ภาวะผู้นำและความสำเร็จขององค์การ: กรณีศึกษาเฉพาะกลุ่มบริษัทผลิตชิ้นส่วนยานยนต์
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สังเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นำและความสำเร็จขององค์กรของกลุ่มบริษัทผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ และ 2) ศึกษาตัวแบบภาวะผู้นำและความสำเร็จขององค์การของกลุ่มบริษัทผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ การสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญมี 3 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มผู้บริหาร จำนวน 9 คน กลุ่มพนักงานที่ทำงานในฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ จำนวน 4 คน และกลุ่มลูกค้า จำนวน 5 คน รวมทั้งสิ้น 18 คน และดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้เทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า 1. การสังเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นำและความสำเร็จขององค์การของกลุ่มบริษัทผลิตชิ้นส่วนยานยนต์มีองค์ประกอบภาวะผู้นำ 5 องค์ประกอบ คือ องค์ประกอบที่ 1 คือ ผู้นำ (Leader) มีคุณลักษณะดังนี้ 1) มีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกล 2) การบริหารจัดการที่ดี 3) มีความรู้ทางด้านเทคโนโลยีสมัยใหม่หรือดิจิทัล 4) การทำงานเป็นทีมและ 5) มีทักษะในการสื่อสาร โน้มน้าวใจ องค์ประกอบที่ 2 คือ ผู้ตาม (The follower) มีคุณลักษณะดังนี้ 1) มีการประยุกต์ใช้แนวทางหลักเศรษฐกิจพอเพียงกับการทำงานได้ 2) มีความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ 3) มีทักษะทางด้านการสื่อสารที่ดีและ 4) มีการทำงานเป็นทีม องค์ประกอบที่ 3 คือ สถานการณ์ (Situation) หรือกิจกรรมในการสร้างภาวะผู้นำ องค์ประกอบที่ 4 คือ การโน้มน้าว (Influencing) และองค์ประกอบที่ 5 คือ เป้าหมายขององค์การ (Organization Goals) 2. ตัวแบบภาวะผู้นำและความสำเร็จขององค์การของกลุ่มบริษัทผลิตชิ้นส่วนยานยนต์ จากตัวแบบดังกล่าวผู้นำต้องมีคุณลักษณะดังนี้ 1) มีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกล 2) การบริหารจัดการที่ดี 3) มีความรู้ทางด้านเทคโนโลยีสมัยใหม่หรือดิจิทัล 4) การทำงานเป็นทีมและ 5) มีทักษะในการสื่อสาร โน้มน้าวใจ
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
参考
ชุติมา รักษ์บางแหลม. (2559). การวิเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงจริยธรรมและประเด็นปัญหาจริยธรรมในการบริหารสถานศึกษาของผู้บริหารวิทยาลัยพยาบาล สังกัดสถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธารณสุข. ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ปิลัญ ปฏิพิมพาคม. (2550). รูปแบบภาวะผู้นำและประสิทธิผลของผู้บริหารสถานศึกษาเอกชนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พันธุ์พรหม รังสิธารานนท์. (2558). การพัฒนาสมรรถนะพนักงานฝ่ายทรัพยากรมนุษย์ในบริษัทกลุ่มอุตสาหกรรมยานยนต์และชิ้นส่วน. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สถาบันยานยนต์. (2561). 20 ปี สถาบันยานยนต์กับทศวรรษการเปลี่ยนแปลงของอุตสาหกรรมยานยนต์. กรุงเทพมหานคร.
สมาคมการจัดการงานบุคคลแห่งประเทศไทย. (2552). การบริหารทรัพยากรมนุษย์กับเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร.
สุขพัชรา ซิ้มเจริญ. (2556). โครงสร้างองค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้นิเทศภายในสถานศึกษาระดับมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
DuBrin, A. J. (2010). Principles of leadership. 6th ed. South-Western, Cengane Learning: International Edition.
Elbert, R. J. & Griffin, R. W. (2015). Business Essentials. 10th ed. Person: Global Edition.
Fred E. Fiedler. (1967). The Contingency Modeling of Leadership. University of Washington.
Griffin, R. W. & Moorhead, G. (2014). Organization behavior: managing people and organization. 11th ed. Mason, OH: South-Western, Cengage Learning.
Kouzes, J. M. & Posner, B. Z. (2012). The leadership challenge: how to get extraordinary things done in Organization. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Northouse, P. G. (2012). Leadership: Theory and practice. 6th ed. Thousand Oaks, CA: SAGE Publication, Inc.
