การวิเคราะห์ภาพลักษณ์ของตัวละครเอกหญิงและจินตภาพในนวนิยาย ชุดนักสืบสตรีศรีอยุธยาของ พงศกร
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์ภาพลักษณ์ของตัวละครเอกหญิง และจินตภาพที่ปรากฏใน นวนิยายชุดนักสืบสตรีศรีอยุธยาของพงศกร เรื่อง ลายกินรี ลายราชสีห์ และลายเหมราช การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเอกสารโดยนําเสนอผลการวิจัยในลักษณะพรรณนาวิเคราะห์ ในการวิเคราะห์ภาพลักษณ์ของตัวละครนั้นผู้วิจัยวิเคราะห์จากตัวละครเอกหญิงทั้งหมด 4 ตัวละคร คือ พุดซ้อน ลูกจัน แสร์ และ
เจ้าจอมสารภี ผลการวิเคราะห์ภาพลักษณ์ของตัวละครพบว่า ภาพลักษณ์ด้านสติปัญญาและความสามารถพบมากที่สุด คือ พบทั้ง 4 ตัวละคร รองลงมา คือ ภาพลักษณ์ด้านรูปโฉมที่งดงาม พบใน 3 ตัวละคร คือ พุดซ้อน ลูกจัน และแสร์ และภาพลักษณ์ด้านคุณธรรม พบน้อยที่สุด คือ พบใน 2 ตัวละคร คือ พุดซ้อน และลูกจัน ส่วนการวิเคราะห์จินตภาพนั้น
ผลการวิจัยพบว่า ผู้แต่งมีศิลปะในการใช้ภาษาเพื่อสร้างจินตภาพจากการมองเห็นมากที่สุด รองลงมาคือ จินตภาพจากการได้ยิน จินตภาพที่เกิดจากการได้กลิ่น จินตภาพที่เกิดจากความรู้สึก จินตภาพที่เกิดจากการสัมผัส จินตภาพ ที่เกิดจากการเคลื่อนไหวตามลำดับ ส่วนจินตภาพจากการรับรู้รสพบน้อยที่สุด จากการศึกษาวิเคราะห์ภาพลักษณ์ของตัวละครเอกหญิง และจินตภาพที่ปรากฏในนวนิยายชุดนักสืบสตรีศรีอยุธยาของพงศกร พบว่า พงศกรเป็นนักเขียนที่สร้างภาพลักษณ์ให้ตัวละครเอกหญิงได้อย่างแตกต่างจากขนบของผู้หญิงในสมัยอยุธยา และเป็นนักเขียนที่มีการใช้คำเพื่อสื่อจินตภาพได้อย่างโดดเด่น
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
参考
เจตนิพิฐ ท้าวแก้ว. (2559). สถานภาพและบทบาทของตัวละครหญิงในนวนิยายของพงศกร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
ชนิกานต์ กู้เกียรติ (2563). ภาพลักษณ์นักสืบของตัวละครหญิงในนวนิยายชุดนักสืบสตรีศรีอยุธยา. วารสารดำรงวิชาการ, 19(2): 119-146.
ชุมสาย สุวรรณชมภู. (2546). ภาพลักษณ์ของผู้หญิงลาวในบทเสภาเรื่อง ขุนช้างขุนแผน. ใน จุไรรัตน์ ลักษณะศิริ (บรรณาธิการ). ภาษาและวรรณกรรมสาร: ภาษาและวรรณกรรมไม่เคยตาย (หน้า 76-87). กรุงเทพฯ: แซทโฟร์ พริ้นท์ติ้ง.
พงศกร จินดาวัฒนะ. (2560). ลายเหมราช. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง.
_______. (2561). ลายกินรี พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง.
_______. (2561). ลายราชสีห์ พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง.
พัชราวลี จินนิกร. (2559). การศึกษาภาพลักษณ์ของตัวละครหญิงในวรรณกรรมเรื่องผู้ชนะสิบทิศ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยบูรพา.
ยุวพาส์ ชัยศิลป์วัฒนา. (2552). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับวรรณคดี. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
รัชนีกร รัชตกรตระกูล. (2561). การใช้วรรณคดีไทยในนวนิยายของพงศกร. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 40(2): 74-103.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2545). มิใช่เป็นเพียง “นางเอก”. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แปลน พริ้นท์ติ้ง.
วนิดา บำรุงไทย. (2544). ศาสตร์และศิลป์แห่งนวนิยาย. กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
ศรัณย์ภัทร์ บุญฮก. (2558). คติชนในนวนิยายของพงศกร. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สายทิพย์ นุกูลกิจ (2543). วรรณกรรมไทยปัจจุบัน. กรุงเทพฯ: เอส.อาร์.พริ้นติ้ง.
สุนทร คำยอด. (2552). การสร้างภาพลักษณ์ผู้หญิงเหนือในนวนิยายของ อ.ไชยวรศิลป์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อทิติ วลัญช์เพียร. (2555). การพัฒนาบุคลิกภาพ. พะเยา: จีก๊อปปี้เซ็นเตอร์.
อิงอร สุพันธุ์วณิช. (2554). ผู้หญิงกับสังคม: ภาพสะท้อนจากวรรณกรรม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
