ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าในร้าน CARNIVAL ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบระดับปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าในร้าน CARNIVAL ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล จำแนกตามปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ 2) ศึกษาปัจจัยส่วนประสมค้าปลีกที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าในร้าน CARNIVAL ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล และ 3) ศึกษาปัจจัยด้านทัศนคติที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าในร้าน CARNIVAL ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ที่เคยเข้ามาซื้อสินค้าและใช้บริการร้าน CARNIVAL ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล โดยสุ่มเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จำนวน 400 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัย พบว่า 1) ผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลที่มีอายุและอาชีพที่ต่างกันมีระดับปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าในร้าน CARNIVAL แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05 2) ปัจจัยด้านทำเลที่ตั้ง ด้านตัวสินค้า ด้านราคา ด้านการออกแบบตกแต่งร้านค้า ด้านการสื่อสารและด้านบริการมีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าในร้าน CARNIVAL ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 และ 3) ปัจจัยทัศนคติด้านความเข้าใจและด้านพฤติกรรมมีผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าในร้าน CARNIVAL ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล มีนัยสำคัญที่ระดับ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2561) สถิติจำนวนธุรกิจค้าปลีกในไทย ปี พ.ศ. 2561. ค้นเมื่อวันที่ 9กุมภาพันธ์ 2565, จาก https://www.dbd.go.th/download/publicdevelop_file/annualreport/annualreport_61/ARDBD2018.html#p=6
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2548). สถิติสำหรับงานวิจัย. กรุงเทพฯ ภาควิชาสถิติ คณะพาณิชย์ศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กัลยา วานิชย์บัญชา และ ฐิตา วานิชย์บัญชา. (2558). การใช้ SPSS for Windows ในการวิเคราะห์ข้อมูล. กรุงเทพฯ: สามลดา.
ธนกฤต วงศ์มหาเศรษฐ์. (2564) ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อสินค้าผ่าน Facebook Live ของ กลุ่มเบบี้บูมเมอร์. การค้นคว้าอิสระ ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ธนัฏฐา ศิวะลีราวิลาศ. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าร้านอีฟแอนด์บอย (EVEANDBOY) ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร และปริมณฑล. การค้นคว้าอิสระ หลักสูตรบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ธิดารัตน์ ปสันน์สิริคุณ. (2560). ทัศนคติการซื้อสินค้าและบริการออนไลน์ของประชาชนในจังหวัดชลบุรี. วารสารการจัดการธุรกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, 6(20): 30-42.
นรินทร์ ตันไพบูลย์. (2564) แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรมปี พ.ศ. 2564-2566: ธุรกิจร้านค้าปลีกสมัยใหม่. ค้นเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์, จากhttps://www.krungsri.com/th/researchh/industry/industry-outlook/wholesale-retail/modern-trade/io/io-modern-trade-21
ภวริศา โสดา. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการซื้อสินค้าที่ร้าน EVEANDBOY. สารนิพนธ์ ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
สมาคมผู้ค้าปลีกไทย. (2563). จับตาตลาดค้าปลีกกว่า 3.6 ล้านล้านบาท. BrandAge Online. ค้นเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2565, จาก https://brandage.com/article/16777/Retail?fbclid=IwAR0cInw4ooHWYFqV9gRBuJn_7lZjPVY9-CKv4ARY9uMOJjkTbJx0S19HI54.
สโรทัย เมธีพิทักษ์. (2563). ปัจจัยส่วนประสมการตลาดบริการและคุณค่าตราสินค้าที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าร้านอีฟแอนด์บอย (EVEANDBOY) ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. การค้นคว้าอิสระ ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรังสิต.
ศุลีพร รุ่งสาคร. (2555).ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับความพึงพอใจในการใช้บริการร้านค้าปลีกแบบดั้งเดิม (ร้านโชห่วย) ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. การค้นคว้าอิสระ ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.