การสื่อสารภาพตัวแทนสตรีผ่านภาพยนตร์ไทย
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์โครงสร้างการเล่าเรื่องภาพตัวแทนสตรีในภาพยนตร์ไทย รวมถึงเพื่อวิเคราะห์ภาพตัวแทนสตรีในภาพยนตร์ไทย โดยคัดเลือกภาพยนตร์ไทยกลุ่มตัวอย่าง 7 เรื่อง ได้แก่ ภาพยนตร์เรื่อง รักริษยา (2500) ภาพยนตร์เรื่อง สุรีรัตน์ล่องหน (2504) ภาพยนตร์เรื่อง ข้าวนอกนา (2518) ภาพยนตร์เรื่อง นวลฉวี (2528) ภาพยนตร์เรื่อง เพียงเรา...มีเรา (2534) ภาพยนตร์เรื่อง The Letter จดหมายรัก (2547) และภาพยนตร์เรื่อง ฉลาดเกมส์โกง (2560) มาใช้วิธีการวิเคราะห์จากตัวบท (Textual Analysis) ผลการวิจัย พบว่า มีองค์ประกอบจากโครงสร้างการเล่าเรื่อง 7 องค์ประกอบ โดยมีโครงเรื่องที่นำเสนอครบถ้วน มีแก่นความคิดที่เกี่ยวข้องกับเรื่องของความรัก เรื่องความดีความชั่ว และการวิพากษ์วิจารณ์สังคม ถูกนำเสนอภายใต้ฉากที่มีทั้งปัจจัยด้านเวลา ปัจจัยด้านภูมิศาสตร์ ปัจจัยทางด้านเศรษฐกิจและสังคม ปัจจัยด้านประเพณี ค่านิยม ศีลธรรมและธรรมเนียมปฏิบัติ มีความขัดแย้งระหว่างคนกับคน ความขัดแย้งภายในจิตใจและความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับสังคม พร้อมทั้งตีความหมายจากสัญลักษณ์ผ่านรูปภาพและสัญลักษณ์ทางเสียง รวมถึงมุมมองในการเล่าเรื่องที่แตกต่างกันไปอีกด้วย เมื่อศึกษาถึงในเรื่องของภาพตัวแทนสตรีในภาพยนตร์ไทย ผู้ศึกษาได้ใช้บริบททางการเมือง เศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรมมาใช้ในการวิเคราะห์ ซึ่งพบว่า ภาพตัวแทนสตรีที่พบมากที่สุด คือ ภาพตัวแทนสตรีที่มีความปรารถนาในความรักพบในภาพยนตร์ 5 เรื่อง รองลงมา คือ ภาพตัวแทนสตรีที่ถูกทำร้ายทางร่างกายจิตใจพบในภาพยนตร์ 4 เรื่อง ภาพตัวแทนสตรีที่เชื่อในเรื่องพรหมจารีพบในภาพยนตร์ 4 เรื่อง ภาพตัวแทนสตรีที่มีบทบาทการทำงานนอกบ้านพบในภาพยนตร์ 3 เรื่อง และในบ้าน 3 เรื่อง ภาพตัวแทนสตรีที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศพบในภาพยนตร์ 2 เรื่อง ภาพตัวแทนสตรีที่มีบทบาทผู้นำพบในภาพยนตร์ 2 เรื่อง ภาพตัวแทนสตรีที่มีความเมตตาพบในภาพยนตร์ 2 เรื่อง และภาพตัวแทนสตรีที่มีความกตัญญูพบในภาพยนตร์ 2 เรื่อง น้อยที่สุด คือ พบภาพตัวแทนสตรีที่มีความเชื่อเรื่องแม่เลี้ยง ภาพตัวแทนสตรีที่มีความเชื่อเรื่องการทุจริต ภาพตัวแทนสตรีที่มีความปรารถนาที่จะได้รับการยอมรับในสังคมและความปรารถนาในเงินพบในภาพยนตร์ 1 เรื่อง
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
参考
พนิดา หันสวาสดิ์. (2544). ผู้หญิงในภาพยนตร์: กระบวนการผลิตซ้ำภาพลักษณ์ของผู้หญิงในสังคมไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รักศานต์ วิวัฒน์สินอุดม. (2546). นักสร้างหนัง สร้างหนังสั้น. กรุงเทพฯ: โครงการสำนักนิเทศศาสตรมหาบัณฑิต.
สันติ ทิพนา. (2561). ภาพลักษณ์ผู้หญิงสมัยใหม่ในบทเพลงลูกทุ่งของใบเตย อาร์สยาม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
องอาจ สิงห์ลำพอง. (2561). การถ่ายทอดวัฒนธรรมผ่านการเล่าเรื่องจากละครชุดอินเดีย สีดารามศึกวันมหาลงกา. กรุงเทพฯ: บจม.อาร์เอส.
Hhunsaward, P. (2001). Women in movies: Repetitive manufacturing processes, the image of women in Thai society. Master degree thesis, Silpakorn University. (in Thai)
Kaewthep, K. (2000). Women and media essays. Bangkok: Publisher Thammasat University. (in Thai)
Singlumpong, A. (2018). Cultural Transmission through the Narrative of Indien Series: Siya Ke Ram. Bangkok: RS Public Company Limited. (In Thai)
Thippana, S. (2018). The Image of Modern Women in Thai Folk Song of Bi Tey RSiam. Journal of Human Sciences and Social Sciences of Surin Rajabhat University. (in Thai)
Wiwatsinudom, R. (2003) Filmmakers make short films. Bangkok: Master of Communication Arts. (in Thai)
