การจัดการด้านการตลาดและผลการดำเนินงานของ SMEs ในจังหวัดนนทบุรี
##plugins.themes.bootstrap3.article.sidebar##
已出版:
9月 30, 2018
##plugins.themes.bootstrap3.article.main##
摘要
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการจัดการการตลาดของ SMEs และผลการดำเนินงานของธุรกิจ จำแนกตามข้อมูลทั่วไปของผู้ประกอบการและธุรกิจ และเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของการจัดการการตลาดกับผลการดำเนินงานของธุรกิจ โดยใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูลจากผู้ประกอบการ SMEs ในจังหวัดนนทบุรี จำนวน 400 ราย ใช้สถิตเชิงพรรณนาและสถิติอนุมาน ได้แก่ สถิติทดสอบที (t-test) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One - way ANOVA) และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson Product Moment Correlation)
ผลการวิจัย พบว่า ผู้ที่มีเพศต่างกันเห็นว่าธุรกิจมีการจัดการการตลาดด้านการวิเคราะห์คู่แข่งขันแตกต่างกัน ผู้ที่มีอายุ ระดับการศึกษา รายได้ต่อเดือน และประสบการณ์ต่างกันเห็นว่าภาพรวมและทุกด้านแตกต่างกัน ส่วนประเภทกิจการ ระยะเวลาในการประกอบการ ทุนจดทะเบียน จำนวนเงินทุนปัจจุบัน และจำนวนพนักงานต่างกัน มีการจัดการการตลาดแตกต่างกันทั้งในภาพรวมและรายด้าน เพศต่างกันเห็นว่าผลการดำเนินงานของธุรกิจด้านลูกค้าแตกต่างกัน อายุต่างกันเห็นว่าแตกต่างกันในภาพรวมและด้านกระบวนการภายใน การเรียนรู้และพัฒนา และการเงิน ส่วนระดับการศึกษา รายได้ต่อเดือน และประสบการณ์การทำงานต่างกัน เห็นว่าทั้งภาพรวมและรายด้านแตกต่างกัน ส่วนประเภทธุรกิจ ระยะเวลาการดำเนินงาน ทุนจดทะเบียน และจำนวนพนักงานต่างกัน มีผลการดำเนินงานในภาพรวมและรายด้านแตกต่างกัน รูปแบบธุรกิจต่างกันเห็นว่าด้านลูกค้าแตกต่างกัน และจำนวนเงินทุนปัจจุบันต่างกัน ภาพรวมและด้านกระบวนการภายใน การเรียนรู้และพัฒนา และการเงิน แตกต่างกัน และการจัดการการตลาดในภาพรวมมีความสัมพันธ์กับการดำเนินงานในภาพรวม ด้านกระบวนการภายใน การเรียนรู้และพัฒนา การเงิน ในทิศทางเดียวกันในระดับสูง และมีความสัมพันธ์กับการดำเนินงาน ด้านลูกค้า ในทิศทางเดียวกันในระดับกลาง
##plugins.themes.bootstrap3.article.details##
##submission.howToCite##
เสมอใจ ฉ. (2018). การจัดการด้านการตลาดและผลการดำเนินงานของ SMEs ในจังหวัดนนทบุรี. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 4(2), 77–92. 取读于 从 https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/144188
栏目
Articles
参考
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2552). สถิติสำหรับงานวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เจณิภา คงอิ่ม. (2018). การดำเนินงานของผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดนนทบุรี. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(1): 156 – 170 จาก https:// www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/ 125774
ชุติมา หวังเบ็ญหมัด และ ธนัชชา บินดุเหล็ม. (2558). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการประกอบการ SMEs (SMEs ). วารสารวิทยาลัยการจัดการ, 1(1): 109 - 123.
ณัฐพล ลีลาวัฒนานันท์. (มมป.). ปัญหาของ SME ไทย (1). ศูนย์ธุรกิจอุตสาหกรรม (BOC) ค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://boc.dip.go.th/index.php?option=com_ content&view=article&id=353&Itemid=14.
