การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในการพัฒนาท้องถิ่น (SBMLD) เพื่อส่งเสริมทักษะด้านอาชีพของผู้เรียน ตามทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 โรงเรียนเทศบาลบ้านกล้วย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ 2) สร้างรูปแบบ 3) ทดลองใช้รูปแบบ และ 4) ประเมินผลและปรับปรุงรูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในการพัฒนาท้องถิ่น (SBMLD) เพื่อส่งเสริมทักษะด้านอาชีพของผู้เรียน ตามทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 กลุ่มตัวอย่างเป็นครู จำนวน 66 คน นักเรียน จำนวน 291 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม แบบทดสอบ และแบบประเมิน การวิเคราะห์ข้อมูลโดยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบที และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า 1) การศึกษาข้อมูลพื้นฐาน ควรจัดการเรียนรู้ที่นักเรียนได้ลงมือกระทำด้วยตนเอง ด้วยวิธีการเรียนรู้ที่หลากหลาย มีความร่วมมือกันระหว่างนักเรียน อันจะนำไปสู่การสร้างความรู้จากสิ่งที่ปฏิบัติในระหว่างการเรียนการสอน โดยการพูด การฟัง การเขียน การอ่าน 2) รูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในการพัฒนาท้องถิ่น (SBMLD) เพื่อส่งเสริมทักษะด้านอาชีพของผู้เรียน ตามทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ใช้รูปแบบ “PDAOA Model” ประกอบด้วย การมีส่วนร่วม การพัฒนาผู้เรียน การลงมือกระทำ การเผยแพร่ความรู้ และการประเมินผล 3) การทดลองใช้ โดยการจัดอบรม พบว่า การทดสอบความรู้ก่อนและหลังการอบรม มีคะแนนเฉลี่ย 7.77 และ 17.29 และเมื่อเปรียบเทียบคะแนน พบว่า แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และ 4) การประเมินผลและปรับปรุงรูปแบบ พบว่า (1) การประเมินระดับความรู้ความเข้าใจการจัดการเรียนรู้โดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในการพัฒนาท้องถิ่น (SBMLD) อยู่ในระดับมาก (2) การประเมินทักษะการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ อยู่ในระดับมาก (3) การประเมินทักษะการปฏิบัติตามแนวทางการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในการพัฒนาท้องถิ่นอยู่ในระดับมาก (4) การประเมินพฤติกรรมนักเรียนตามแนวทางการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐานในการพัฒนาท้องถิ่นอยู่ในระดับมาก (5) การประเมินความคิดเห็นของครูและนักเรียนที่มีต่อรูปแบบอยู่ในระดับมาก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กนิน แลวงค์นิล. (2560). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะของครูใหม่สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2 ตามแนวคิดการพัฒนาครูโดยโรงเรียนเป็นฐาน. สาขาวิชาบริหารการศึกษา ภาควิชานโยบาย การจัดการและความเป็นผู้นำทางการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กมลกานต์ บุญน้อม. (2559). ปัญหาการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน ในกลุ่มโรงเรียนศรีราชา 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. (2561). คู่มือประเมินการบริหารโดยใช้โรงเรียนเป็นฐาน ในการพัฒนาท้องถิ่น (School-based Management for Local Development-SBMLD). กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย.
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. (2558) . คู่มือกระบวนการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.
ประสงค์ พรหมเมตตา. (2559). การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. ขอนแก่น: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 2.
ประสิทธิ์ อังกินันทน์พิชญ์. (2557) . รูปแบบการมีส่วนร่วมในการบริหารงานวิชาการของสถาบันการอาชีวศึกษาภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 1. วิทยานิพนธ์ ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.
เอกชัย พุทธสอน. (2557). แนวโน้มการเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 สำหรับนักศึกษาผู้ใหญ่. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Beck, L.G. & Murphy, J. (1996). The four imperatives of a successful school. Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
John Dewey. (1993). How We Think. New York: Health and Company.
