กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์ที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อมหาวิทยาลัยเอกชนหลักสูตรนานาชาติ

##plugins.themes.bootstrap3.article.main##

ณัฐธยาน์ สมยูรทรัพย์

摘要

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยด้านกลยุทธ์การประชาสัมพันธ์ที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อมหาวิทยาลัยเอกชนหลักสูตรนานาชาติ และเพื่อเปรียบเทียบปัจจัยด้านกลยุทธ์การประชาสัมพันธ์มีผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อมหาวิทยาลัยเอกชนหลักสูตรนานาชาติ จำแนกตามปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ และพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกมหาวิทยาลัยเอกชนหลักสูตรนานาชาติ โดยมีกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ นักศึกษาชั้นปีที่ 1 ที่เรียนหลักสูตรนานาชาติ ของมหาวิทยาลัยเอกชนในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล จำนวน 400 คน โดยการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน (Multi-stage Random Sampling) และใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานด้วยสถิติ t-test และ Anova


ผลการวิจัยพบว่านักศึกษาให้ความสำคัญกับปัจจัยด้านกลยุทธ์การประชาสัมพันธ์ที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อมหาวิทยาลัยเอกชนหลักสูตรนานาชาติ ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลโดยรวม อยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าทุกด้านมีระดับความสำคัญอยู่ในระดับมาก โดยให้ความสำคัญกับ ด้านภาพลักษณ์ เป็นอันดับหนึ่ง รองลงมาคือ ด้านการสร้างความน่าเชื่อถือ ด้านการสร้างความแตกต่างให้กับตราสินค้า ด้านการใช้สื่อ และด้านการใช้ผู้มีชื่อเสียงและผู้นำเสนอ ตามลาดับ
ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า 1) ประเภทโรงเรียนและแผนการเรียนที่ต่างกันมีปัจจัยด้านภาพลักษณ์ในการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อมหาวิทยาลัยเอกชนหลักสูตรนานาชาติแตกต่างกัน และ 2) บุคคลที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อมหาวิทยาลัยต่างกันมีปัจจัยด้านการใช้สื่อและด้านการสร้างความน่าเชื่อถือในการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อมหาวิทยาลัยเอกชนหลักสูตรนานาชาติแตกต่างกัน

##plugins.themes.bootstrap3.article.details##

##submission.howToCite##
สมยูรทรัพย์ ณ. (2017). กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์ที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อมหาวิทยาลัยเอกชนหลักสูตรนานาชาติ. Journal of Humanities and Social Sciences, Rajapruk University, 2(3), 73–83. 取读于 从 https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/112444
栏目
Articles

参考

กรรณิการ์ อัศวดรเดชา. (2554). สื่อและเครื่องมือเพื่อการประชาสัมพันธ์ . กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

โกวิท กังสนันท์. (2545). กระบวนการตัดสินใจด้านการบริหารและกรอบแนวติดทัวไป . กรุงเทพฯ: สานัก บรรณสารการพัฒนา สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

มหาวิทยาลัยมหิดล, วิทยาลัยนานาชาติ. (2551ก). กำหนดการรับสมัคร. ค้นเมื่อ 31 มกราคม 2551, http://www.thai.muic.mahidol.ac.th/itinerary.php

ปวิณพงษ์โอภาส และคณะ. (2555). ปัจจัยที่มีผลตอการตัดสินใจเลือกศึกษาต่อมหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย อำเภอเมือง จังหวัดลพบุรี. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว).

รวิวรรณ จุลทับและจินตนา ตันสุวรรณนนท์. (2558). กลยุทธ์การประชาสัมพันธ์เชิงรุกของสถาบันอุดมศึกษาเขตภูมิศาสตร์ภาคใต้. บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์. ปทุมธานี.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2551). การบริหารตลาดยุคใหม่ฉบับปรับปรุงใหม่ปี2552. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.

Cutlip, S. M., Center, A. H., & Broom, G. M. (1994). Effective public relations (7th ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.

Kotler, P. (2000). Marketing management: Analyzing consumer marketing and Buyer behavior (The Millennium). New Jersey: Prentice Hall.

Kotler P., & Armstrong G. (1993). Marketing: An introduction. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice – Hall.

Maslow, Abraham. (1970). Motivation and Personality. New York: Harper and Row Publishers.

Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third editio. Newyork: Harper and Row Publication.