ดวงกมล ศิริยงค์. (2555). ศึกษารูปแบบและกลยุทธ์ในการดำเนิน SMEs ของไทยเพื่อเพิ่มศักยภาพและขีดความสามารถในการแข่งขันอย่างยั่งยืน ศึกษาเฉพาะ 4 ธุรกิจ เอสเอ็มดี ที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายในรายการ เอสเอ็มอี ตีแตก เพื่อชิงรางวัลสุดยอด เอสเอ็มอี แห่งปี ประจำปี 2554. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปูริดา กลาประเสริฐ. (2553). อิทธิพลของการมุ่งเน้นการตลาดตอผลการดําเนินงานของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดยอมไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการพัฒนาการบริหาร มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
พสุ เดชะรินทร์. (2544). เส้นทางจากกลยุทธ์สู่การปฏิบัติด้วย Balanced scorecard และ Key performance indicators. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรรณรัตน์ วัฒนานิมิตกูล. (2546). การใช้ Balanced Scorecard ในการบริหารงานเพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัย. วารสาร สออ. ประเทศไทย.
วิภา หวังศิริกุล. (2552). ทัศนคติของผู้ประกอบการ SMEs ต่อส่วนประสมการตลาดบริการของสำนักงานบัญชีในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนราธิวาส. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยทักษิณ.
วิรัช วรรณรัตน์. (2539). สถิติที่ใช้ในการวัดผลและการวิจัย. วารสารการวัดผลการศึกษา, 39: 34 - 37.
ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2551). การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยคอมพิวเตอร์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิรินภา คำวิเศษ และ วริศรา เหล่าบำรุง. (2557). ศึกษาการบริหารจัดการด้านการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการที่ส่งผลต่อศักยภาพการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในจังหวัดนครสวรรค์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 20(10).
สำนักงานพัฒนาธุรกิจการค้าจังหวัดนนทบุรี. (2555). ค้นเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://dbd.go.th/nonthaburi/ download/stat/5612/A0902_3APDF_REPORT-en-12.pdf
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2557). รายงานสถานการณ์วิสาหกิจ SMEs ปี 2557. ค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://www.sme.go.th/th/images/ data/SR/download/2015/report_month/รายงานสถานการณ์%20 SMEs %20ฉบับที่%2010%20(มิ.ย.%2058).pdf
สิทธิ์ ธีรสรณ์. (2550). แนวคิดพื้นฐานการวิจัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิทธิศักดิ์ พฤกษ์ปิติกุล. (2546). การบริหารกลยุทธ์และผลสัมฤทธิ์ขององค์กรด้วยวิธี Balanced scorecard. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
สุภาพรรณ วัฒนาอุดมชัย. (2556). วาระแห่งชาติ โอกาสเร่งเครื่อง SMEs ยุครัฐบาล คสช.. ธนาคารแห่งประเทศไทย. ค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2559, จาก https://www.bot. or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/DocLib_Research/02- SMEs _Full.pdf
อัญชลี รักอริยะธรรม และ สุวรรณา พลอยศรี (2559). ศึกษาการพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจระหว่างประเทศของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตภาคเหนือตอนบน. วารสารการบัญชีและการจัดการ, 8(2): 12-21.
อำนาจ ธีระวณิช. (2544). การจัดการธุรกิจขนาดย่อม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์.
American Marketing Association. (2013). Definition of Marketing. Retrieved on 14th, February 2013, from https://www.ama.org/AboutAMA/Pages/Definition-of-Marketing.aspx
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.), Harper & Row, New York.
