชสีมา : มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.

อุทัย ไทยกรรณ์ สุขแก้ว คำสอน และ เกรียงศักดิ์ สุวรรณวัจน์. (2562). รูปแบบการบริหารงานวิชาการสำหรับโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. 13(1), 88-104.