การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม: กรณีศึกษาประเพณีกินผักและไหว้พระศาลเจ้า จังหวัดภูเก็ต

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

บุญพา คำวิเศษณ์

摘要

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมประเพณีกินผักและไหว้พระศาลเจ้า จังหวัดภูเก็ต 2) เปรียบเทียบความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวชาวไทยต่อปัจจัยการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมประเพณีกินผักและไหว้พระศาลเจ้า จังหวัดภูเก็ต 3) ศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมประเพณีกินผักและไหว้พระศาลเจ้า จังหวัดภูเก็ต 4) กำหนดแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมประเพณีกินผักและไหว้พระศาลเจ้า จังหวัดภูเก็ต กลุ่มตัวอย่าง คือ กลุ่มเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงานประจำศาลเจ้าทั้ง 6 แห่ง จำนวน 60 คน ตัวแทนจากหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม ในจังหวัดภูเก็ต จำนวน 10 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง และกลุ่มนักท่องเที่ยวที่เดินทางมาท่องเที่ยวศาลเจ้าทั้ง 6 แห่ง จำนวน 330 คน โดยสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์ค่าสหสัมพันธ์เพียร์สัน


ผลการวิจัย พบว่า 1) ความถี่ในการเดินทางมาท่องเที่ยว มากกว่า 3 ระยะเวลา ช่วงเวลาในการเดินทางท่องเที่ยว คือ วันหยุดพักผ่อนประจำ วันหยุดสุดสัปดาห์ วัตถุประสงค์เพื่อการพักผ่อน เพื่อศึกษาวัฒนธรรมประเพณี วิถีชีวิต สื่อที่ได้รับข้อมูล คือ สื่อออนไลน์ และการบอกต่อ 2) ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวชาวไทย พบว่า เพศที่ต่างกันของนักท่องเที่ยวมีปัจจัยที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวไม่แตกต่างกัน อายุ สถานภาพ อาชีพ รายได้เฉลี่ยต่อเดือน การศึกษาและภูมิลำเนาที่ต่างกันของนักท่องเที่ยวมีปัจจัยที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยว ในภาพรวม แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3) ปัจจัยด้านความถี่ ระยะเวลา ช่วงเวลา วัตถุประสงค์ ในการเดินทางท่องเที่ยว และสื่อที่ได้รับข้อมูล มีความสัมพันธ์กับการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 และ 4) ข้อเสนอแนะในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมประเพณีกินผักและไหว้พระศาลเจ้า จังหวัดภูเก็ต คือ การส่งเสริมการบูรณะศาลเจ้าจีน และพื้นที่ใกล้เคียง เพื่อความสะดวกของนักท่องเที่ยว บริการและทัศนคติของเจ้าบ้านควรได้รับการปรับและทำให้เป็นมาตรฐานเพื่อการบริการที่ดีขึ้น ควรเผยแพร่สื่อประชาสัมพันธ์ให้กับนักท่องเที่ยวเพื่อให้ได้รับข้อมูลข่าวสารที่ดีและควรจัดหาอาหารเจให้มากขึ้น

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

##submission.howToCite##
栏目
Articles

参考

กฤษณพงศ์ ภู่กลาง. (2554). การจัดการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมย่านคลองอ้อม จังหวัดนนทบุรีการจัดการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมย่านคลองอ้อม จังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการทรัพยากรวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ชวลิต ตั้งสมบรูณ์กิตติ. (2554). การศึกษาการจัดการการ ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมภายในตลาดเก่าบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.

เศรษฐวิฐฬ์ คงกะพันธ์. (2557) พฤติกรรมเปิดรับสื่อที่ส่งผลต่อรูปแบบการดำเนินชีวิตของผู้สูงอายุจังหวัดภูเก็ต. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์.

Richards, R. (2007). Everyday creativity: Our hidden potential. In R. Richards (Ed.), Everyday creativity and new views of human nature: Psychological, social, and spiritual perspectives (pp. 25–53). American Psychological Association.https://doi.org/10.1037/11595-001