ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์อย่างยั่งยืนเพื่อธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

ปริตภา รุ่งเรืองกุล
วิไลพร เลาหโกศล
ชาญชัย บัญชาพัฒนศักดา

摘要

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์อย่างยั่งยืนเพื่อธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นหัวหน้างาน และพนักงานในระดับปฏิบัติการ จำนวน 450 คน โดยใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One – way ANOVA) และการวิเคราะห์ความถดถอยเชิงพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ในการการพยากรณ์อิทธิพลของตัวแปรอิสระต่อตัวแปรตาม และยอมรับสมมติฐานที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 ร่วมกับผลจากการวิจัยเชิงคุณภาพ จากการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้เชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องในธุรกิจพัฒนาอสังหาริมทรัพย์


 


ผลการวิจัยพบว่าผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง มีอายุ 31 - 35 ปี มีสถานภาพโสด การศึกษาระดับปริญญาตรี ตำแหน่งพนักงานระดับปฏิบัติการ มีอายุการทำงานในตำแหน่งปัจจุบัน 7-9 ปี มีประสบการณ์การทำงานมากกว่า 9 ปีขึ้นไป เงินเดือนหรือค่าตอบแทนต่อเดือน 15,000 - 20,000 บาท ผลการวิจัยพบว่าการจัดการองค์กร ได้แก่ กลยุทธ์/นโยบาย แนวความคิด วิสัยทัศน์ ภาวะผู้นำของผู้บริหาร และระบบ/มาตรการกับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ปัจจัยภายใน ได้แก่ เป้าหมายในชีวิตของพนักงาน วัฒนธรรมองค์กร และสัญญาจ้าง (ลักษณะการจ้างงาน) กับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ และปัจจัยภายนอก ได้แก่ การเติบโตด้านเศรษฐกิจ แนวโน้มทางการตลาด การแข่งขัน และจำนวนประชากร มีอิทธิพลต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ยั่งยืนในตลาดหลักทรัพย์ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ .05 รวมทั้งผลการวิเคราะห์ข้อมูลจากการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้องในธุรกิจพัฒนาอสังหาริมทรัพย์มีความคิดเห็นไปในทิศทางเดียวกับผู้ตอบแบบสอบถาม โดยฝ่ายบริหารได้รับทราบ และให้ความสำคัญในการวางนโยบายและกลยุทธ์เพื่อสนองตอบความคาดหวังของพนักงานในเรื่องหลักอยู่แล้ว เนื่องจากแนวโน้มและทิศทางการตลาดในอุตสาหกรรมนี้ รวมทั้งนโยบายของรัฐบาลทำให้ฝ่ายบริหารต้องปรับนโยบายให้ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

##submission.howToCite##
รุ่งเรืองกุล ป., เลาหโกศล ว., & บัญชาพัฒนศักดา ช. (2018). ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์อย่างยั่งยืนเพื่อธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 4(1), 29–43. 取读于 从 https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/125752
栏目
Articles

参考

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2556). โมเมนตัมของแรงงานกับอสังหาริมทรัพย์ไทย. ค้นเมื่อ 6มิถุนายน 2559, จาก www.bangkokbiznews.com/blog/detail/501571

คติยา อายุยืน. (2559). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ด้วยหลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาองค์การที่ยั่งยืน. สถาบันพัฒนาฝีมือแรงงานภาค 11 สุราษฎร์ธานี.

จีรภัคร อเนกวิถี และคณะ. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจกับความจงรักภักดีต่อองค์การของพนักงาน: กรณีศึกษา โรงแรมเอเชีย แอร์พอร์ท. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. 1(3): 48 - 58. ค้นเมื่อ 20 เมษายน 2561, จาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/issue/view/9565

วรรณภา ลือกิตินันท์. (2558). การประยุกต์ใช้แนวคิดสมรรถนะในการจัดการทรัพยากรมนุษย์: กรณีศึกษา บริษัทผลิตยางรถยนต์ชั้นนำระดับโลกแห่งหนึ่ง. วารสารวิทยาการจัดการ, 32(1): 19 - 36.

สกลธ์ ขุนสนิท. (2556). รูปแบบการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคลตามนโยบายการกระจาย อำนาจในจังหวัดชายแดนด้านตะวันออก. วิทยานิพนธ์ระดับดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.

สมจินตนา คุ้มภัย. (2553). การเปรียบเทียบวัฒนธรรมองค์การที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลองค์การ:กรณีศึกษารัฐวิสาหกิจในประเทศไทย. หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต
คณะรัฐประศาสนศาสตร์ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

Anekwithee, J. et al. (2016). The Relationship between Motivation and Organizational Loyalty: A Case Study of Asia Airport Hotel. Journal of Humanities and Social Science, Rajapruk University. 1(3): 48 – 58. Retrieved April 20, 2018 https://www.tci-thaijo.org/index.php/rpu/issue/view/9565 (in Thai)

Ayuyeun, K. (2016). Human Resource Development with Buddhadhamma For Sustainable Development of Organization. Surat – Thaini Institute For Skill Development 11.

Charoenwongsak, K. (2013). The momentum of labor to real estate Thailand. Retrieved June 6, 2016 www.bangkokbiznews.com/blog/detail/501571 (in Thai)

Khunsanit, S. (2013). A Personnel Administration Model for the Juristic Basic Education Institute under the Decentralization Policy in The Bordered Provinces of Eastern Thailand. Doctoral Dessertation Easternasia University. (in Thai)

Koompai, S. (2010). Comparison Among Organizational Cultures Affecting Organizational Effectiveness: A Case Study of Thailand’s Public Enterprises. Doctor of Public Administration, National Institute of Development Administration.

Leakittinun, W. (2015). The Competency Implementation in Human ResourceManagement: A Case Study in Global Leading Tire Company. Journal of Management Sciences, 32(1): 19 - 36. (in Thai)

W.G.cochran. (1963). Sampling Techniques. XVII + 413 S. New York: London.