Decharin, P. (2001). From strategy to Actin with Balanced scorecard and Key performance indicators. Bangkok: Chulalongkorn University Press. (in Thai)
Department of Business Development. (2012). Statistics comparing the number of legal entities throughout the country and Nontaburi. Retrieved on 23rd, February, 2016, from http://dbd.go.th/nonthaburi/download/stat/5612/ A0902_3APDF_REPORT-en-12.pdf. (in Thai)
Kaplan, R. S. and Norton, D. P. (1996). The Balanced Scorecard: Translating Strategy into Action. Boston: Harvard Business School Press.
Khamwiset, S. and Lawbaumrung, V. (2014). Management of Integrated Marketing Communication that Affected Competitiveness of SMEs in Nakhon Sawan. Humanities & Social Sciences, 20(10): 1-16. (in Thai)
Klaprasert, P. (2010). The influence of marketing orientation on Thai small and medium enterprises performance. Ph.D. Dissertation, Pathumthani University. (in Thai)
Kongeim, J. (2018). The Operation of Community Enterprise Entrepreneurs in Nonthaburi Province. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 4(1): 156-170, from https://www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/ article/view/ 125774 (in Thai)
Leelawattana, N.. (NA.). Problem of Thai SMEs (1). Business Opportunites Center : BOC. Retrieved on 23rd, February 2016, from http://boc.dip.go.th/index. php?option=com_content&view=article&id=353&Itemid=14.
Office of Small and Medium Enterprise Promotion. (2014). SMEs situation report year 2014. Retrieved February 23rd, 2016, from http://www.sme.go.th/th/ images/ data/SR/download/2015/report_month/รายงานสถานการณ์%20SMEs% 20ฉบับที่%2010%20(มิ.ย.%2058).pdf. (in Thai)
Pongwichai, S. (2008). Statisical analysis on computer. Bangkok: Chulalongkorn University. (in Thai)
Pruekpitikul, S. (2003). Strategic Management and Organizational Achievement with Balanced Scorecard. Bangkok: TPA press.
Rakariyatham, A. and Ploysri, S. (2016). A development of a causal model towards the success in international business engagement of small and medium-sized enterprises in Upper Northern Thailand. Journal of Accountancy and Management, 8(2): 12-21. (in Thai)
Siriyong, D. (2012). Thai SME formatin and business strategy: A case study of the 4 finalists of TV program “SME TEE TAK” the best SME of 2011. MBA thesis, Silpakorn university.
Teerasorn, S. (2007). Fundamental of research. Bangkok: Chulalongkorn University press.
Theeravanich, A. (2001). Small Business Management. Bangkok: Kasetsart University press. (in Thai)
Vanichbancha, K. (2009). Statistics for research. 4th ed., Bangkok: Chulalongkorn University book center. (in Thai)
Wangbenmad, C. and Bindulem, T. (2015). Success factors of SMEs entrepre-neurship. Journal of Management Sciences, 1(1): 109 - 123. (in Thai)
Wangsirikul, W. (2009). Attitude of SMEs operators toward 7P’s service marketing mix of accounting service offices in Muang District, Narathiwat Province. M.B.A. Thesis, Thaksin university. (in Thai)
Wannaratna, V. (1996). Statistics for Evaluation and Research. Journal of Educational Evaluation, 39: 34-37.
Wattananimitkul, W. (2003). An application of Balanced Scorecard as a technique for university improvement. ASAIHL-Thailand Journal. 6(2): 99 - 109. (in Thai)
Wattanaudomchai, S. (2013). National agenda on SMEs opportunities in Solder Government. National Bank of Thailand. Retrieved on 23rd, February 2016, from https://www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/DocLib_ Research/ 02-SMEs_Full.pdf. (in Thai)
เจณิภา คงอิ่ม. (2018). การดำเนินงานของผู้ประกอบการวิสาหกิจชุมชนในจังหวัดนนทบุรี. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 4(1): 156 – 170 จาก https:// www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/ 125774
ชุติมา หวังเบ็ญหมัด และ ธนัชชา บินดุเหล็ม. (2558). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของการประกอบการ SMEs (SMEs ). วารสารวิทยาลัยการจัดการ, 1(1): 109 - 123.
