การบริหารงานอุดมศึกษาสู่ความเป็นเลิศของมหาวิทยาลัยราชพฤกษ์

摘要

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษา เปรียบเทียบ และเสนอแนวทางการบริหารงานอุดมศึกษาสู่ความเป็นเลิศของมหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ ผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่าง คือ คณาจารย์และนิสิตมหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ จำนวน 360 คน โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติเปรียบเทียบ ได้แก่ สถิติทดสอบที (t-test) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) ซึ่งเปรียบเทียบรายคู่ด้วยวิธี LSD และการสนทนากลุ่ม ผลการวิจัย พบว่า 1) การบริหารงานอุดมศึกษาสู่ความเป็นเลิศของมหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ ตามความคิดเห็นของอาจารย์ และนิสิต โดยภาพรวมมีการปฏิบัติอยู่ในระดับมาก และรายด้านอยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม รองลงมา คือ คือ ด้านการผลิตบัณฑิต ด้านการบริการวิชาการ ด้านการวิจัย และการบริหารจัดการและการประกันคุณภาพตามลำดับ 2) ผลการเปรียบเทียบการบริหารงานอุดมศึกษาสู่ความเป็นเลิศของมหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ พบว่า อายุต่างกัน สถานะอาจารย์กับนิสิตต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการบริหารงานอุดมศึกษาสู่ความเป็นเลิศของมหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ ในภาพรวมและรายด้านแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ยกเว้นเพศต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการบริหารงานอุดมศึกษาสู่ความเป็นเลิศของมหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ไม่แตกต่างกัน และ 3) ข้อเสนอแนะจากผลการวิจัย ด้านการผลิตบัณฑิต สู่ความเป็นเลิศ ควรปรับระบบการรับสมัครนิสิตโดยต้องมีความชัดเจนในการกำหนดเกณฑ์ คุณสมบัติที่ตรงกับความสามารถของนิสิตมากที่สุด และมีการปรับพื้นฐานก่อนเรียน ด้านการวิจัย ควรส่งเสริมงานวิจัยและผลงานสร้างสรรค์ให้เกิดเป็นทรัพย์สินทางปัญญา ด้านการบริการวิชาการ ควรส่งเสริมการบริการวิชาการให้เป็นระบบและชัดเจนมากขึ้น เน้นการจัดอบรมหลักสูตรระยะสั้นให้ประชาชน ด้านการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมควรส่งเสริมให้ดำเนินการด้านการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมต่อไปและเพิ่มความหลากหลายมากขึ้น และด้านการบริหารจัดการและการประกันคุณภาพ มหาวิทยาลัยควรส่งเสริมให้มีการสื่อสารเรื่องการประกันคุณภาพที่สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันหรือเพิ่มเติมลงในรายวิชาที่ทำการสอนแก่นิสิต