แนวทางอนุรักษ์สถาปัตยกรรมสมัยโมเดิร์น: กรณีศึกษา อาคาร 23 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร

摘要

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการอนุรักษ์อาคาร 23 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร ซึ่งเป็นสถาปัตยกรรมสมัยโมเดิร์นในยุคสมัยศตวรรษที่ 20 ตามหลักเกณฑ์ Docomomo International โดยบันทึกข้อมูลอาคารในแบบสำรวจตามหลักเกณฑ์ Docomomo International ลงในไมโครฟิชชิ่ง

จากการวิเคราะห์ประเมินอาคาร พบว่า อาคาร 23 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร เป็นอาคารประเภทสถานการศึกษา: EDC (Education) มีการปกป้องคุ้มครองโดย มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร ก่อสร้างแล้วเสร็จใน พ.ศ. 2514 โดยกองพัฒนาอาคารกรมการฝึกหัดครูเป็นผู้ออกแบบ แรกเริ่มเป็นอาคารสำนักงาน ชื่ออาคารเดิมว่า “อาคารอำนวยการและมนุษยศาสตร์” ของมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ต่อมาได้ส่งมอบให้สถาบันราชภัฏพระนคร ตามมติคณะรัฐมนตรี พ.ศ. 2540 ปัจจุบันใช้เป็นอาคารเรียน โครงสร้าง คสล. 3 ชั้น มีพื้นที่ใช้สอย 3,654.75 ตารางเมตร การประเมินคุณค่าเป็นอาคารที่มีลักษณะของสถาปัตยกรรมสมัยโมเดิร์น ออกแบบสอดคล้องกับสภาพภูมิอากาศ มีการออกแบบเพื่อระบายอากาศและการรับแสงธรรมชาติที่ดี แผงกันแดดของอาคาร มีออกแบบลักษณะโครงสร้างเปลือกบางพับจีบ พบว่า วัสดุและระบบการก่อสร้างที่ปรากฏส่วนใหญ่เป็นแผงคอนกรีตเสริมเหล็กหล่อในที่ โดยสอดคล้องกับวัสดุและเทคโนโลยีการก่อสร้างในสมัยนั้น จึงดูเป็นเอกลักษณ์โดดเด่นสวยงาม ตามแบบโมเดิร์นที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์ เพื่อบันทึกไมโครฟิชชิ่ง เพื่อเป็นแหล่งการเรียนรู้ในการศึกษาอาคารในยุคสมัยศตวรรษที่ 20 โดยมีการเผยแพร่ในรูปแบบไฟล์ดิจิทัลทำการบันทึกเป็นฐานข้อมูล ลงเผยแพร่เครือข่ายออนไลน์ ตามแบบฟอร์ม DOCOMOMO THAILAND และเผยแพร่ในเว็บไซต์ http://www.docomomothailand.org/index.html เพื่อเป็นประโยชน์ต่อการเรียนรู้ และความภาคภูมิใจ หวงแหนตระหนักในคุณค่าการอนุรักษ์อาคารที่ส่งผ่านถึงคนรุ่นหลังต่อไป