การศึกษาระบบการควบคุมภายในของมูลนิธิในจังหวัดภูเก็ต

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาระบบการควบคุมภายในของมูลนิธิในจังหวัดภูเก็ต ประชากรที่ใช้ในการวิจัย คือ มูลนิธิที่จดทะเบียนในจังหวัดภูเก็ต จำนวน 115 มูลนิธิ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม และสถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงแบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย พบว่า 1) ระบบการควบคุมภายในของมูลนิธิในจังหวัดภูเก็ตส่วนใหญ่อยู่ในระดับเพียงพอแต่ยังมีข้อบกพร่องอยู่บ้าง และเมื่อแยกพิจารณาเป็นรายองค์ประกอบทั้ง 5 ด้านตามหลักการของ COSO พบว่า องค์ประกอบที่มีระบบการควบคุมเรียงตามลำดับคะแนนเฉลี่ยจากมากไปน้อย ได้แก่ องค์ประกอบที่ 3 ด้านกิจกรรมควบคุม องค์ประกอบที่ 5 ด้านกิจกรรมติดตามผล องค์ประกอบที่ 1 ด้านสภาพแวดล้อมการควบคุม องค์ประกอบที่ 4 ด้านสารสนเทศและการสื่อสาร และองค์ประกอบที่ 2 ด้านการประเมินความเสี่ยง 2) ปัญหาและอุปสรรคเกี่ยวกับระบบการควบคุมภายในที่เกิดขึ้นของมูลนิธิ พบว่ามูลนิธิส่วนใหญ่มีระดับปัญหาและอุปสรรคในระดับน้อย เช่น ปัญหาผู้บริหารของมูลนิธิไม่ให้ความสำคัญกับการควบคุมภายในหรือให้ความสำคัญน้อยมาก ปัญหามูลนิธิไม่มีผู้รับผิดชอบด้านการควบคุมภายในโดยเฉพาะ เป็นต้น