ณัฐพล ลีลาวัฒนานันท์. (มมป.). ปัญหาของ SME ไทย (1). ศูนย์ธุรกิจอุตสาหกรรม (BOC) ค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://boc.dip.go.th/index.php?option=com_ content&view=article&id=353&Itemid=14.
ดวงกมล ศิริยงค์. (2555). ศึกษารูปแบบและกลยุทธ์ในการดำเนิน SMEs ของไทยเพื่อเพิ่มศักยภาพและขีดความสามารถในการแข่งขันอย่างยั่งยืน ศึกษาเฉพาะ 4 ธุรกิจ เอสเอ็มดี ที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายในรายการ เอสเอ็มอี ตีแตก เพื่อชิงรางวัลสุดยอด เอสเอ็มอี แห่งปี ประจำปี 2554. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ปูริดา กลาประเสริฐ. (2553). อิทธิพลของการมุ่งเน้นการตลาดตอผลการดําเนินงานของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดยอมไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการพัฒนาการบริหาร มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
พสุ เดชะรินทร์. (2544). เส้นทางจากกลยุทธ์สู่การปฏิบัติด้วย Balanced scorecard และ Key performance indicators. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรรณรัตน์ วัฒนานิมิตกูล. (2546). การใช้ Balanced Scorecard ในการบริหารงานเพื่อการพัฒนา มหาวิทยาลัย. วารสาร สออ. ประเทศไทย.
วิภา หวังศิริกุล. (2552). ทัศนคติของผู้ประกอบการ SMEs ต่อส่วนประสมการตลาดบริการของสำนักงานบัญชีในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนราธิวาส. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยทักษิณ.
วิรัช วรรณรัตน์. (2539). สถิติที่ใช้ในการวัดผลและการวิจัย. วารสารการวัดผลการศึกษา, 39: 34 - 37.
ศิริชัย พงษ์วิชัย. (2551). การวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยคอมพิวเตอร์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิรินภา คำวิเศษ และ วริศรา เหล่าบำรุง. (2557). ศึกษาการบริหารจัดการด้านการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการที่ส่งผลต่อศักยภาพการแข่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (SMEs) ในจังหวัดนครสวรรค์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 20(10).
สำนักงานพัฒนาธุรกิจการค้าจังหวัดนนทบุรี. (2555). ค้นเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://dbd.go.th/nonthaburi/ download/stat/5612/A0902_3APDF_REPORT-en-12.pdf
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2557). รายงานสถานการณ์วิสาหกิจ SMEs ปี 2557. ค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://www.sme.go.th/th/images/ data/SR/download/2015/report_month/รายงานสถานการณ์%20 SMEs %20ฉบับที่%2010%20(มิ.ย.%2058).pdf
สิทธิ์ ธีรสรณ์. (2550). แนวคิดพื้นฐานการวิจัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิทธิศักดิ์ พฤกษ์ปิติกุล. (2546). การบริหารกลยุทธ์และผลสัมฤทธิ์ขององค์กรด้วยวิธี Balanced scorecard. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
สุภาพรรณ วัฒนาอุดมชัย. (2556). วาระแห่งชาติ โอกาสเร่งเครื่อง SMEs ยุครัฐบาล คสช.. ธนาคารแห่งประเทศไทย. ค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2559, จาก https://www.bot. or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/DocLib_Research/02- SMEs _Full.pdf
อัญชลี รักอริยะธรรม และ สุวรรณา พลอยศรี (2559). ศึกษาการพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจระหว่างประเทศของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตภาคเหนือตอนบน. วารสารการบัญชีและการจัดการ, 8(2): 12-21.
อำนาจ ธีระวณิช. (2544). การจัดการธุรกิจขนาดย่อม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์.
