พฤติกรรมการบริโภคเพื่อความยั่งยืนของกลุ่มเจเนอเรชันเอ็กซ์และเจเนอเรชันวายในจังหวัดนนทบุรี

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

กรัณย์พัฒน์ อิ่มประเสริฐ

摘要

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับพฤติกรรมการบริโภคเพื่อความยั่งยืนของกลุ่มเจเนอเรชันเอ็กซ์และเจเนอเรชันวายในจังหวัดนนทบุรี และ 2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการบริโภคเพื่อความยั่งยืนของกลุ่มเจเนอเรชันเอ็กซ์และเจเนอเรชันวายในจังหวัดนนทบุรี โดยใช้แบบสอบถาม เป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล จากกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 400 ชุด สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบที


ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับพฤติกรรมการบริโภคเพื่อความยั่งยืน มิติทางเศรษฐกิจ ภาพรวม อยู่ในระดับทำทุกครั้ง มิติทางสังคม ภาพรวม อยู่ในระดับทำบ่อยครั้ง มิติทางสิ่งแวดล้อม ภาพรวม อยู่ในระดับทำบ่อยครั้ง 2) เจเนอเรชันเอ็กซ์และเจเนอเรชันวาย มีพฤติกรรมการบริโภคเพื่อความยั่งยืนแตกต่างกัน ในมิติทางเศรษฐกิจ มิติทางสังคม และมิติทางสิ่งแวดล้อม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

##submission.howToCite##
อิ่มประเสริฐ ก. (2023). พฤติกรรมการบริโภคเพื่อความยั่งยืนของกลุ่มเจเนอเรชันเอ็กซ์และเจเนอเรชันวายในจังหวัดนนทบุรี. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 9(3), 311–323. 取读于 从 https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/274261
栏目
Articles

参考

กุณฑลี รื่นรมย์. (2553). การวิจัยการตลาด. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนกฤต วันต๊ะเมล์. (2561). การตลาดเพื่อความยั่งยืน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นภัสวรรณ วงกตวรินทร์. (2564). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการซื้อผลิตภัณฑ์อาหารที่ใช้บรรจุภัณฑ์สีเขียว. สารนิพนธ์ การจัดการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.

พฤกษา ลิ้มสวรรค์. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมโดยใช้ผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมของนักศึกษามหาวิทยาลัยสีเขียวจังหวัดนครปฐม. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สถาบันสิ่งแวดล้อมไทย. (2560). โครงการจัดทำยุทธศาสตร์การบริโภคที่ยั่งยืน: บทสรุปสำหรับผู้บริหาร. ค้นเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2560, จาก http://www.tei.or.th/scs/pdf/scs-success-executive-sum-t.pdf.

สำนักงานพัฒนาธุรกรรมอิเล็กทรอนิกส์. (2565). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย. ค้นเมื่อ 10 มิถุนายน 2565, จาก https://www. etda.or.th/publishing-detail/thailand-internet-user-profile-2018.html.

สำนักงานสถิติจังหวัดนนทบุรี. (2565). ปิรามิดประชากรในจังหวัดนนทบุรี พ.ศ. 2565. ค้นเมื่อวันที่ 5 สิงหาคม 2565, จาก http://www.Region4.hpc.go.th./hdc/dashboard/population

pyramid.

สุนีรัตน์ ปิ่นตุรงค์. (2563). ทัศนคติและพฤติกรรมต่อการตลาดเพื่อสิ่งแวดล้อมของผู้บริโภคในประเทศไทย. สารนิพนธ์ การจัดการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.

อนุวัต สงสม. (2555). การตลาดสีเขียว: มโนทัศน์และพฤติกรรมผู้บริโภค. วารสารวิชาการคณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(1): 65-84.

Cochran, W.G. (1993). Sampling Techniques. 2th ed. New York: wiley & Sons, Inc. Doyle.

Emery, B. (2012). Sustainable Markrting. Harlow, England: Pearson Education.

Evans. J.D. (1996). Straightforward Statistics for the Behavioral Sciences. Broos/Cole Publishing; Pacific Grove, Calif.

Him. (2008). Babyboomer, GenX, GenY. Retrieved on December, 12th, 2022, from http://www. oknation.net/blog/print.php?id=323187.

Likert Rensis. (1967). The Method of Constructing and Attitude Scale. In Reading in Fishbeic. M(Ed.), Attitude Theory and Measurement (pp.90-95). New York: Wiley & Sons.

Yamane, Taro. (1976). Statistics: An introductory analysis. 2nd ed. New York: Harper and Row.