การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง การบวกจำนวนสองจำนวนที่มีผลบวกไม่เกิน 9 โดยใช้โมเดลการบวก 3D ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุราษฎร์ธานี ๒ (บ้านดอนเกลี้ยง)
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโมเดลการบวก 3D เรื่องการบวกจำนวนสองจำนวนที่มีผลบวกไม่เกิน 9 สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 และเพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่อง การบวกจำนวนสองจำนวนที่มีผลบวกไม่เกิน 9 ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนโดยใช้โมเดลการบวก 3D กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1/1 โรงเรียนองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุราษฎร์ธานี ๒ (บ้านดอนเกลี้ยง) จำนวน 25 คน โดยได้มาจากการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ โมเดลการบวก 3D แผนการจัดการเรียนรู้เรื่อง การบวกจำนวนสองจำนวนที่มีผลบวกไม่เกิน 9 จำนวน 2 แผน สอนคาบละ 50 นาที และแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ ซึ่งเป็นแบบทดสอบชนิดเลือกตอบ 4 ตัวเลือก 15 ข้อ และแบบจับคู่โยงเส้น 5 ข้อ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้ผ่านการตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือด้านความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา สถิติที่ใช้ในการหาประสิทธิภาพของโมเดลการบวก 3D ได้แก่ E1/E2 และสถิติที่ใช้ในการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียน ได้แก่ สถิติ t-test แบบกลุ่มตัวอย่างสัมพันธ์กัน ผลการวิจัย พบว่า 1) ประสิทธิภาพของโมเดลการบวก 3D เรื่อง การบวกจำนวนสองจำนวนที่มีผลบวกไม่เกิน 9 เท่ากับ 90.0/89.8 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ 80/80 ที่ตั้งไว้ 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียน เรื่อง การบวกจำนวนสองจำนวนที่มีผลบวกไม่เกิน 9 ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1/1 โรงเรียนองค์การบริหารส่วนจังหวัดสุราษฎร์ธานี ๒ (บ้านดอนเกลี้ยง) ที่เรียนโดยใช้โมเดลการบวก 3D สูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
参考
ณัฐฐาน์ นิธิภัทร์มณีโชค. (2559). บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน เรื่องระบบหมุนเวียนโลหิต ด้วยเทคโนโลยีเสมือนจริง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 2(2) มิถุนายน – กันยายน 2559: 101 – 112. ค้นเมื่อวันที่ 13 สิงหาคม 2561, จาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/112417/87603
ณิรดา เวชญาลักษณ์. (2559). การบริหารจัดการชั้นเรียนเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 13(61) เมษายน - มิถุนายน 2559: 11 – 20.
ดิเรก พรสีมา. (2559). ครูไทย 4.0. ค้นเมื่อวันที่ 14 สิงหาคม 2561, จากhttps://www.matichon.co.th/columnists/news_343147.
ทิศนา แขมมณี. (2559). ศาสตร์การสอนองค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 20. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยนุช อามาตย์. (2559). การวิจัยและพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ด้วยสื่อประสม เรื่อง เศษส่วนกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
วิทวัส ดวงภุมเมศ และ วารีรัตน์ แก้วอุไร. (2560). การจัดการเรียนรู้ในยุคไทยแลนด์ 4.0 ด้วยการเรียนรู้อย่างกระตือรือร้น. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 11(2) กรกฎาคม - ธันวาคม 2560: 1 – 14.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2555). คู่มือการใช้หลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 – 3. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
สะอิ้งทิพย์ บันเทิงจิตร. (2554). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง “การบวกและการลบจำนวนที่มีผลลัพธ์และตัวตั้งไม่เกิน 100” โดยการใช้สื่อประสมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนบ้านรางสะเดา จังหวัดกาญจนบุรี. การศึกษาค้นคว้าอิสระ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการสอนคณิตศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Armart, P. (2016). Researching and Developing Instructional Managements with the Mixed Media Method on Fraction Issue though the Mathematics Learning Core for Primary Educational Student at the 4th Grade Level. Thesis, Master of Education in Education Research and Evaluation, Faculty of Education, Mahasarakham Rajabhat University. (in Thai).
Buntengjit, S. (2011). The Study of Mathematics Learning Achievement on “Addition and Subtraction of numbers no more than 100” by Using Multi – Media of Prathomsuksa One Students at Banrangsadao School, Changwat Kanchanaburi. Independent Study, Master of Education in Teaching Mathematics, Department of Education, Kasetsart University. (in Thai).
Chin-on, J., et al. (2015). Role of Instructional Material in Students’ Mathematical Connection. Journal of Education Khon Kaen University, 38(3) July – September: 143 – 151. (in Thai).
Duangpummes, W and Kaewurai, W. (2017). Learning Management in Thailand 4.0 with Active Learning. Humanities and Sciences Journal of Graduate School, Pibulsongkram Rajabhat University, 11(2) July – December: 1 – 14. (in Thai).
Khammani, T. (2016). Brain – Based Learning Models of Teaching. 20th ed. Bangkok: Chulalongkorn University. (in Thai).
Nithipatmaneechock, N. (2016). Computer Assisted Instruction on Circulatory system with an Augmented Reality. Journal of Humanities and Social Sciences, 2(2) June – September: 101 – 112. Retrieved on 13th August 2018, from, https://www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/112417/87603 (in Thai).
Panich, V. (2012). Authentic Learning for 21st Century. Bangkok: Sodsri - Saridwongso Foundation. (in Thai).
Pornsima, D. (2016). Kru Thai 4.0. Retrieved on 14th August 2018, from https://www.matichon.co.th/columnists/news_343147. (in Thai).
The Institute of the Promotion of Teaching Science and Technology. (2012). Mathematics Department Primary 1 – 3 Manual. Bangkok: Kurusapa Printing Ladphrao. (in Thai).
Vadchayaluk, N. (2016). Classroom Management for Supporting Learning in the 21th Century. Journal of Graduation Sakonnakhon Rajabhat University, 13(61) April – July 2016: 11 – 20. (in Thai).