รูปแบบโปรแกรมกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์สำหรับแหล่งท่องเที่ยวสามพันโบก อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์กิจกรรมการท่องเที่ยวที่ผ่านมาสำหรับแหล่งท่องเที่ยวสามพันโบก 2) สร้างกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ และ 3) เสนอรูปแบบโปรแกรมกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์สำหรับแหล่งท่องเที่ยวสามพันโบก อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี เป็นการวิจัยและพัฒนา โดยกลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย ชาวบ้านชุมชนบ้านโป่งเป้า ตัวแทนกลุ่มท่องเที่ยว ผู้ประกอบการท่องเที่ยว ทั้งหมดจำนวน 20 คน และนักท่องเที่ยวทดลอง จำนวน 10 คน ซึ่งเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลแบบสรุปความเชิงเนื้อหา
ผลการวิจัย พบว่า 1) การวิเคราะห์กิจกรรมที่ผ่านมาสำหรับแหล่งท่งเที่ยวสามพันโบก คือ 1.1) กิจกรรมการล่องเรือชมทัศนียภาพของสามพันโบก นักท่องเที่ยวจะได้เรียนรู้และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ร่วมกับชุมชน เรียนรู้วิถีชีวิตชุมชนและการถ่ายทอดเรื่องราวเล่าประวัติของแหล่งท่องเที่ยวสามพันโบก แต่อย่างไรก็ตามกิจกรรมนี้มีพื้นที่คับแคบ ไม่สามารถเอื้ออำนวยความสะดวกสบายแก่นักท่องเที่ยวได้ และมีสภาพอากาศร้อน และ 1.2) กิจกรรมเดินชมทัศนียภาพสามพันโบก นักท่องเที่ยวจะได้เห็นลักษณะของหินที่มีความงดงามและแอ่งน้ำที่สวยงาม อีกทั้งความงดงามของลำน้ำโขงที่ไหลผ่านแอ่งหิน แต่ในขณะเดียวกันแหล่งท่องเที่ยวสามพันโบกมีสภาพอากาศที่ร้อน มีพื้นที่ขนาดใหญ่ ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกให้แก่นักท่องเที่ยว 2) การสร้างกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์สำหรับแหล่งท่องเที่ยวสามพันโบก โดยการอบรมเชิงปฏิบัติการและการนำนักท่องเที่ยวทดลองเข้าเยี่ยมชมกิจกรรมการท่องเที่ยว ประกอบไปด้วย 2.1) กิจกรรมล่องเรือชมวิถีชีวิตชาวประมงริมฝั่งแม่น้ำโขง 2.2) กิจกรรมการตกแต่งผลิตภัณฑ์จักสานพัดไม้ไผ่ และ 2.3) กิจกรรมเรียนรู้การทำขนมตะโก้จากภูมิปัญญาชาวบ้าน 3) เสนอรูปแบบกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์สำหรับแหล่งท่องเที่ยวสามพันโบก อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี มีทั้งหมด 2 รายการ คือ รายการการท่องเที่ยวแบบ 2 วัน 1 คืน และ รายการการท่องเที่ยวแบบ 1 วัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สำนักงานอุบลราชธานี. (2562). ข้อมูลการท่องเที่ยวจังหวัดอุบลราชธานี. ค้นเมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2563, จาก http://www.tatubon.org/.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2560). การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. ค้นเมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2563, จาก https://www.tat.or.th/th.
การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. (2561). การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของ อพท. ค้นเมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2563, จาก
https://www.egov.go.th/th/government-agency/211/.
ทองใบ สุดชารี. (2549). การวิจัยธุรกิจ:ปฏิบัติการวิจัยนอกตำรา. อุบลราชธานี: คณะบริหารธุรกิจและการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
ธนบดี ฉายาพันธ์. (2561). แนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์กรณีศึกษาป่าปรงพันปี ตำบลซับสีทอง อำเภอเมือง จังหวัดชัยภูมิ. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย. 8(พิเศษ): 1-13.
ปิรันธ์ ชิณโชติ. (2559). การจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของสวนผึ้ง. Veridian E-Journal, Silpakorn University. 9(1): มกราคม-เมษายน.
วิทยา ชินบุตร. (2562). การพัฒนาทรัพยากรการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของจังหวัดปทุมธานี เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวจากประชาคมอาเซียน. วารสารงานวิจัยและพัฒนา. 8(1); มกราคม-มิถุนายน.
สุริยันต์ สุวรรณราช. (2552). การสร้างโปรแกรมการท่องเที่ยวเพื่อการเรียนรู้ประวัติศาสตร์ถังแดงอย่างมีส่วนร่วม. วารสารสุทธิปริทัศน์. 80(29): 57-72.
JIANG Zhen-na, XIE Zhi-zhong. (2012). A Research of Development Models of Creative Tourism Based on the Rural Forlk Culture. Journal of Central South University of Forestry & Technology Socail Sciences. ISSN: 1673-9272.