American Marketing Association. (2013). Definition of Marketing. Retrieved on 14th, February 2013, from https://www.ama.org/AboutAMA/Pages/Definition-of-Marketing.aspx
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing. (5th ed.), Harper & Row, New York.
Decharin, P. (2001). From strategy to Actin with Balanced scorecard and Key performance indicators. Bangkok: Chulalongkorn University Press. (in Thai)
Department of Business Development. (2012). Statistics comparing the number of legal entities throughout the country and Nontaburi. Retrieved on 23rd, February, 2016, from http://dbd.go.th/nonthaburi/download/stat/5612/ A0902_3APDF_REPORT-en-12.pdf. (in Thai)
Kaplan, R. S. and Norton, D. P. (1996). The Balanced Scorecard: Translating Strategy into Action. Boston: Harvard Business School Press.
Khamwiset, S. and Lawbaumrung, V. (2014). Management of Integrated Marketing Communication that Affected Competitiveness of SMEs in Nakhon Sawan. Humanities & Social Sciences, 20(10): 1-16. (in Thai)
Klaprasert, P. (2010). The influence of marketing orientation on Thai small and medium enterprises performance. Ph.D. Dissertation, Pathumthani University. (in Thai)
Kongeim, J. (2018). The Operation of Community Enterprise Entrepreneurs in Nonthaburi Province. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 4(1): 156-170, from https://www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/ article/view/ 125774 (in Thai)
Leelawattana, N.. (NA.). Problem of Thai SMEs (1). Business Opportunites Center : BOC. Retrieved on 23rd, February 2016, from http://boc.dip.go.th/index. php?option=com_content&view=article&id=353&Itemid=14.
Office of Small and Medium Enterprise Promotion. (2014). SMEs situation report year 2014. Retrieved February 23rd, 2016, from http://www.sme.go.th/th/ images/ data/SR/download/2015/report_month/รายงานสถานการณ์%20SMEs% 20ฉบับที่%2010%20(มิ.ย.%2058).pdf. (in Thai)
Pongwichai, S. (2008). Statisical analysis on computer. Bangkok: Chulalongkorn University. (in Thai)
Pruekpitikul, S. (2003). Strategic Management and Organizational Achievement with Balanced Scorecard. Bangkok: TPA press.
Rakariyatham, A. and Ploysri, S. (2016). A development of a causal model towards the success in international business engagement of small and medium-sized enterprises in Upper Northern Thailand. Journal of Accountancy and Management, 8(2): 12-21. (in Thai)
Siriyong, D. (2012). Thai SME formatin and business strategy: A case study of the 4 finalists of TV program “SME TEE TAK” the best SME of 2011. MBA thesis, Silpakorn university.
Teerasorn, S. (2007). Fundamental of research. Bangkok: Chulalongkorn University press.
Theeravanich, A. (2001). Small Business Management. Bangkok: Kasetsart University press. (in Thai)
Vanichbancha, K. (2009). Statistics for research. 4th ed., Bangkok: Chulalongkorn University book center. (in Thai)
Wangbenmad, C. and Bindulem, T. (2015). Success factors of SMEs entrepre-neurship. Journal of Management Sciences, 1(1): 109 - 123. (in Thai)
Wangsirikul, W. (2009). Attitude of SMEs operators toward 7P’s service marketing mix of accounting service offices in Muang District, Narathiwat Province. M.B.A. Thesis, Thaksin university. (in Thai)
Wannaratna, V. (1996). Statistics for Evaluation and Research. Journal of Educational Evaluation, 39: 34-37.
Wattananimitkul, W. (2003). An application of Balanced Scorecard as a technique for university improvement. ASAIHL-Thailand Journal. 6(2): 99 - 109. (in Thai)
Wattanaudomchai, S. (2013). National agenda on SMEs opportunities in Solder Government. National Bank of Thailand. Retrieved on 23rd, February 2016, from https://www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/DocLib_ Research/ 02-SMEs_Full.pdf. (in Thai)
