คุณภาพการให้บริการการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในแหล่งน้ำพุร้อนธรรมชาติ

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

จุไรรัตน์ ฉิมพาลี

摘要

บทความวิชาการฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณภาพการให้บริการในการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในแหล่งน้ำพุร้อนธรรมชาติ ซึ่งการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในแหล่งน้ำพุร้อนธรรมชาติ ที่มีวัตถุประสงค์ในการพักผ่อนหย่อนใจ มีกิจกรรมเพื่อส่งเสริมหรือบำบัดรักษา โดยเน้นที่สุขภาพกายและสุขภาพใจ ปรับสภาพจิตใจและร่างกายให้สมดุล และเป็นการสร้างความประทับใจและการกลับมาเที่ยวซ้ำอีกในอนาคต และมีส่วนสำคัญต่อการยกระดับการท่องเที่ยวของประเทศ และเสริมสร้างอัตลักษณ์ของความเป็นไทย ผลการศึกษา พบว่า คุณภาพการให้บริการในการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ แหล่งน้ำพุร้อนธรรมชาติ จะต้องพิจารณาถึงคุณลักษณะการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในแหล่งน้ำพุร้อนธรรมชาติ ทั้ง 7 ด้าน ได้แก่ 1) แหล่งท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ 2) กิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ 3) โครงสร้างพื้นฐานการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ 4) ราคาหรือค่าใช้จ่ายการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ 5) การติดต่อสื่อสาร 6) บุคคล และ 7) กระบวนการให้บริการ และจำเป็นจะต้องมีตัวแบบการวัดคุณภาพที่มีประสิทธิภาพ ประกอบด้วย 4 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านการบริการที่เป็นรูปธรรม 2) ด้านการบริการที่สร้างความน่าเชื่อถือ 3) ด้านการบริการที่มีความใส่ใจ และ 4) ด้านการบริการด้วยทักษะความรู้

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

栏目
Academic Articles

参考

กรมประชาสัมพันธ์. (2560). การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ. ค้นเมื่อวันที่ 12 มิถุนายน 2562, จาก http://thainews.prd.go.th/th/news/print_news/WNRPT6012070010002

กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ กระทรวงสาธารณสุข. (2560). Wellness Hub Thai Onzen. ค้นเมื่อวันที่ 17 มีนาคม 2563, จาก www.hss.moph.go.th/index2.php

ชยาภรณ์ ธีรเวชพลกุล และ ไพฑูรย์ เจตธำรงชัย. (2561). กลยุทธ์การตลาดเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงส่งเสริมสุขภาพในพื้นที่อำเภอเมืองระนองจังหวัดระนอง. วารสารรัชภาคย์, 12(27): 85-100.

วรรณา วงษ์วานิช. (2546). ภูมิศาสตร์การท่องเที่ยว. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.

วาสนา ขวัญทองยิ้ม และ พีรวัส หนูเกตุ. (2560). ความคาดหวังของนักท่องเที่ยวที่มีต่อการจัดการแหล่งท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ ประเภทบ่อน้ำร้อนในพื้นที่ภาคใต้ฝั่งอันดามัน. ประชุมวิชาการด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ระดับชาติ ครั้งที่ 2. วันที่ 5-6 สิงหาคม 2560 ณ หอประชุมเฉลิมพระเกียรติ 80 พรรษา 5 ธันวาคม 2560, มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.

สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2559). การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ (Wellness Tourism). รายงานสภาวะเศรษฐกิจท่องเที่ยว Tourism Economic Review. ฉบับที่ 3 มกราคม-มีนาคม 2559: 30-43.

Global Wellness Institute. (2015). The Global Wellness Tourism Economy Report 2013 & 2014. Miami: GWI.

Lewis, Mark and Parooj Bloom. (1983). Organization Behavior. New York: Mc Graw Hill.

Never-age.com. (2557). ผ่อนคลายจิตใจน้ำพุร้อนและวารีบำบัด. ค้นเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม 2563, จาก http://www.never-age.com/ผ่อนคลายจิตใจน้ำ

Parasuraman, A., Zeithaml, V.A., & Berry, L.L. (2013). A Conceptual Model of Service Quality and Its Implications for Future Research. Journal of Marketing, 49(41): 50.

Perreault, W.D. and McCarthy, Jr. E. J. (2002). Basic Marketing A Global-Managerial Approach. New York: The McGraw-Hill Company.

Tourism Authority of Thailand. (2012). Tourism Situation. Retrieved on 14th January, 2019, from http://www.2tat.or.th/tourism/web/stat.php