การวิเคราะห์เพลงไทยที่เหมาะสมสำหรับเด็กปฐมวัยจากหนังสือเพลงสยามสำหรับเด็ก

Main Article Content

ภัทรธีรา ดีสัว
วิชฏาลัมพก์ เหล่าวานิช

บทคัดย่อ

งานวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบทางดนตรีและบทเพลงในหนังสือเพลงสยามสำหรับเด็กและคัดเลือกเพลงไทยที่เหมาะสมสำหรับเด็กปฐมวัยในหนังสือเพลงสยามสำหรับเด็ก ผู้วิจัยทำการวิเคราะห์องค์ประกอบทางดนตรีและบทเพลงในหนังสือเพลงสยามสำหรับเด็กทั้งหมดจำนวน 16 เพลง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบวิเคราะห์เพลงร้องและเกณฑ์การคัดเลือกเพลง


ผลการวิจัย พบว่า เพลงที่มีความสอดคล้องกับเกณฑ์การคัดเลือกบทเพลงที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นในระดับมากมีจำนวน 4 เพลง ได้แก่ เพลงวันเกิด เพลงต้อยตริ่ง เพลงนกเขาขันจุ้กกรู และเพลงกราวนอก สอดคล้องระดับปานกลาง จำนวน 9 เพลง ได้แก่ เพลงสรรเสริญพระบารมี เพลงหงส์ทอง เพลงกะเกย เพลงร้องแม่ศรี เพลงร้องเชื้อ เพลงเทพทอง เพลงสุพรรณหงส์ เพลงงามแสงเดือน และเพลงคืนเดือนหงาย สอดคล้องระดับพอใช้ จำนวน 3 เพลง ได้แก่ เพลงชาติ เพลงกล่อมเด็ก และเพลงนอนนิ่งนิ่ง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ดีสัว ภ., & เหล่าวานิช ว. (2023). การวิเคราะห์เพลงไทยที่เหมาะสมสำหรับเด็กปฐมวัยจากหนังสือเพลงสยามสำหรับเด็ก. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 9(1), 89–103. สืบค้น จาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/267842
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กัญฐิตา โกมลพันธุ์. (2563). การพัฒนาชุดกิจกรรมร่างกายสร้างจังหวะโดยใช้เพลงไทยสำหรับเด็กเพื่อเสริมสร้างทักษะเครื่องกระทบขั้นพื้นฐานสำหรับครูประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาดนตรีศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จิตร์ กาวี. (2561). เพลงไทยสากลสำหรับเด็กช่วงปี พ.ศ.2482–2500. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 19(35): 16-25.

ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2537). หลักการของโคดายสู่การปฏิบัติ: วิธีการด้านดนตรีศึกษาโดยการสอนแบบโคดาย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณรุทธ์ สุทธจิตต์. (2563). แบบวิเคราะห์เพลงร้อง. เอกสารประกอบการสอนวิชาแนวคิดโคดาย 1 (2737632 Kodaly Concept I).

ดนีญา อุทัยสุข. (2556). เพลงช้างและเพลงแมงมุมลาย: การสืบทอดความนิยมของบทเพลงสำหรับเด็ก. วารสารครุศาสตร์, 51(3): 160-172.

ธวัชชัย นาควงษ์. (2543). การสอนดนตรีสำหรับเด็ก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ธัญพร ทองเพ็ง. (2555). บทเพลงแห่งสติ: การวิเคราะห์เนื้อหาดนตรีและการนำไปใช้กับเด็กปฐมวัย. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาดนตรีศึกษา คณะครุศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไพเราะ พุ่มมั่น. (2544). การพัฒนาคุณภาพนักเรียนระดับก่อนประถมศึกษาสู่ผลงานทางวิชาการ. กรุงเทพฯ: แว่นแก้ว.

มาลินี จุฑะรพ. (2539). จิตวิทยาการเรียนการสอน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: อักษราพิพัฒน์.

ยุพิน รัตน์เถลิงศักดิ์. (2543). การวิเคราะห์เพลงที่ใช้กิจกรรมการสอนร้องเพลง ในโรงเรียนประถมศึกษา กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาประถมศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เยาวพา เดชะคุปต์. (2528). กิจกรรมสำหรับเด็กก่อยวัยเรียน. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

ลูเซีย ทังสุพานิช และ เจริญใจ สุนทรวาทิน. (2526). เพลงสยามสำหรับเด็ก. กรุงเทพฯ: คราฟท์แมทเพรส.

อรวรรณ บรรจงศิลป. (2550). การสอนดนตรีในระดับประถมศึกษา ทฤษฎีและปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สมาคมครูดนตรี (แห่งประเทศไทย).